Mrs Bear

Przed włączeniem filmiku radzę ściszyć dźwięk, bo okropnie wrzeszczą i przeżywają ;) Rzucajcie luźne skojarzenia, cokolwiek. Jestem ciekawa co to jest. Pytam bo coś podobnego zdarzyło mi się widzieć dwa razy, tyle, że na niebie. Nie było to słońce ani nic takiego ;)

Rubin- kamień miłości, ciszy i spokoju Rubin jest szlachetną odmianą korundu; ma piękną ciemnoczerwoną barwę. Rubin ma zdolności oczyszczania umysłu z przejawów zła i negatywnych wzorców. Jest to kamień ciszy i spokoju. Pozwala nam usunąć blokady, wzmacnia w nas poczucie bezpieczeństwa. Tylko najbardziej oporni nie ulegają jego wpływom. Gdy nasz umysł się oczyszcza i otwiera, wzmagają się nasze zdolności samouzdrawiania - energia może swobodnie przepływać, co ma dobroczynny wpływ na cały nasz organizm. Medytacja z rubinem może wzmocnić naszego ducha, zniwelować wewnętrzne konflikty, zlikwidować lęk, napięcia i zmęczenie. Głęboka czerwień rubinu sprawia, że kamień ten można wykorzystać do pracy z czakrą korzenia. Jego wibracje wzmacniają w nas odwagę, siłę przebicia, wzrasta w nas siła życiowa. W pracy w związku możemy wykorzystać ten kamień do osiągnięcia poczucia głębokiego miłosnego zespolenia. Rubin wspomaga leczenie kolek i skurczów - podobnie działa woda, w której rubin leżał kilka lub kilkanaście godzin. Woda taka działa również odmładzająco na skórę. Ma on także zbawienny wpływ na serce i cały układ krążenia. źródło: http://cms.mni.pl/client/shangrila/inde ... anie&id=16

Ametyst - fioletowa, przezroczysta odmiana krystalicznego kwarcu (SiO2). Zwykle fasetowany szlifem mieszanym lub schodkowym. Materiał słabej jakości poleruje się w bębnie na paciorki. Jeśli kamień ma blady odcień, może być osadzony w zamkniętej oprawie lub owinięty z tylu folią, aby poglębić barwę. Jako imitacji ametystu używa się szkła i syntetycznego korundu. Historia: Nazwa pochodzi od greckiego słowa "amethystos" (?????????) co znaczy "nie pijani". Ametyst miał zapobiegać pijaństwu, dlatego kieliszki do wina były często ametystowe. Dodawano też czasem sproszowany ametyst do wina. ok. 5000 r. p.n.e - Znalezione resztki ametystu używane w epoce późnego neolitu w całej Europie. ok. 4000 r. p.n.e - Prawdopodobnie pierwsze używanie ametystów na naszyjniki w starożytnej Grecji. W mitologii greckiej Dionizos, został znieważony przez czlowieka i uroczyście zaprzysiągł, że zabije następnego śmiertelnego, którzy przejdzie drogę. Tego pecha miała piękna młoda kobieta, Amethystos. Aby uratować jej życie Artemida, wezwana w potrzebie, zamieniła niewinną pannę w kryształ czystego, krystalicznego kwarcu. Dionizos zapłakał łzami skruchy. A że był to bóg wina, winem płakał. Bożego łzy zabarwiły kwarc na fioletowo. Jest też inna odmiana opowieści. Dionizos chciał posiąść piękną nimfę leśną o imieniu Amethystos która nie kochała go. Modliła się ona do bogów, aby pozostać niewinną. Artemida aby uchronić ją od złego przekształciła ją w kwarc. Upokorzny przez niewinną Amethystos Dionizos wylał wino na kamieniu jako dar, zabarwiło to na purpurowo kryształy. klejnot obdarzył też właściwością pokonywania pijaństwa. ok. 3000 r.p.n.e. - Najstarsze znaleziska ametystów w Egipcie. Ametysty umieszczane były w grobowcach wielkich egipskich władców, razem z ich mumiami. Ametysty pochodziły głównie z kamieniołomów Wadi el-Hudi w pobliżu Asuanu. Perełki ametystu w Egipcie były częstym składnikiem w naszyjnikach i bransoletach lub rzeźbiony w amulety, zwłaszcza jako chrząszcz skarabeusz. Inne ametyst artefaktów starożytnego Egiptu obejmują takie elementy, jak naszyjnik z kryształów szmaragd i ametyst perełki znalezione w grobie Tutankhamen (r.1333-23 pne - okres tysięcy pięćset lat od utworzeniw a Abydos grób), ametyst i złoto "serce "Skarabeusz, z grobuz Amenemhet II (1929-1892 pne, a "złoty pas z Mereret," od grobowca królowej Mereret w kompleks grobowy z Senuseret III (1878-1841 begin_of_the_skype_highlighting 1878-1841 end_of_the_skype_highlighting pne). ametystowy skarabeusz ok. X w. p.n.e - W Biblii ametyst został wybrany jako klejnot reprezentujących pokolenia Dana jednego z synów Józefa. Ametyst jest również wymieniony jako jeden z dwunastu kamieni pektorału z arcykapłana Aarona. Wymienia się ametyst w 3 miejscach: Exo 28:19 bg Dwa też łańcuszki ze złota szczerego jednostajne; uczynisz je robotą plecioną, i zawiesisz te łańcuszki plecione na haczykach.Uczynisz też napierśnik sądu robotą haftarską, według roboty naramiennika urobisz go; ze złota, z hijacyntu, i z szarłatu, i z karmazynu dwa kroć farbowanego, i z białego jedwabiu kręconego uczynisz go. Czworograniasty będzie i dwoisty, na piędzi długość jego, i na piędzi szerokość jego. I nasadzisz weń pełno kamienia, cztery rzędy kamienia, tym porządkiem: sardyjusz, topazyjusz i szmaragd w pierwszym rzędzie;W drugim zasię rzędzie: karbunkuł, szafir, i jaspis. A w trzecim rzedzie: linkuryjusz, achates, i ametyst. A w czwartym rzędzie: chryzolit, onychin i berył; te będą wsadzone w złoto w rzędziech swoich. A tych kamieni z imionami synów Izraelskich będzie dwanaście według imion ich; tak jako rzezą pieczęci, każdy według imienia swego będą, dla dwunastu pokoleń. Uczynisz też do napierśnika łańcuszki jednostajne robotą plecioną ze złota szczerego. Uczynisz też do napierśnika dwa kolce złote, i przyprawisz te dwa kolce do obu krajów napierśnika. I przewleczesz dwa łańcuszki złote przez oba kolce u krajów napierśnika. Exo 39:12 bg I wprawił je na wierzchne kraje naramiennika, aby były kamieńmi na pamiątkę synom Izraelskim, jako był rozkazał Pan Mojżeszowi. Uczynił też napierśnik robotą haftarską, według roboty naramiennika, ze złota, z hijacyntu, i z szarłatu, i z karmazynu dwa kroć farbowanego, i z białego jedwabiu kręconego.Czworograniasty był dwoisty uczynili napierśnik, na piędzi długość jego, i na piędzi szerokość jego, dwoisty był. I nasadzili weń cztery rzędy kamienia tym porządkiem: sardyjusz, topazyjusz i szmaragd w rzędzie pierwszym.A w drugim rzędzie: karbunkuł, szafir i jaspis. A w trzecim rzedzie: linkuryjusz, achates i ametyst. A w czwartym rzędzie: chrysolit, onychin i berył, wszystkie osadzone w złoto w rzędziech swych. (14)A tych kamieni z imionami synów Izraelskich dwanaście według imion ich było, tak, jako rzezą pieczęci; każdy według imienia swego podług dwunastu pokoleń. Poczynili też do napierśnika łańcuszki jednostajne robotą plecioną ze złota szczerego. (16)Sprawili też dwa haczyki złote, i dwa kolce złote, i przyprawili one dwa kolce do obu krajów napierśnika. )A przewlekli one dwa łańcuszki złote przez oba kolce u krajów napierśnika. Rev 21:20 bg A ten, co mówił ze mną, miał trzcinę złotą, a zmierzył miasto i bramy jego, i mur jego. A położenie miasta onego jest czworograniaste, a długość jego taka jest, jako i szerokość. I pomierzył miasto ono trzciną na dwanaście tysięcy stajan; a długość i szerokość i wysokość jego równe są.I zmierzył mur jego na sto czterdzieści cztery łokcie miary człowieczej, która jest miara Aniołowa. A było budowanie muru jego z jaspisu; a samo miasto było złoto czyste, podobne szkłu czystemu. A grunty muru miasta ozdobione były wszelkim kamieniem drogim. Pierwszy grunt był jaspis, wtóry szafir, trzeci chalcedon, czwarty szmaragd. Piaty sardoniks, szosty sardyjusz, siodmy chrysolit, osmy beryllus, dziewiaty topazyjusz, dziesiaty chrysopras, jedenasty hijacynt, dwunasty ametyst. A dwanaście bram jest dwanaście pereł: a każda brama była z jednej perły, a rynek miasta złoto czyste jako szkło przezroczyste. Alem kościoła nie widział w niem; albowiem Pan, Bóg wszechmogący, jest kościołem jego, i Baranek. A nie potrzebuje to miasto słońca ani księżyca, aby świeciły w niem; albowiem chwała Boża oświeciła je, a świecą jego jest Baranek. A narody, które będą zbawione, będą chodziły w świetle jego, a królowie ziemscy chwałę i cześć swoję do niego przyniosą. A bramy jego nie będą zamknięte we dnie; albowiem tam nocy nie będzie. ok. VII w.n.e - Wiele Anglo-Saxońskich grobów zawierało naszyjniki z paciorków ametystu. 1500 r. - Leonardo Da Vinci napisał w jednym ze swoich dzieł, ze ametyst posiada moc rozpraszania złych myśli i wzmaga inteligencję. 1604 r. - Albert Wielki napisał księgę: "Virtue of Herbs, Stones and Certain Beasts". W księdze opisuje ametyst. Używa nazwy Amarictus. Właściwości: Wzór chemiczny: SiO2 dwutlenek krzemu, fioletową barwę uzyskują dzięki obecności jonów żelaza i promieniowaniu radioaktywnemu, przy czym największa jej intensywność barwy je najczęściej na końcu piramidy. Swoją barwę zawdzięcza obecności żelaza Intensywność barwy można podwyższyć przez krótkotrwałe ogrzewanie. Długotrwałe ogrzewanie niszczy naturalne zabarwienie nieodwracalnie. Układ krystalograficzny: trygonalny Tworzy kryształy o pokroju słupkowym, rzadziej igiełkowym (do kilku centymetrów, bardzo rzadko tworzy czyste kryształy powyżej 10cm). Twardość: 7, kruchy. Gęstość: 2,65 g/cm? Przełam: muszlowy Łupliwość: niewyraźna, przełam tłusty Barwa: do lekko różowej przez liliową, fioletową aż do purpury. Zależnie od kąta ametyst przybiera bardziej niebieskawy lub czerwonawy odcień. Często wykazuje smugowanie - naprzemienne ułożenie warstewek o różnym natężeniu barwy. Po podgrzaniu zmienia barwę na żółtą, przemienia się wtedy w cytryn. Krysztal, który częściowo jest cytrynem, a częściowo ametystem, nazywa się ametrynem. Rysa: biała Połysk: szklisty Przeźroczystość: przezroczysty, do przeświecającego Występowanie: Ametyst występuje w złożach hydrotermalnych, tworząc wypełnienia żył lub geod. Spotykany jest również w okruchowych zlożach aluwialnych. Najczęściej występuje w formie szczotek krystalicznych w pustkach skalnych (geodach, druzach, szczelinach). Wykształca skupienia zbite i ziarniste. Nierzadkie są w przyrodzie kryształy bliźniacze ametystu nazywane bliźniakami delfinackimi lub brazylijskimi, w zależności od położenia płaszczyzny zrostu. Świat: Brazylia - Minas Gerias, występują tam jedne z największych geod zawierających ametysty. Zdarzają się geody o wysokości ćwierć metra i wadze do 70 kg. Rosja - Mursinka w pobliżu Jekaterynburga, Syberia, Góry Adun-Cziłon, Ural, Uralskie kamienie są we wszystkich odcieniach fioletu z czerwonym odcieniem. Odcień ten widoczny jest też przy sztucznym oświetleniu. Brazylijskie ametysty w takim świetle wydają się matowe i szare. Austria - Maissau, Największe żyły ametystu wydobywane odkrywkowo. Urugwaj, Iran, Cejlon, Indie, Meksyk, Zambia, USA- Texas; Park Narodowy Yellowstone; Delaware County, Pennsylvania; Haywood County, North Carolina; Deer i Stow Hill, Maine, Zambia - roczna produkcja wynosi około 1000 ton Kanada - Ontario, w różnych lokalizacjach na terenie całej Nowej Szkocji, Sri Lanka, Madagaskar, Niemcy, Australia, Namibia, Korea Południowa Polska: Największe złoża na Dolnym Śląsku: Szklarska Poręba, Dolina Złotego Potoku, pod Szrenicą, Kletno (żyły kwarcowo - fluorytowe) Kamienna Góra (w melafirach), Płoszczyna, Wleń, Sokołowiec, Lubiechowa (w melafirach), Głuszyca, Suszyna, Niwa, Bukowa Góra, Tłumaczów (w melafirach), Czadrów, Czarny Bór, Gorce, Borówno (w melafirach) Nowy Kościół(w porfirach), Dynowice (w porfirach), Rzeczka w Górach Sowich (w kataklazytach), Poniatowo w okolicach Wałbrzycha (w gnejsach), Różana (w bułach agatowych), W południowej Polsce: Regulice (w bazaltach), Rudna (w bazaltach), Alwernia (w bazaltach), Okolice Niedzwiedziej Góry (w diabazach) Tatry - Skupniowy Upłaz (dolomity), Nazwy: Rose de France - ametyst o kolorze blado różowym odcieniu lawendy lub liliowy. Orientalny ametyst - bywa nazywany tak purpurowy korund, szafir z ametystowym odcieniem,ale też nazwa stosowana jest do zwykłych ametystów, nawet jeśli nie pochodzą ze wschodnich źródeł. Nazwa niewłaściwa i niezalecana. Ametyst syberyjski - Najbardziej ceniony ametyst o intensywnym kolorze fioletowym z czerwonym blaskiem. Kamienie tego koloru mogą wystąpić w miejscach innych niż Syberia, zwłaszcza w Urugwaju i Zambii. Amethyst - nazwa niemiecka Amethyst - nazwa angielska Amatista - nazwa hiszpańska Améthyste - nazwa francuska ????? - nazwa japońska Amethist - nazwa holenderska źródło: http://www.jubilerskie.info/ametyst/mineral.php

Sodalit ? kamień twórców Rzadki minerał, który pojawia się tylko w niektórych rejonach naszego globu. Swoją nazwę zawdzięcza połączeniu słów ? soda i skała ? gdyż ta skała składa sie w większości właśnie z sodu. Kolor ma nierównomierny, jednak najczęściej występuje jako mieszanka bieli i różnych odcieni niebieskiego i granatowego z elementami szarości czy brązu. Kamień ten wydobywa się w takich krajach jak: USA, Kanada, Brazylia, Birma, Indie, Rosja, Włochy, Rumunia, Namibia, Portugalia, Niemcy, Tadżykistan czy Grenlandia. Sodalit to kamień mający wiele różnych właściwości ? przede wszystkim pomaga rozjaśnić umysł i polepszyć koncentrację. Jest to bowiem kamień logicznego myślenia. Przydaje się zwłaszcza podczas medytacji czy nauki. Pomaga wydobyć z siebie mądrość, spokój, realizm, pozwala spojrzeć na życie z nowej, lepszej perspektywy. Z pewnością nie jest to kamień emocji i intuicji, gdyż w jego otoczeniu jest bardzo dużo realizmu i logicznego myślenia. Kolor Sodalitu ma właściwości uspokajające. Kamień łagodzi lęki i stres, daje możliwość odzyskania równowagi duchowej. Idealny kamień dla osób chorujących na depresję. Ten niebieski kamień pomaga odnaleźć się w rzeczywistości, znerwicowanym daje spokój, zabłąkanym pomaga odnaleźć drogę i jasno spojrzeć na otaczający świat. Jeśli szukasz kamienia spokoju i jasnego umysłu ? Sodalit będzie wręcz idealny, by polepszyć działanie Twojego umysłu. Dodatkowo, pomoże w odpromieniowaniu organizmu. Kamień najbardziej pasuje do znaku Strzelca. źródlo: http://deedeeart.pl/2008/04/09/sodalit-kamien-tworcow/

Byk 20 kwietnia - 20 maj Charakterystyka ogólna Drugi znak niebieskiego zwierzyńca patronuje osobom, które najbardziej potrafią dbać o swój stan posiadania i stale go pomnażać. Przychodzi to im tym łatwiej, że wraz z osobami spod znaku Panny i Koziorożca należą do trygonu ziemskiego, który symbolizuje materializm i racjonalizm. Mają praktyczny stosunek do życia, jasno wytyczone plany i umiejętność ich realizacji. Z innych cech należy wyróżnić pracowitość, wysokie ambicje, stałość uczuć i poglądów oraz konserwatyzm. Znaczenie ma również przynależność Byka (razem z Lwem, Skorpionem i Wodnikiem) do tzw. krzyża stałego, co związane jest z pozycją Słońca w cyklu rocznym. Wyznacza ona wytrwałość w dążeniu do polepszenia poziomu materialnego, przywiązanie do osób i rzeczy oraz osiąganie celu za wszelką cenę. Planetą Byka jest Wenus. Jej wpływ przejawia się w potęgowaniu u podopiecznych takich cech, jak wdzięk, uroda , poczucie piękna i harmonii oraz umiejętność zdobywania sympatii otoczenia. Negatywy Byk jest ze swojej natury powolny, nawet czasami ociężały, ale gdy się rozjuszy, może być nieobliczalny. Jeśli wytrąci się go z równowagi, długo potrafi być rozgniewany. Lubi się sprzeczać i przekomarzać. Często przebija z niego zwykły despotyzm, co zazwyczaj niekorzystnie rzutuje na jego sytuację rodzinną. Mimo że bardzo mu zależy na rodzinie, ryzykuje niepotrzebne spory i forsowanie na siłę swojego zdania. Dla otoczenia uciążliwy i irytujący jest upór Byka, jego pobłażanie własnym słabostkom oraz impulsywność. U osobników na niższym poziome intelektualnym może występować zapalczywość, połączona niejednokrotnie z atakami brutalności. Do negatywnych cech Byka należy zaliczyć i tę, że nie można spodziewać się po nim bezinteresownej przyjaźni, ponieważ nie jest on altruistą, lecz typowym egoistą. Wszelkie znajomości i przyjaźnie bezinteresowności ze strony innych osób Byk patrzy podejrzliwie, ponieważ jest to obce jego naturze. Na jego usprawiedliwienie można dodać, że materialistyczne spojrzenie na życie jest przejawem troski o zapewnienie godziwego bytu sobie i najbliższym oraz o odłożenie czegoś na czarną godzinę. Byk dąży do zdobycia władzy, gdyż bardzo lubi przewodzić i to niezależnie od swoich predyspozycji. W dążeniu do celu potrafi pokonywać nawet trudne przeszkody. Na ogół umie rozpoznać mocne i słabe punkty przeciwnika i w zależności od tego zastosować odpowiednią taktykę. Jeśli uzyska przewagę, przypuszcza atak frontalny, zaś kiedy jest słabszy, swoje działanie rozkłada w czasie, ale nie rezygnuje z obranego celu. Byk jest z natury pokojowo nastawiony do otoczenia. Walka jest dla niego koniecznością, nie - jak dla Barana - celem samym w sobie. Byk uwielbia posiadać, ale nie lubi walczyć. Brak mu zaborczości i nie interesuje go rywalizacja. Sam unika bezowocnej walki, a u innych jej nie aprobuje . Angażuje się w nią tylko wtedy, jeżeli widzi realną szansę uzyskania dla siebie korzyści. Musi mu się to opłacać. Jest to zgodne z jego życiową dewizą - posiadać i być bezpiecznym. Z życia chce brać to, co najlepsze i najprzyjemniejsze. Jeżeli Byk przekona się, że powodzi mu się lepiej niż znajomym lub sąsiadom, znakomicie poprawia to jego samopoczucie. Do słabszych punktów tego sympatycznego skądinąd znaku zalicza się również to że trudno jest mu poznać się na ludziach. Sam jest egocentrykiem i nie potrafi tego wytłumaczyć racjonalnie, ale jest święcie przekonany, że należą mu się w życiu pewne przywileje lub szczególne względy. Byk bardzo starannie dobiera sobie przyjaciół, co nie oznacza, że nie spotykają go w życiu rozczarowania. Dlatego jest nieufny i podejrzliwy. Jeżeli dodać jeszcze do tego jego materializm, nie należy się dziwić, że zraża do siebie przyjaciół. Ponieważ Byk nie zna się na ludziach i jest tego świadomy, stara się wiązać z tymi, którym dobrze się wiedzie w życiu, ze szczęśliwcami lub osobami dobrze sytuowanymi. Jest bowiem przekonany, że z bogatym lub ze zdolnym nie straci, a może jeszcze zyskać. Dlatego dochodzi nieraz do paradoksów, kiedy Byk deklaruje swoją pomoc osobom najmniej tego potrzebującym, a odmawia biedakowi, fataliście lub choremu. Należy również podkreślić wyjątkowe przewrażliwienie Byka na punkcie zarażenia się od chorego człowieka lub zwierzęcia. Pozytywy Dominujące cechy pozytywne Byka to siła i odwaga. Podnoszą one jego pewność siebie i poczucie wartości. Byk dąży do życia w przyjaźni z całym światem, do harmonii współżycia i unikania zadrażnień. Marzy mu się świat bez agresji, bez rywalizacji i bez walki o przetrwanie. Ma dużo cierpliwości, jest na ogół łagodny i zrównoważony. Trudniej niż inni daje się wyprowadzić z równowagi. Lubi korzystać z życia i umie to robić. Jest znawcą dobrej kuchni. Potrafi utrzymać swoje zdobycze. Umie zarobić i wie, jaki z tych pieniędzy zrobić użytek. Jego dewizą jest łącznie przyjemnego z pożytecznym. Jest przy tym urodzonym estetą. Ma wyczucie kształtu, barw i proporcji. Nie lubi jaskrawych kolorów, a preferuje pastelową zieleń i odcienie barwy brunatnej. Ze wszystkich znaków zodiaku Byk potrafi najbardziej docenić wartość dóbr doczesnych. W dążeniu do sukcesu nie wykazuje zbytniego pośpiechu. Działania jego są poprzedzone dokładnym rozeznaniem sytuacji i oceną szans. Ostrożność ta przejawia się u niego i w czynach, i w słowach. Charakterystyczna dla Byka pewność siebie umożliwia mu zajmowanie odpowiedzialnych stanowisk, gdyż wzbudza on autorytet. Jeśli dodać jego życiowy pragmatyzm, stanowczość i realizm, jasne stanie się, dlaczego w pracy zawodowej często osiąga znaczne sukcesy. Dla Byka ważny jest regularny tryb życia. Stara się swoje sprawy prowadzić spokojnie i działać planowo, a nie zrywami. Nic zatem dziwnego, że taki rytm dnia w połączeniu z zamiłowaniem do smacznych potraw sprzyja obrastaniu Byka w sadełko. Pani Byk Kobieta spod znaku Byka najbardziej jest zainteresowana dobrym wyjściem za mąż i zbudowaniem sobie możliwie najwygodniejszego gniazda rodzinnego. Jej zainteresowania intelektualne dotyczą najczęściej spraw przyziemnych. W latach panieńskich lubi flirtować i zmieniać partnerów, ale wynika to z poszukiwania tej jednej, właściwej osoby. Jeżeli takiego partnera znajdzie, staje się wierną i dobrą żoną. Dla kogoś, kogo kocha, gotowa jest skoczyć w ogień. Nie stara się za wszelką cenę dążyć do niezależności małżeńskiej i kosztem domu czy rodziny robić karierę, chociaż często przejawia duże talenty artystyczne. Jej troską jest zbudowanie solidnego gniazda domowego i praca nad jego upiększaniem. Ponieważ jej samej bardziej zależy na utrzymaniu tego, co zdobyła, więc nie ryzykuje pozamałżeńskich romansów ani nie toleruje tego u męża. W obronie ogniska domowego pani Byk jest odważna i zazdrosna, a gadatliwość pozostaje jej głównym orężem. Kobiety spod tego znaku są zazwyczaj bardzo urodziwe, urocze, pełne wdzięku, i to niezależnie od wieku. Ich figury mają zaokrąglenia i wypukłości wszędzie tam , gdzie być powinny. Dla mężczyzn stanowią zawsze obiekt podziwu lub pożądania. Chętnie ubierają się w pogodne kolory, najczęściej w błękit. Bardzo lubią kupować drogie kosmetyki i na to nigdy nie zabraknie im pieniędzy. Pan Byk Mężczyzna spod tego znaku jest z natury oszczędny, a zbyt kosztowne rzeczy odbierają mu radość z ich posiadania, oczywiście jeśli przyszło mu za nie zapłacić. Psychicznie najlepiej czuje się wówczas, kiedy tanim kosztem może zaspokoić swoją zachciankę. Pan Byk przedkłada nade wszystko spokojny, wygodny i ustabilizowany tryb życia. Lubi, kiedy żona i otoczenie pamiętają o jego upodobaniach, gustach i hobby. Najlepiej czuje się w domu, szczególnie gdy ma gospodarną, oszczędną i zadbaną żonę. Mimo takiego usposobienia, Byk, jako rasowy mężczyzna miewa czasami ochotę "na to i owo", jednak aby nie burzyć tego, co dotychczas zbudował, rezygnuje. Życie potwierdziło, że mężczyźni spod znaku Byka są wierniejszymi mężami. Rekompensatą za tę wierność jest wytężona uwaga, jaką poświęcają kuchni. Są łasuchami i trudno jest ich od tego powstrzymać. Dlatego wiele Byków już w młodym wieku ma dużą nadwagę. Urodzeni w pierwszej dekadzie Byka (21 IV - 1V) Urodzeni w tej dekadzie są, oprócz Wenus, pod dodatkową opieką Merkurego. Planeta ta obdarza swoje dzieci umiejętnością praktycznego wykorzystywania wiedzy inteligencji. Cechy te pozwalają Bykom zdobywać majątek oraz piąć się pod drabinie hierarchii służbowej. Ponadto Merkury rozbudza w nich zmysł poetycki, zamiłowanie do piękna oraz materializm. Panie urodzone w pierwszej dekadzie odznaczają się śmiałością, odwagą, zachowaniem przytomności umysłu w niebezpiecznych sytuacjach, dobrocią i ofiarnością w niesieniu pomocy, ale nie wszystkim. Rzadko zadowalają się rolą żony i matki, szukają również samorealizacji zawodowej. Żyją na ogół długo, ciesząc się dobrym zdrowiem i szacunkiem otoczenia. Panowie z tej dekady są odważni i wspaniałomyślni. Potrafią osiągnąć zaszczyty, lecz w życiu rodzinnym rzadko bywają szczęśliwi. Osoby z tej dekady, tak jak i pozostałe Byki, lubią wygodne życie. Zazwyczaj są towarzyskie, jednak w kontaktach z innymi ludźmi wykazują nieufność. Mają na ogół bogate życie wewnętrzne, które kreuje się pod maską chłodu i panowania. Mimo iż się nie uzewnętrzniają, są niezwykle wrażliwe, uczuciowe, a w miłości wierne i zaangażowane. Nade wszystko stawiają rozkosze życia. Przywiązują też duża wagę do wyglądu swojego oraz otoczenia, a także do dobrego jedzenia. W pierwszej dekadzie urodzili się m.in.: Elżbieta II - królowa brytyjska Włodzimierz Lenin - polityk Jan Pietrzak - satyryk Ada Sari - śpiewaczka Kazimierz Wielki - król Polski Urodzeni w drugiej dekadzie Byka (2V - 12V) Urodzeni w tej dekadzie są, oprócz Wenus, pod dodatkową opieką Księżyca. Wpływ Księżyca rozwija w Bykach takie cechy, jak wrażliwość, wyobraźnia, wdzięk, pamięć, skromność oraz zdolności artystyczne. Ujawnia również negatywne cechy, jak nadwrażliwość, egoizm, nieśmiałość, brak silnej woli, bojaźń i lenistwo. Byki z początku maja, mimo praktycznego podejścia do życia, są romantykami namiętnymi w miłości. Starają się jak najmniej uzewnętrzniać te uczucia. Lubią podróżować i poznawać świat. Panie z tej dekady są urodziwe, cieszą się pełnią życia i tryskają energią. Mają zamiłowanie do muzyki i śpiewu. Mogą nawet na tym polu dojść do znaczących sukcesów. W porównaniu do swych poprzedniczek są bardziej zadowolone z życia i szczęśliwsze. Panowie z tej dekady odznaczają się dużą siłą fizyczną, werwą do pracy i dużą energią życiową. Bardzo lubią płeć piękną, są namiętni, lecz potrafią panować nad swoimi emocjami. Cieszą się dużym szacunkiem otoczenia. Byki z drugiej dekady, niezależnie od płci, są bez wątpienia ludźmi inteligentnymi, uważnymi obserwatorami życia, krytycznymi i ostrożnymi w działaniu. Mimo że w głębi duszy są przekonani o swojej racji, dla wygodnictwa nie upierają się przy niej. W drugiej dekadzie urodzili się m.in.: Katarzyna II - caryca Audrey Hepburn - aktorka Karol Mark - filozof Henryk Sienkiewicz - pisarz Rudolf Valentino - aktor Urodzeni w trzeciej dekadzie Byka (12 - 21V) Urodzeni w tej dekadzie są, oprócz Wenus, pod dodatkową opieką Saturna. Wpływa to na rozwój u nich takich cech, jak odpowiedzialność, ostrożność, wytrzymałość, pracowitość, oszczędność i realizm. Wpływ tej planety ujawnia także negatywne cechy: nieufność, zazdrość, upór, nadmierne uleganie wpływom otoczenia. Byki z trzeciej dekady są bardzo dobrymi pracownikami, niezwykle uczciwymi i sumiennie wypełniającymi swoje obowiązki. Przejawiają przy tym duży talent organizacyjny, nie potrzebują nadzoru ani kontroli. Ich siłą napędową w pracy jest ambicja. Zazdroszczą bowiem innym pozycji i majątku, starają się więc im dorównać, ale dochodzą do tego ciężką pracą. Na błyskotliwe sukcesy nie mogą liczyć, gdyż brak im przebojowości, polotu i efekciarstwa. Przysłowie mówi, że samemu jest się najlepszym adwokatem w swojej sprawie, a Byki nie potrafią robić autoreklamy i rozgłosu, co sprawia, że nie zawsze są dostrzegane i doceniane. Powoduje to frustracje, melancholię, poczucie niesprawiedliwości i w końcu zamknięcie się w sobie. Stan ten potęguje dodatkowo fakt, że Byki biorą życie zbyt poważnie. Nie mają wrodzonego poczucia humoru, łatwo deprymują się i obrażają. Byki z tej dekady są bardzo krytyczne względem innych, natomiast wobec własnych was są nadzwyczaj wyrozumiałe. Uwidocznia się to w ich wyglądzie, mimo że wykazują się dobrym gustem. Nie są wybredne w jedzeni, niechętnie walczą ze swoimi nałogami i słabostkami. Spośród wszystkich Byków te z trzeciej dekady przywiązują największą wagę do spraw materialnych oraz do seksu. Cechuje ich też zazdrość i oszczędność, a nawet zwykłe skąpstwo. Byki cieszą się ogólnie dobrym zdrowiem. Średnią długość ich życia, pomimo częstych narzekań i rozczulania się nad sobą, jest wysoka. W trzeciej dekadzie urodzili się m.in.: August II Sas - król Polski Jan Kiepura - śpiewak Henry Fonda - kator Karol Wojtyła - papież Jan Paweł II Władysław Sikorski - generał, polityk Seks ONA Nadskakiwanie jej, adorowanie czy uwodzenie nie gwarantuje sukcesów. Ona sama wybiera sobie partnerów. Dla mężczyzn, którzy jej nie interesują, bywa zimna, niedostępna, złośliwa i lekceważąca. Na ogół jest kapryśna i wymagająca. Nie każdy potrafi przystosować się do szybko mijających napadów namiętności, po których przychodzą okresy wstrzemięźliwości. Kobieta Byk wymaga po prostu cierpliwości. Jest urodzoną poligamistką. Może mieć kilku partnerów równocześnie i być im na swój sposób wierna oraz o każdego z nich jednakowo zazdrosna. Z kolei mężczyznę, który nie interesuje jej seksualnie, potrafi drażnić i dręczyć. Wybrańcom zaś może dać wielkie bogactwo zmysłowych rozkoszy, pod warunkiem, że nie będą jej w niczym ograniczać ani kontrolować. Swoje ciało traktuje jak cenny instrument, przeznaczony wyłącznie dla wirtuozów. Seks lubi uprawiać długo, czerpiąc zadowolenie z poszczególnych jego faz, z delikatnością i wyrafinowaniem, w atmosferze swobody i pełnego wyzwolenia oraz na zasadzie wzajemności. To rozbudzenie utrzymuje się u niej przez kilka dni. Prymityw seksualny jej nie interesuje. W odpowiednich warunkach bywa nienasycona, jednak daje z siebie również bardzo wiele partnerowi. ON Podstawową cechą psychiki mężczyzny spod znaku Byka jest przekonanie o własnej wartości, szczególnie cechach czysto męskich. Nie uważa za celowe potwierdzać swojej wartości w oczach otoczenia ani zmuszać do akceptowania jej takimi metodami, jak nadużywanie alkoholu, hazard, ryzykanctwo, wulgarność, żądza władzy lub dominacja. Po prostu Byk nie czuje się zagrożony w swej męskiej ambicji. Kocha seks i kobiety, jednak nie tak obsesyjnie jak Strzelec czy Koziorożec. Rzadko zakochuje się, jednak we wszystkich kontaktach z kobietami daje z siebie bardzo wiele. W kobiecie dostrzega zarówno jej ciało, jak i duszę. Kobiety czują się przy nim młodsze, piękniejsze i bezpieczne. Nie pozostawia na ogół na swej drodze kobiet nieszczęśliwych i pokrzywdzonych. To właśnie podtrzymuje w nim poczucie własnej wartości. W swoim życiu trafia do wielu łóżek, nie po to jednak, aby kolekcjonować zdobycze. Są mężczyźni o kolosalnych możliwościach fizycznych, nie dający kobiecie zadowolenia emocjonalnego, np. Lew lub Skorpion, są i tacy, którzy je dać potrafią, chociaż możliwościami ustępują poprzednim. Byk należy oczywiście do tych drugich. Byk ceni sobie wolność, swobodę i samodzielność. Nie lubi uzależniać się od jakichkolwiek zwyczajów, konwenansów, tradycji, schematów, jeśli są sprzeczne z jego własnymi poglądami. Na ogół jest szybki, towarzyski, i lubiany. Ma rozległe zainteresowania. Najlepiej czuje się w damskim towarzystwie. Niczego nie robi pod przymusem. Również z kobietami nie podejmuje stosunków dla zaspokojenia chęci. Jego cel to doznanie i danie rozkoszy, jednym słowem - pełne partnerstwo. Sfera zawodowa Podwładny Istotną cechą pracownika spod znaku Byka jest to że nie lubi nic czynić bezinteresownie. Wyznaje zasadę: za konkretną pracę - konkretna zapłata. Byk lubi pracować, szczególnie gdy mu się to opłaca. Nie zawsze muszą to być pieniądze. Ponieważ jest ambitny, nie mniej ważne są dla niego awanse i pochwały. W młodym wieku o wiele łatwiej jest go zachęcić do działalności społecznej czy ideowej. Kiedy założy już rodzinę, potęguje się w nim dążność do posiadania. Nie wynika ona wyłącznie z pobudek materialistycznych, lecz z troski o zapewnienie godziwego bytu sobie i najbliższym, za których czuje się odpowiedzialny. W kontaktach z kolegami w pracy jest spokojny, zrównoważony i życzliwy. Mimo to w skrajnych sytuacjach zdarzają mu się napady wściekłości. Ponadto bywa dość uparty. Zamiast uganiać się za nowinkami technicznymi, woli zakasać rękawy i wziąć się do roboty. Jeżeli przy wypłacie pensji stwierdzi, że zarobił więcej od kolegów, wówczas jego samopoczucie bywa doskonałe. Przełożony Byk jako przełożony potrafi być zaskakujący. W jego przypadku pozory często mylą. Na ogół podwładni wyobrażają sobie na początku, że oto trafił im się wspaniały szef. Wnioskują jak to po jego miłym i dobrodusznym wyglądzie. Często później to się potwierdza, ale najpierw musi przyjść rozczarowanie. Ten pozornie łagodny szef bardzo realistycznie ocenia sytuację i szybko wyciąga wnioski. Potrafi w sposób zdecydowany i konsekwentny wytknąć błędy lub zaniedbania. Istotne też jest to, że Byk przy ocenie ludzi nie kieruje się emocjami, lecz ich rzeczywistą przydatnością zawodową. Jeżeli ktoś należycie wykonuje swoje obowiązki, nie musi zabiegać o sympatię szefa, a i tak zostanie obiektywnie oceniony. Byk, jak wiadomo, lubi korzystać z życia i czyni to w miarę posiadanych możliwości. Uważa też, że takie samo prawo mają inni. Nie wykorzystuje więc podwładnych, nie zmusza do wykonywania pracy szczególnie uciążliwej ani w godzinach nadliczbowych. Chce tylko jednego: żeby w firmie szło wszystko zgodnie z planem. Będzie wyrozumiały na chwilowe przestoje, mając przekonanie, że zaległości zostaną nadrobione. Istotnymi cechami szefa Byka są uśmiech i cierpliwość. Nie lubi zmieniać stanowisk, nie mówiąc już o zmianie instytucji. Przywiązuje się do jednego odcinka i czuwa nad nim należycie. Niezwykle cenione w pracy bywają szefowe spod znaku Byka. Są bardzo odpowiedzialne, pracowite i zawsze pogodne. Nie lubią publicznych umizgów ale słowa uznania przyjmują z dużą powagą. Cenią sobie trwałe przyjaźnie i stabilne stosunki zawodowe. Bodźcem dla szefów spod znaku Byka obojga płci jest szansa awansu, nawet mimo wewnętrznej niechęci do zmiany stanowisk. Jeżeli awans ich omija, przeżywają to bardzo mocno, a w pamięci fakt ten zapada im na długo. Z szefem Bykiem jest chyba najłatwiej ułożyć sobie dobre stosunki w pracy, gdyż wiadomo, czego oczekuje od podwładnych i czego można się po nim spodziewać. Partnerka spod znaku Byka Wśród astrologów panuje przekonanie, że pani Byk jest bardzo cenną partnerką życiową. Jej podstawowa sfera działania i aspiracji to dom, mąż i rodzina. Jest przy tym odważna, energiczna, ambitna, zazdrosna i doskonała z niej nie tylko gospodyni, ale również wzorowa matka i żona. Każdą wolną chwilę stara się przeznaczyć na urządzenie domowego gniazdka. Stale coś ulepsza, poprawia, przestawia i upiększa. Kobieta spod znaku Byka życie traktuje poważnie i tego samego wymaga od domowników. Nie znosi u męża lekkiej ręki do wydawani pieniędzy. Uważa, że powinna zarządzać całym budżetem domowym, a mężowi tylko wydzielać kieszonkowe. W miłości jest wierna i wymaga tego samego od niego. Rozwodów nie uznaje, o wszystkim stara się pamiętać i zapobiegać ewentualnym niespodziankom, oczywiście tym niemiłym. To ona właśnie potrafi mężowi przebywającemu w sanatorium przysłać list, w którym przypomina mu, żeby "nie wydawał pieniędzy na to, co ma za darmo w domu". Świadoma swoich zalet domaga się, aby jej wartość i oddanie były docenione przez domowników. Dlatego mąż nie może zapominać o ciepłym słowie dla niej, nie mówiąc już o rocznicach urodzin lub ślubu czy imieninach nie wymaga jednak stałej adoracji. W przypadku małżeństwa to nie ona ulega namowom narzeczonego, lecz sama wybiera sobie właśnie tego mężczyznę na męża. Jeśli jej ktoś nie interesuje, jest dla niego niedostępna, a nawet złośliwa. W miłości miewa przypływy namiętności i wstrzemięźliwości. Jeżeli decyduje się na miłosną grę, czyni to gruntownie i niezwykle intensywnie. Namiastki jej nie interesują. Oczywiście partnerka Byk nie składa się z samych tylko zalet. Jej podstawową wadą jest nadmierna gadatliwość i gderliwość. W miarę upływu lat staje się coraz bardziej drażliwa. Łatwo wybucha gniewem i to nawet z błahych powodów. Jej słownictwo lub tak mogą czasami pozostawiać wiele do życzenia. Partner spod znaku Byka Spośród wszystkich znaków zodiaku mężczyźni Byki i Lwy są ponoć najlepszymi kandydatami na partnerów życiowych. Teoretycznie rzecz biorąc, partnerka nie powinna mieć do takiego współtowarzysza życia żądnych uwag. Oczywiście to tylko teoria. U Byka godna podziwu jest jego niezwykła pracowitość i dążenie do zapewnienia rodzinie dostatniego życia. U żony bardziej ceni przymioty praktyczne niż intelektualne. Byk nie zalicza się do myślicieli i w głębi duszy odczuwa kompleksy, jednak swoją aktywnością życiową daje kobiecie więcej niż niejeden mózgowiec. Pan Byk bardzo ceni życie rodzinne, domowy spokój, dobrą kuchnię i wygody. Dla swoich dzieci zrobi wszystko, tolerując wybryki, których nie zawsze wybaczyłby żonie. Jego ambicją jest również i to, żeby małżonka lub stała partnerka ładnie się prezentowała, więc mimo wrodzonej oszczędności odżałowuje nieraz znaczne sumy, aby kupić jej futro lub inne eleganckie rzeczy. Na co dzień potrafi skrupulatnie kalkulować, by wydatki były jak najmniejsze, a efekty zadowalające. Jak już zostało powiedziane, Byk lubi dobrą kuchnię, jedzenie należy do jego słabostek. Jeśli zwiąże swe losy z osobą o znacznych umiejętnościach kulinarnych, wówczas zaczyna przybierać na wadze, co z kolei odbija się na jego zdrowiu. Niezależnie od domowej kuchni, Byk po przekroczeniu 30 roku życia zaczyna coraz szybciej tyć. Z tego względu jest mu potrzebna bardziej żona dietetyczka niż żona kucharka. W sferze erotycznej Byk Daj z siebie dużo. Miewa miłosne przygody, ale jeżeli już się z kimś połączy, można na niego liczyć. Ma poczucie własnej wartości i nie musi sprawdzać się dodatkowo poza małżeńskim łożem. Żona czuje się przy nim bezpieczna i kochana. Nie powinna tylko nadużywać jego cierpliwości zbytnim gadulstwem lub krytykanctwem, gdyż pod pantofel i tak go nie weźmie, a atmosferę domową może zepsuć na dłuższy czas. Życie jest brutalne i idealnych sytuacji nigdy nie ma, ale jeśli któraś z pań chce mieć partnera tylko dla siebie i wieść życie stabilne, to kandydat spod znaku Byka jest w stanie jej to zapewnić. Kto z kim, czyli powinnowactwo serc Byk z Baranem Związek tych dwojga "rogatych" partnerów może być bardzo udany. Fakt, są to natury uparte, ale w dążeniu do celu. Z jednej strony aktywność i niekontrolowany żywioł, z drugiej strony zdecydowanie i konsekwencja. Zawsze mogą dojść do porozumienia, o ile Byk nie będzie zbytnio ograniczał partnera, a ten natchnie go optymizmem i rozmachem. Byk z Bykiem Czeka ich życie bardzo stabilne. Jedyna obawa polega na tym, że oboje mogą umrzeć z nudów. Ale tak na serio, należy wziąć pod uwagę, że te dwa znaki się nie uzupełniają. Może więc występować wiele problemów, łatwych do uniknięcia w innych układach. Oboje powinni wystrzegać się zdrady, gdyż żal z tego powodu może pozostać do końca życia. Byk z Bliźniakiem Byk jest zafascynowany urokiem Bliźniaka. We dwoje mogą przeżyć wspaniałe chwile, lecz gdy się zdarzy, że Bliźniak oszuka Byka, będzie wobec niego nie fair, wówczas ten może wpaść w niszczycielską furię. Lepiej jednak, żeby omijali się z daleka. Byk z Rakiem Jednym z plusów jest to, że potrafią się znakomicie uzupełniać. Ponadto w sferze uczuciowej są do siebie bardzo zbliżeni. Nie powinno być większych konfliktów. Różnice mogą wystąpić w odczuwaniu i wrażliwości. W sumie może to być udany związek. Byk z Lwem Dzieli ich dużo. Pożycie jest możliwe pod warunkiem ustępstw, szczególnie ze strony Byka. Musi on zaakceptować lekką rękę Lwa do wydawania pieniędzy i brak czułości z jego strony. Na początku mogą wystąpić duże iskrzenia, ale jeśli to przetrwają, później powinno już być łatwiej. Byk z Panną Bardzo interesujący układ. Jeśli poświęcą się sobie, miłość może być szalona, jak w żadnym innym związku. Ponadto oboje są dobrymi organizatorami i solidnymi wykonawcami. Obowiązkowość jest przecież ich dewizą. Brakować im może tylko odrobiny szaleństwa i improwizacji. Byk z Wagą Łączy ich umiłowanie piękna i harmonii, gdyż patronuje im ta sama planeta, Wenus. Optymistycznego zabarwienia nabiorą ich uczucia. Oczywiście nieuniknione są i konflikty, gdyż Waga będzie często bulwersować i irytować bardziej praktycznego partnera. Byk ze Skorpionem Zbliża ich do siebie namiętność i pożądanie. Czy jednak potrafią się wzajemnie zrozumieć i uszanować? Nie będzie to łatwe, gdyż często kosa będzie trafiać na kamień. Żadne z nich łatwo nie odda pola partnerowi, ale spróbować warto! Byk ze Strzelcem To jeden z najlepszych możliwych układów! Konieczne są jednak wzajemne kompromisy i tolerancja. Oboje odczuwają silny popęd seksualny i dążenie do sukcesów. Razem mogą zarobić duże pieniądze. Znakomicie się uzupełniają i łatwiej dochodzą do celu. Byk z Koziorożcem Związek dwóch silnych osobowości. Mogą dużo sobie wzajemnie przekazać, np. Koziorożec może wykazywać więcej ciepła, a Byk ambicji. Cechować ich będzie partnerstwo i poczucie bezpieczeństwa. Nie powinni przeżywać kłopotów materialnych. Byk z Wodnikiem Dwie przeciwne natury, ale mogące się znakomicie uzupełniać. Byk jest bardziej pragmatyczny, a Wodnik uduchowiony. Byk będzie się opierał każdej nowości, a Wodnik będzie go do niej usilnie namawiał. Efekty mogą być interesujące. Byk z Rybą Związek, w którym będzie przeważał spokój i wzajemne poszanowanie. Łączyć ich będzie łagodność i wspólne wychowywanie dzieci. Byk pozwoli snuć Rybie marzenia i będzie wykazywał dużą cierpliwość dla jej niezdecydowania i zmienności nastrojów. Jak zdobyć Byka ONA Jak ją pozyskać i utrzymać Aby zdobyć jej względy, trzeba przede wszystkim już na wstępie przelicytować konkurentów. Dobrze jest odgadywać jej życzenia, prawić komplementy, obdarzać drobnymi upominkami, a głownie starać się wytworzyć u niej poczucie pewności materialnej w przyszłym związku. Chętnie posłucha o wspólnych planach życiowych, szczególnie jeśli pokrywają się one z jej upodobaniami i kryteriami wartości. W pożyciu konieczne jest, aby nie wkradła się między nich nuda i monotonia. Należy wyciągać ją do różnych form przyjemnego lub pożytecznego spędzania czasu. Nie można jej dostarczać powodów do zazdrości ani szastać pieniędzmi. Co zrobić, żeby cię porzuciła? Najlepiej jest przygotować wcześniej grunt przez zapominanie o jej święcie i prezentach, adorowanie innych kobiet i ponaglanie jej bez potrzeby. W drugim etapie przekonaj ją, że wkrótce stracisz pracę, a nowej nie zamierzasz podejmować lub nie widzisz możliwości jej otrzymania. ON Jak go zdobyć i utrzymać? Wystarczy być dla niego miłą i przymilną. Na pierwszą randkę najlepiej pójść do restauracji, gdzie można dobrze zjeść. Ubierz się w rzeczy wartościowe, nawet drogie, lub coś szałowego, co sama uszyjesz. On niezwykle ceni rzeczy dobre, uzyskane tanim kosztem. Nie powinnaś wyglądać wyzywająco, lecz kusząco. Na dalszym etapie zaproś go do siebie do domu i zaszokuj go (może być przy pomocy mamy) swoimi umiejętnościami kulinarnymi oraz miłym wystrojem mieszkania. Aby go utrzymać przy sobie, trzeba mu zapewnić dobrze zorganizowane życie domowe i być lubieżną. Gdy wpadnie w gniew, najlepiej mu ustąpić. Co zrobić, żeby cię porzucił? Należy przede wszystkim zrobić to, czego najbardziej nie lubi, a więc źle gotować, nie dbać o dom, mówić mu o swoim niezadowoleniu z życia z nim oraz całkowicie ignorować go w łóżku. Ponadto szybko się zniechęci, jeśli będziesz zaciągać długi bezmyślnie wydawać jego pieniądze. A jeśli wróci do pracy, nie pozwól mu odpoczywać w spokoju lub oglądać telewizji, zanudzaj go niedorzecznymi banałami. źródło: http://www.cygi.net.pl

Baran 21.03-20.04 Ludzie urodzeni pod tym dynamicznym znakiem zodiaku są barwnym i oryginalnymi osobowościami. Planetą rządzącą znakiem Barana, jest Mars, antyczny bóg wojny. Wpływ tej planety przejawia się w odwadze, asertywności, zdecydowaniu, aktywności. Ludzie spod tego znaku naznaczeni są ?ognistą? seksualnością, szczerością intencji, entuzjazmem. W negatywnej wibracji Barany bywają niecierpliwe, zapatrzone w siebie, impulsywne, lekkomyślne. Kamienie przypisane Baranowi to: rubin, pomagający zsynchronizować działanie, aby było spójne i przemyślane, wspiera ponadto przywództwo. Rubin daje też motywację, pomaga urzeczywistnić ambicje. Drugim szczęśliwym kamieniem dla tego znaku zodiaku jest diament - kamień wnoszący w życie Barana miłość, szczęście. Ten najszlachetniejszy z kamieni odgania zło, wspiera osobowość, zwiększa jasność myśli i sprzyja rozważnym decyzjom. Na nieprzemyślane i gwałtowne zachowanie Baranom przyda się coś uspokajającego np. ametyst. Poza tym Baranom przyniosą szczęście kamienie w ich szczęśliwym kolorze tj. czerwonym. Części ciała pozostające pod opieką Baran to głowa i twarz. Na bóle głowy można potrzymać w ręku lub przyłożyć do skroni czerwony jaspis. Przydatny też będzie rubin stymulujący pracę mózgu. źródło: http://horoskop.wp.pl/cid,8,hid,34,titl ... caid=1ad97

Turmalin jest bardzo cennym kamieniem, głównie ze względu na wyjątkową kolorystykę, czasami zdarza się że kamień jest wielobarwny. Nazwa turmalin pochodzi od syngaleskiego słowa turmalin. Pierwsze turmaliny trafiły do Europy z Cejlonu. Turmalin jest to bardzo złożony minerał, jest to boranokrzemian magnezu, żelaza i litu, zawierający ponadto sód, potas, magnez i glin. Magnezowe odmiany turmalinu są nazywane drawitami, żelaziste skorylami a także szerli lub szerlity, litowe są nazywane elbaitami. Odmiany chromowe są barwy ciemnozielonej. Turmaliny bogate w pierwiastki alkaiczne są przeźroczyste i odznaczają się pięknymi barwami. Turmaliny tworzą zazwyczaj dobrze wykształcone kryształy należące do układu trygonalnego. Poprzeczny przekrój kryształów ma zwykle nieco zaokrąglony zarys trójkątny. Zakończenie słupa stanowią ściany piramid trygonalnych. Na ścianie słupa występuje prążkowanie równoległe do osi podłużnej. Kryształy są na ogół niewielkie, niekiedy jednak mogą osiągać długości powyżej 20 cm długości i kilku centymetrów średnicy. Znane są kryształy o długości 3 metrów. Czasami turmaliny tworzą skupienia pręcikowe, koncentryczno promieniste, igiełkowe lub ziarniste. Turmalin nie ma łupliwości, często jednak oddziela się poprzecznie do wydłużenia kryształów. Przełam ma muszlowy do nierównego, twardość 7 ? 7,5 w skali Mohsa. Gęstość zależnie od składu chemicznego wynosi 3 ? 3,2 g/cm3, odmiany zawierające większą ilość żelaza mają większą gęstość. Turmalin ma szklisty połysk, jest przeźroczysty do przeświecającego, a przy bardzo intensywnym zabarwieniu staje się niemal nieprzeźroczysty. Pod względem rozmaitości barw turmaliny wyróżniają się wśród kamieni szlachetnych. Barwy turmalinu są ściśle związane z jego składem chemicznym. Substancjami barwiącymi są żelazo, mangan, chrom i tytan, czasami także nikiel, kobalt i lit. Znane są turmaliny czarne, brunatne, szare, żółte, zielone, czerwone, różowe, niebieskie i bezbarwne. Bogate w żelazo turmaliny są wyraźnie magnetyczne. Podczas podgrzewania i schładzania takich kryształów powstają w nich ładunki elektryczne, podobnie dzieje się pod wpływem nacisku lub rozciągania. Rzadkością są turmaliny przeźroczyste, zazwyczaj mają one odcień czerwony, zielony lub żółty. Szczególnie cenione są odmiany czerwone, niekiedy przybierają one odcień różowy lub rubinowo czerwony. Niekiedy barwa przechodzi w fiolet, podobny do ametystu. Pospolitsze są ametysty o barwie zielonej, od żółtawo do niebieskozielonych. Szczególnie cenione są ciemnozielone turmaliny z Brazylii. Rzadziej występujące turmaliny niebieskie mają odcienie od jasno do ciemnoniebieskich. Pospolite są turmaliny barwy szarej i czarnej, używane przeważnie jako ozdoby żałobne. Zależnie od barwy turmaliny szlachetne noszą nazwy: - Achroit ? bezbarwny, - Rubelit (dauryt) ? czerwony, - Indygoit ( indygolit) ? niebieski, - Werdelit ? zielony, - Apiryt ? brzoskwiniowy, - Syberyt ? fioletowoczerwony, - Szeszerl ? czarny, - Drawit ? szary. W kryształach turmalinu pospolicie występują nierównomierne zabarwienia. Z Elby pochodzą bezbarwne lub jasnozielone turmaliny o czarnych zakończeniach, nazywane główkami murzyńskimi. Czarne turmaliny mają czasami białe zakończenie. W Brazylii spotyka się kryształy o zakończeniach czerwonych, nazywane są główkami tureckimi. Czasami kryształy są zabarwione na czarno w jednym końcu a w drugim na czerwono, znane są podobne kryształy tyle, że zielone i niebieskie. W środkowej części takich turmalinów występują kolory pośrednie lub zupełnie inne. Barwa turmalinu ulega wyraźnym zmianą pod wpływem podgrzewania. Ciemnozielone kamienie pochodzące z południowo ? zachodniej Afryki zmieniają barwę na szmaragdowozieloną. Niektóre odmiany zielone podczas podgrzewania ulegają rozjaśnieniu. O tych właściwościach turmalinów trzeba pamiętać przy ozdabianiu tych kamienie złotem. Jako pospolity minerał pneumatolityczny turmalin występuje w aplitach i pegmatytach granitowych, gdzie tworzy nieraz słupy o dużych rozmiarach. W magmowych skałach głębinowych nierzadko występuje jako minerał akcesoryczny, stanowi składnik niektórych skał metamorficznych. Dzięki znacznej twardości i odporności na wietrzenie występuje pospolicie w postaci drobnych kryształów i obtocznych ziaren w piaskach i piaskowcach. Używane w zdobnictwie szlachetne turmaliny pochodzą przeważnie z pegmatytów. Krajem szczególnie bogatym w złoża turmalinów jest Brazylia, wyjątkowo bogaty jest obszar położony na wschód od Minas Gerais. Turmaliny występują w pegmatytach lub w żyłach kwarcowych są najczęściej barwy zielonej, ale czasami trafiają się czerwone i różowe, niebieskie żółte lub bezbarwne. Piękne niebieskozielone turmaliny wydobywa się z pegmatytów w południowo zachodniej Afryce. Z Mozambiku pochodzą piękne kamienie różowe, czerwone i zielone. Turmaliny występują także na Uralu. Z okruchowych złóż aluwialnych na Cejlonie pochodzą turmaliny przeźroczyste, które to trafiły do europy już w XVIII wieku. Turmaliny wydobywa się również w Birmie, USA, Indiach i Australii. W Polsce turmaliny występują w południowych rejonach górskich. W Polsce znajdowano turmaliny dochodzące do 16 cm. źródło: http://www.mineraly.name/turmalin.html?showall=1

GRANAT kamień stałości i wierności Jest kamieniem opiekuńczym, ochrania przed nieszczęściami i niebezpieczeństwami. Daje pewność siebie i rozwija intuicję. Stymuluje twórczość i namiętność, pobudza erotyczną wyobraźnię. Wzmacnia energię, wspomaga zniechęconych, niweluje lenistwo i ociężałość. Pobudza krążenie krwi, pomocny przy chorobach narządów rodnych, schorzeniach skóry, depresjach. Granaty - grupa minerałów, krzemiany wapnia, magnezu, manganu, żelaza, glinu i chromu. Krystalizują w układzie regularnym. Tworzą ciemne, ciemnoczerwone lub zielone okrągłe ziarenka. Twardość 6,5?-7,5. Pospolite w niektórych typach skał. Dzielą się na dwie grupy: zawierające glin oraz zawierające wapń. Do pierwszej należy pirop, almandyn, spesartyn, do drugiej grossular, andradyt, uwarowit. Poszczególne rodzaje rzadko występują w czystej postaci. Przezroczyste odmiany są kamieniami półszlachetnymi. Powstają przeważnie w wapieniach i dolomitach przeobrażonych pod wpływem intruzji kwaśnych magm oraz w różnych łupkach metamorficznych. Gromadzą się w niektórych piaskach. Używane są dzięki dużej twardości do produkcji materiałów ściernych. Największe złoża: Ural, Zakaukazie, Czeskie Średniogórze,; w Adirondacks (Stany Zjednoczone) znajduje się skała, której 70°/o stanowią kryształy granatów osiągające metrową średnicę. W Polsce występują pospolicie w skałach metamorficznych Dolnego Śląska oraz w piaskach wybrzeży Bałtyku, ale w ilościach nieopłacalnych do eksploatacji. źródło:http://www.foksal.com.pl/archiwum/wibra ... GRANAT.htm

Kamień ten charakteryzuje się różnymi odcieniami różu, czasami przechodzącego w fiolet, spowodowane jest to domieszką manganu lub tytanu. Najczęściej spotykany w postaci brył, bardzo rzadko wykształca kryształy. Szeroko stosowany jako kamień ozdobny i jubilerski. Jest kamieniem miłości i wrażliwości. Otwiera na piękno i innych ludzi, pomaga przebaczyć urazy. Wnika w uczucia i neutralizuje negatywne emocje złości, obojętności czy rozczarowania. Ludziom zamkniętym w sobie pozwala się uzewnętrznić i przełamać w kontaktach z ludźmi. Działa przeciwko niesprecyzowanym lękom i obawom. W czasie medytacji tworzy wokół człowieka ochronną aureolę. źródło: http://www.libra-kwa...hp?page=kwarc_r

PRZYTULINA – Pomaga przy nadczynności i niedoczynności tarczycy, a także jej przeroście i guzkach tarczycowych. Stosowanie – parzyć 1 łyżkę w 1 szklance wody, płukać gardło 7-8 razy dziennie, na noc stosować okłady. źródło: http://www.medycynanaturalna.org/ziola-ziololecznictwo-fitoterapia.html

Malachit- bajeczny kamień półszlachetny, najczęściej występujący w Polsce. Zaliczany do minerałów nieprzeźroczystych, podobnie jak jadeit, rodonit, lazuryt czy nefryt. Nazwa pochodzi od greckiego słowa malache (malwa ) i malakos (miękki). Jest to swoistego rodzaju aluzja do zielonej barwy minerału i jego niewielkiej twardości. Ten piękny kamień występuje najczęściej w tzw. zbliźniaczeniach. Rzadko tworzy kryształy o pokroju słupkowym, igiełkowym czy włosowym. Występuje w zbitych, zienistych, nerkowatych skupieniach, tworząc naskorupienia i naloty, impregnacje i pseudomorfozy po azurycie, kalcycie, cerusycie i kuprycie. Malachit występuje najczęściej w postaci ciemnobrunatnych nacieków lub skupień nerkowatych. To bardzo kruchy, przeświecający kamień. Tworzy zbite mieszaniny mineralne z azurytem. Najczęściej występuje w Rozji, USA, Australii, Kazachstanie i Wielkiej Brytanii. Duże złoża malachitu znaleźć można w Zambii, Namibii i Demokratycznej Republice Konga. W Polsce ? w województwie świętokrzyskim oraz na Dolnym Śląsku. Kamień ten wyciąga z nas chorobotwórcze energie i przyjmuje je na siebie. Malachit hamuje zakażenia. Badacze odkryli, że chorobotwórcze bakterie giną w naczyniach z malachitu ? niszczy je miedź, wydzielająca się z kamienia. Malachit leczy przede wszystkim arteriosklerozę, reumatyzm, uspokaja nerwy i normalizuje pracę serca. Ułatwia koncentrację i podtrzymuje rozwój duchowy. Wycisza, koi. źródło: http://www.pb.info.pl/artykul-2049-taje ... achitu.htm

Jadeit to bliski krewniak nefrytu, łudząco podobny do niego, ale twardszy i ze względu na skład chemiczny należący do innej grupy minerałów (rodzina piroksenów). Przypuszczalnie wziął swoją nazwę od greckiego słowa "ischias", co znaczy "ból w biodrze" bądź od hiszpańskiego słowa "ijada" - "biodro". Zapewne tę nazwę zawdzięczamy hiszpańskim konkwistadorom, którzy często nosili amulety wykonane z jadeitu. Nazywali go piedra de hijada (kamień lędźwiowy) albo piedra de los rinones (kamień wątrobiany), wierząc, że chroni przed tymi dolegliwościami. Najbardziej znana jest odmiana jasnozielona, określana nazwą żad (czasami nazwę tę rozciąga się także na nefryty), ale bywa też w kolorze lawendowym, różnych odcieniach bieli, żółci i czerwieni. Jadeity są prześwitujące, czasami aż przezroczyste, a ich połysk jest szklisty, niekiedy perłowy. Od niepamiętnych czasów wydobywane były w Birmie, Tybecie i Gwatemali, gdzie odkryto prastare, eksploatowane przez Majów wyrobiska oraz jadeitowe toporki. Znajdowany jest także w Chinach, USA (Kalifornia), Meksyku, Rosji, Kostaryce, Kazachstanie, Australii i Nowej Zelandii, we włoskim Piemoncie. W Polsce niewielkie złoża znajdują się w miejscowości Tąpadła u podnóża Góry Ślęży na Dolnym Śląsku oraz w Górach Kaczawskich. Starożytni Chińczycy cenili każdy okruch tych kamieni, uważanych za święte, sprowadzanych wówczas aż z Birmy. (Za szczególnie cenny uznawano przeświecający birmański jadeit cesarski). Nosili oni przy sobie małe kawałki lub figurki i umieszczali w domu na widocznym miejscu. Były dla nich amuletem przeciw czarom i złym duchom, chroniły przed uderzeniem pioruna. Leczyły bóle i choroby nerek. Stosowali je też do wzmocnienia ciała, podniesienia długowieczności oraz zwiększenia płodności u mężczyzn. Uważano tam również, że ten święty kamień jest związany z pięcioma głównymi cnotami: odwagą, sprawiedliwością, współczuciem, skromnością i mądrością. Konfucjusz twierdził, że jadeit symbolizuje jedność ducha i umysłu. Chińscy uczeni i poeci sławili go jako uosobienie piękna i wartości duchowych. Do dziś wielu ezoteryków jest zdania, iż pozwala on czerpać siłę i wiedzę z poprzednich wcieleń, zwłaszcza tych przeżytych na Wschodzie. Majowie uważali jadeit za najsilniej działający talizman, który zapewnia szczęście, dobrobyt i dobre pożycie małżeńskie. Wkładali jadeitowe koraliki w usta zmarłych, aby w tym drugim, nieznanym świecie dawał im namiastkę serca, a także strzegł ich duszy przed demonami z zaświatów. Nowozelandzcy Maorysi zwali go pounamu. W jego poszukiwaniu prowadzili ekspedycje w najbardziej niedostępne obszary Wyspy Południowej. Pounamu ceniono za twardość i ostrość krawędzi. Pamiętajmy bowiem, że Maorysi, podobnie jak inni Polinezyjczycy, nie mieli dostępu do metali. Przypisywali mu także potężne znaczenie mistyczne i magiczne. Jadeit wpływa równoważąco i leczniczo na cały organizm, harmonizuje go, odpręża nerwy, przynosi mocny i spokojny sen. Osoby, które nie mogą zasnąć albo mają koszmary nocne, powinny go trzymać w pobliżu łóżka. To sprawi, że będą miały przyjemne i spokojne sny. Poprawia również pracę serca, grasicy i tarczycy (stąd jego właściwości odmładzające), przytarczyc, śledziony, wątroby i nerek. Usuwa toksyny z nerek, łagodzi schorzenia pęcherza. Czyści krew. Litoterapeuci stosują go również do odwadniania organizmu, a tym samym do odchudzania. Poza tym jadeit, działając na tarczycę, poprawia przyswajanie jodu oraz wzmacnia kości. Przy kolkach nerkowych, bólach kręgosłupa, bioder, korzonkach, kładzie się małe kawałki jadeitu (lub koraliki czy figurki jadeitowe) na chore miejsca oraz na splot słoneczny. Wówczas jego oddziaływanie jest mocniejsze i szybsze. Można je również wszyć w pas i nosić go bezpośrednio na ciele przez cały dzień, w razie bólów krzyża czy korzonków. Przy ogólnym osłabieniu organizmu należy kamień umieścić pod kością ogonową albo w okolicach pępka. W przypadku niepłodności zaleca się noszenie jadeitu na drugim czakramie (powyżej wzgórka łonowego) przez cały dzień. Można przyszyć taki koralik do bielizny, tak by bezpośrednio dotykał skóry, bądź przykleić plastrem. To nic trudnego, a efekty mogą być zaskakująco pozytywne. A kiedy ciąża stanie się już faktem, bynajmniej nie należy jednak o jadeicie zapominać. W czasie porodu łagodzi bowiem bóle i sprawia, że przyszła matka jest spokojniejsza. Minerał uśmierza także nieznośną migrenę. Wystarczy umyty pod bieżącą wodą kawałek jadeitu położyć na środku czoła i wczuć się w jego wibracje oraz barwę, a ból nie wiadomo kiedy odpłynie. Jadeit poprawia też pracę systemu immunologicznego, a tym samym wzmacnia odporność. W razie grypy lub innych infekcji wirusowych pomaga szybciej pozbyć się wirusów i łagodzi przebieg choroby. A oto sprawdzony sposób na złagodzenie skutków grypy. Należy położyć 7 małych kawałeczków lub koralików na 7 miejsc, w których zlokalizowane są główne czakramy (pod kością ogonową, powyżej kości łonowej, na splocie słonecznym, na klatce piersiowej w okolicach serca, na szyi, na środku czoła i na czubku głowy). Zabieg wykonuje się w pozycji leżącej. Wystarczy przez 20 minut czerpać energię jadeitów, a nasza kondycja na pewno ulegnie poprawie. Przy cięższych stanach, zabieg trzeba powtarzać trzy razy dziennie po 20 minut. Za każdym razem kamienie powinny być umyte pod bieżącą wodą, a potem osuszone przez promienie słoneczne lub ciepło żarówki. Jadeit jest szczególnie wskazany dla osób mających problemy z wyrażaniem uczuć. W związku z tym, że balansuje ciała astralne, emocjonalne i eteryczne tak, aby działały jako jedność, przynosi spokój i odprężenie. Harmonizuje także i odnawia związki z ziemią. Otwiera umysł na piękno wszechświata i sprzyja rozwojowi duchowemu. Dzięki swojemu wpływowi na serce pogłębia związane z nim uczucia. Jako amulet jadeit powinien być noszony bezpośrednio na ciele (naszyjnik, wisiorek, bransoletka). Zapewniać to ma nie tylko dobrobyt, ale długie i szczęśliwe życie. Astrologicznie jadeit jest związany ze znakami Ryb, Raka i Wagi. źródło: http://www.4wymiar.pl/index.php?d=medyc ... kamienie_1

Kategoria: Krzemiany Kolor: Błękitny Występowanie: Brazylia Twardość: 4.5-7 Wygląd: Kryształy tabliczkowe, wydłużone, bardzo rzadko wyraźnie zakończone. Mogą być przezroczyste lub matowe Właściwości: Cyjanit (zwany też dystenem) stymuluje intuicję, postrzeganie pozazmysłowe i możliwości psychiczne. Pomaga w rozwoju duchowym. Wyrównuje i równoważy wszystkie czakry, oczyszcza meridiany i odradza aurę. Położony w okolicy czakry gardła ułatwia wyrażanie uczuć i stymuluje szczerość oraz odwagę wyrażania bez oporów swojego zdania na temat innych. Rozprasza stresy, niepokój umysłowy i gniew. Poprawia logikę i racjonalizm myślenia, które wiąże się z najbardziej duchowym aspektem osobowości, otwiera umysł na ćwiczenia duchowe i wiąże nas z energią kosmiczną. Skutecznie zwalcza skurcze mięśniowe, gorączkę, zawroty głowy i mdłości. Przynosi ulgę w bólach, szczególnie pochodzenia reumatycznego.

Agat - wstęgowa odmiana chalcedonu. Wśród skał wylewnych w postaci geod, a także wśród skał osadowych tworzyły się w procesie zastygania lawy. Proces powstawania agatów trwa niesamowicie długo w bardzo specyficznych warunkach. Powstające pustki wypełniały się stopniowo roztworami zawierającymi krzemionkę. Przerwy w dopływie roztworów i ich zmieniający się skład chemiczny stały się przyczyną zróżnicowanego zabarwienia poszczególnych warstw. Może posiadać wiele naprzemianległych warstewek, zwanych pierścieniami Lieseganga; może też przybierać dendrytową formę przestrzenną (agat mszysty) lub dawać pseudomorfy (agat koralowy, agatowe drewno i in.). Agat z zewnątrz wygląda zwykle i banalnie. Kształt ma kulisty lub owalny, odpowiada ściśle kształtowi pustki w której powstał, np. po pęcherzyku gazowym powstałym w zastygającej lawie. Historia: Etym. - fr. agate z gr. achátes 'agat' od nazwy strumienia Achates, na Sycylii , w pobliżu którego, wg Pliniusza St., po raz pierwszy znaleziono ten kamień. Wg Luka ben Serapiona z gr. agates znaczy dobry, co miało oznaczać, że kamieniom tym przypisywano wszelkie dobre, lecznicze i magiczne właściwości. Te piękne kolorowe kamienie już od najdawniejszych czasów służyły za ozdoby. Ze względu na twardość świetnie nadawały się też do praktycznego zastosowania. Sumerowie i inni mieszkańcy Mezopotamii wykonywali z agatów cylindryczne pieczęcie, paciorki, bransolety, amulety i talizmany. Arabowie przywozili w starożytności z Indii agaty w celach handlowych. Rzymianie rzeźbiąc w agatach tworzyli gemmy - rzeźby wypukłe i intaglia - rzeźby wklęsłe. Orfeusz w swoich pieśniach wspomina agaty. Epoka kamienna - Znaleziono wiele ozdób z tamtej epoki. Najstarsze znalezione agaty są w kurhanach na Uralu, gdzie wiele wyrobów z agatów które były odznakami władzy. 3500 p.n.e. - wiek pieczęci wyrabianych z wydobywanego w Egipcie agatu. 1300 p.n.e. - Podgrzewanie agatów dla zmiany barwy. Modyfikowane kamienie znaleziono w grobowcu Tutanchamona. XII p.n.e. - Bibilijne zalecenie użycia agatu do ozdoby napierśnika dla kapłana: Uczynisz też pektorał do zasięgania wyroczni; (...) Umieścisz na nim cztery rzędy drogich kamieni; (..) w trzecim rzędzie opal, agat i ametyst. Księga Wyjścia 28, 15, Księga Wyjścia 39, 12 III p.n.e. - Wzmiankę o agatach znajdujemy u Theophrasta (372-287 p.n.e.), ucznia Arystotelesa w poemacie Peri Lithon "O kamieniach". I w.p.n.e. - Wykonana została dla władcy Egiptu Tazza Farnese - starożytna agatowa gemma. Jest to talerz o średnicy 20 cm. Na jednej stronie widnieje gorgonejon, na drugiej stronie sfinks. Aktualnie w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu. Wzór chemiczny - SiO2 + domieszki. Skład chemiczny - zróżnicowany, zmieniający się od złoża do złoża, nawet w obrębie określonej strefy danego złoża. Podstawowym składnikiem jest skrytomikrokrystaliczna krzemionka, której średnia zawartość oscyluje w granicach 98...98,5%. Najczęstszymi domieszkami są: tlenki Fe i Ca, CO2, H2O oraz bituminy; rzadziej tlenki Mn i Ti, węglany Ca i Fe i inne związki chemiczne, a niekiedy inkluzje innych minerałów (np. chloryt) Barwa - zróżnicowana, przeważają odcienie barwy szarej, różowej, brunatnej i czarnej. Rzadko barwy nasycone, czerwona i zielona, stąd powszechnie stosowane sztuczne barwienie agatów. Powstawanie pasm kolorów (pierścieni Lieseganga) spowodowane jest przez odkryty w 1855 r. przez Rungego Lieseganga chemiczny proces oscylacyjny. Polega na rytmicznym, strefowym wytrącaniu osadu, gdy reakcja prowadzona jest pomiędzy roztworem jednego reagenta, a roztworem wodnym drugiego reagenta. W wypadku agatów miało to miejsce przy zastyganiu lawy. Rysa - bez barwy Połysk - szklisty, na przełamie najczęściej muszlowy, tłusty Twardość - 6,5...7,0 Gęstość - 2.57...2,64 g/cm3 Przezroczystość: Przezroczysty do przeświecającego Własności optyczne - minerał jednoosiowy, optycznie dodatni (+) Współczynniki załamania światła - n-1,53...1,54 n.-1,54...1,55 Dwójłomność - 0,007...0,009 Występowanie: Świat: Niemcy(Idar Oberstein -jedna z najpopularniejszych lokalizacji) . Indie (Agat mszysty, Agaty kanalikowe w górach Timan, na wyżynie Dekan), Chiny, USA, w tym Arizona (agaty drzewiaste-skrzemieniałe drewno, w Skamieniałym Lesie -Petrified Forest) Rosja (m.in.Przysiółek Jangielski), uroczysko Suchoje i jar Arbuzowa w obwodzie czelabińskim, okolice Miedwieżjegorska, Nerczyńsk w obwodzie czytyjskim (agaty dendrytowe) Szkocja (góry OchiI - mszyste agaty o zielonym i czerwonym zabarwieniu) Anglia (Dulcote. góry Mendip - agatowe buły o czerwonych barwach) Namibia, Madagaskar, Meksyk Polska: Dolny Śląsk gł. w okolicy Nowy Kościoła, Różanej, Lubiechowa. Zastosowanie: - pieczęcie babilońskie i egipskie -sygnety i gemmy Wielobarwny agat szczególnie nadawał się do wyrobu gemm. Umiejętnie zdjęta wierzchnia warstwa kamienia uwypukla rzeźbę, która efektownie odbija się na tle innej barwy warstwy następnej. Mistrzami w tej dziedzinie sztuki byli Grecy i Rzymianie. - w jubilerstwie i rzeźbiarstwie artystycznym ozdabiano nimi ołtarze, naczynia, puzderka, tabakierki, amulety, sygnety, drobne przedmioty aktualnie głównie kaboszony, paciorki i płytki - w mechanice precyzyjnej do łożysk i noży, - do wyrobu materiałów ściernych i polerskich, - elementy wag, - moździeże, tłuczki Dzięki o dużej twardości i odporność na ścieranie (dużo większej niż szkła i porcelany) w moździerzach tych możliwe jest rozdrabnianie twardych substancji bez ich zanieczyszczenia. Agat jest też odporny na działanie zasad i kwasów (za wyjątkiem fluorowodorowego) Rodzaje: Agat amebowy - agat monocentryczny o wzorze rysunku w kształcie podłużnych wypustek przypominających ameby Agat ametystowy - agat ze strefą zabudowaną kryształami ametystu Agat aperturowy - typ agatu mający w obrębie zgładu naturalną pustkę: także agat geodowy, druzowy, pustkowy. Agat brodawkowy - zewnętrzna powierzchnia pokryta jest kulistymi wypukłościami. Agat bukietowy - agat sagenitowy, kryształki ułożone są na kształt bukietu kwiatowego. Agat bursztynowy - agat o barwie bursztynu Agat camea - onyks do produkcji kamei; Agat centryczny - o wzorze zawierającym centrum, wokół którego układają się poszczególne warstewy. Agat chryzokolowy - niebieskozielony agat, z domieszką krzemianu miedzi Agat dendrytowy - agaty charakteryzujące się wtrąceniami czarnych tlenkowych związków manganu, brązowoczerwonych związków żelaza itp Agat drzewiasty - skrzemieniałe drewno o budowie warstwowej; Właściwie w sensie mineralogicznym nie jest to agat Agat enhydros - agat zawierający ciekłe inkluzje Agat fluorescencyjny - zawarte inkluzje powodują fluorescencję Agat forteczny, fairburnit - rysunek agatu przypomina widok starych fortec Agat gołębiej krwi - agat o purpurowym odcieniu barwy. Agat grubo- lub cienkowarstwowy - agat o grubości warstw powyżej lub poniżej 1 cm Agat gwiaździsty- rysunek podobny do gwiazdy Agat karneolowy - agat o przewadze barw czerwonych i czerwonobrunatnych Agat czerwony Agat Keweenew - agat występujący w okolicy Jeziora Górnego na pograniczu Kanady i USA; Agat kanapkowy - Wyraźnie oddzielone warstwy Agat krustalny - posiada strefy zbudowane z kryształów ametystu, morionu, kryształu górskiego lub innych. Agat lodowy - o wyglądzie zmrożonej wody, lub popękanego lodu Agat mszysty - agat dendrytowy: dendryty chlorków, tlenków manganu i żelaza ukształtowane na podobieństwo mchów, porostów lub liści paproci (ang. moss agate). Barwa: bezbarwna z zielonymi, brązowymi lub czerwonymi wrostkami. Występuje: Indie (Wyż. Dekan - zielone agaty), Chiny, Rosja (Ural, Zabajkale), USA (Kolorado, Michigan Oregon, Utah), Algieria ? Góry Atlas, Jemen ? okolice Mokka nad Morzem Czerwonym. Agat mchowy Agat muszlowy -o rysunku podobnym do muszli Agat opalizujący - agat wykazujący opalescencje Agat owalny - zawiera owalne warstwy Agat Polka dot - agat z Oregonu mający na kremowym tle brązowe plamki Agat sferyczny - zob. agat centryczny Enhydros - migdał agatu lub jednobarwna buła chalcedonu, niekiedy wypełniona wodą, przeswiecającą przez ścianki. Po wyjęciu ze skały macierzystej ciecz zwykle wkrótce wysycha. źródło: http://www.jubilerskie.info/agat/mineral.php

Lew 23 lipca - 22 sierpnia Charakterystyka ogólna Piąty z kolei znak zodiaku patronuje osobom, które większość wysiłków poświęcają budowaniu swojego autorytetu. Wynika to z przynależności Lwa do trygonu ognistego, którego cechy podaliśmy już wcześniej - patrz Baran. Ze względu na pozycję Słońca w cyklu rocznym Lew należy do tzw. Krzyża stałego, który przynosi osobom urodzonym w tym znaku stałość, wytrwałość i kontynuację wielkich przedsięwzięć. Planetą Lwa jest Słońce, którego oddziaływaniu należy przypisać wzmożoną witalność u podopiecznych, poczucie indywidualności, zdolność do pełnej koncentracji, oraz wykorzystania talentów i możliwości. Człowiek urodzony pod wpływem Słońca ma umiejętność syntetycznego ujmowania zjawisk, właściwej oceny zdarzeń i ludzi, umiłowanie ideałów, szlachetność, siłę woli i poczucie własnej wartości. Przy niekorzystnym układzie planet cechy pozytywne. Słońce zmienia na negatywne, jak np. pycha, próżność, egoizm i narzucenia innym woli. Najsilniejszy wpływ na swoich podopiecznych Słońce wywiera między dwudziestym a czterdziestym pierwszym rokiem życia. Negatywy Osoba spod królewskiego znaku Lwa jest wielkim indywidualistą usiłującym wszystkich sobie podporządkować, a nie przystosować się do ogółu. Odznacza się też dużym uporem, co wynika z przekonania o własnej nieomylności. Inną charakterystyczną cechą Lwów jest dążność do dominacji. Nie pozbawionej również efekciarstwa. Przejawia się to zarówno w ich celach życiowych, jak i w codziennym zachowaniu. Poruszanie się, gesty, mimika nie są przypadkowe, lecz wyreżyserowane, niemal teatralne. Często jest to zachowanie na pokaz, ale jakże bliskie i miłe naturze Lwa. W towarzystwie Lew będzie próbował za wszelką cenę czymś błysnąć lub zaskoczyć. Jeżeli mu się to nie powiedzie, zmieni towarzystwo. Ponadto lew jest pozerem i przywiązuje wielką wagę do opinii na swój temat. Opinie te mogą być prawdziwe lub fałszywe, byleby tylko były pochlebne i miłe dla jego uszu. Osoby spod znaku Lwa mają skłonności do samouwielbienia swoimi oponentami nie przejmują się zbytnio, gdyż żywią przekonanie, że nie są oni w stanie przeszkodzić im w osiągnięciu wytyczonego celu. Gdyby jednak podjęli takie próby, wówczas będą starać się zniszczyć ich bez skrupułów. Ponieważ Lew nie jest dyplomatą, a nawet cechuje go znaczna gwałtowność i niecierpliwość, wykazuje często dużą zawziętość, upór, pychę i bezwzględność. Lew odczuwa potrzebę intensywnego życia seksualnego, co wynika z jego zmiennej witalności. W miłości jest namiętny, lecz nie trwa to długo. Nie potrafi głębiej przeżywać, głównie ogranicza się do fizycznego rozładowania swoje energii. Bardzo zraża się niepowodzeniami i szuka kontaktów erotycznych przede wszystkim po to, żeby sprawdzić swoją męskość. Lwy, które cierpią na brak powodzenia lub "okazji, stają się zgorzkniałe, zgryźliwe i niemiłe dla otoczenia. Najbardziej cierpi na tym ich najbliższa rodzina, a w przypadku jeśli Lew jest szefem - jego podwładni. Dyskusja z osobami spod znaku Lwa jest niezwykle trudna, ponieważ preferują one wyłącznie własne poglądy, natomiast argumenty swoich rozmówców uważają za mylne lub małowartościowe. Nie mają ochoty wnikać w zawiłe sprawy ani rozpoznawać zagadnień natury filozoficznej, parapsychologicznej lub religioznawczej. Lew nie jest materialistą, ale lubi mieć pieniądze, a nawet ich potrzebuje, aby móc zapewnić sobie pochlebców. Przyzwyczajony jest do wygód i luksusu, lubi dobrze zjeść, przebywać w eleganckich wnętrzach, korzystać ze zdobyczy najnowszej techniki. Oprócz zabiegów o przepych i zaszczyty, Lew intensywnie myśli o tym, jak by swoje obowiązki zwalić na innych, gdyż jest po prostu leniwy. Niestety, nie zna się na ludziach, często daje się omamić pięknymi słówkami, a kiedy zreflektuje się, skutki błędnej oceny są już nieraz nie do naprawienia. Pozytywy Zdaniem astrologów urodzeni pod tym znakiem zodiaku mają w swoim charakterze cechy pozwalające odgrywać im widoczną rolę w społeczeństwie. Dzięki wielkiej ambicji, dumie i walorom towarzyskim potrafią dominować w otoczeniu. Zachowanie się ich zależy w dużym stopniu od nastroju w danej chwili. Nieraz są mili, uprzejmi, a przynajmniej znośni, a kiedy indziej, bez specjalnego powodu, bywają aroganccy. Do zalet Lwa można zaliczyć prawdomówność, otwartość, szczerość i uczciwość. Mimo swoje wyniosłości, bywają naiwni, nieraz nawet bardzo. Wierzą ludziom i często źle na tym wychodzą. Wbrew pozorom nie są odważni. Mają jednak odwagę cywilną, która pozwala im stanąć w obronie pokrzywdzonych. Lwy mają także duże talenty organizatorskie. Potrafią bowiem jak rzadko kto organizować wspaniałe imprezy. Żony spod znaku Lwa cechują duże ambicje odnośnie do swojego małżeństwa. Chcą, żeby ich partner życiowy był kimś, kto będzie miał autorytet i stanowisko. Jeżeli mąż tego nie osiągnie, będzie narażony w domu na pogardę. Pani Lew będzie małżonką wierną, ale nieszczęśliwą. Zazdrości swoim koleżankom, że lepiej wyszły za mąż, szuka towarzystwa, gdyż chciałaby otoczyć się gronem wielbicieli. Mąż powinien dbać o wspólne rozrywki, bo inaczej żona Lew będzie zabawiała się na własną rękę. Lew jest na ogół szlachetny o lojalny. Stroni zazwyczaj od podłości lub zdrady. Jeżeli otoczony jest towarzystwem, które akceptuje jego zachowanie, wówczas jest pogodny, dowcipny i skory do bezinteresownej pomocy. Pani Lew Pani spod słonecznego znaku Lwa jest dumna i wyniosła, ale nie wynika to z zarozumiałości, lecz z godności, sposobu poruszania się, gestykulacji i mimiki, które znamionują wielką damę. Jest przy tym na ogół zgrabna, urodziwa i elegancka. Chętnie nosi ubiory w najlepszym gatunku, doskonale wiedząc, w czym jest jej do twarzy. Na co dzień zachowuje się wytwornie i cieszy się wrodzonym autorytetem. Spokojnie, bez większego wysiłku osiąga to, co sobie zaplanowała. Niejako z urzędu należy jej się naczelne miejsce w danej zbiorowości. Z wyjściem za mąż pani Lew nie ma kłopotów, gdyż cieszy się nieustającym powodzeniem. Ambicje ma wygórowane, prawie nierealne, a życie zazwyczaj płata jej figla i wychodzi za mąż za zupełnie przeciętnego mężczyznę. Pani Lew jest dobrą żoną. Bardzo dba o swoje dzieci. W małżeństwie lubi czasem ponarzekać, ale dzięki swojej oryginalności, klasie, rozwiniętemu zmysłowi estetycznemu i znajduje rekompensatę moralną w swoim otoczeniu. W domu próbuje rządzić i trzymać wszystkich pod pantoflem, ale potrafi też pozornie skapitulować, czyli dać satysfakcję innym, ale tak, aby jej pozycja pozostała nie zagrożona. Dom prowadzi doskonale i w niekonwencjonalny sposób. Gorzej za to z klimatem domowym, gdyż bywa uparta i nadmiernie gadatliwa. Natomiast chętnie pomaga mężowi i niejednokrotnie staje się podporą w prowadzonym przez niego interesie. W miłości jest wielce osobliwa. Wie, że jest atrakcyjna, i zaloty mężczyzn po części zaspokajają jej ambicję. Nie odczuwa zbytniego mężczyzn po części zaspokajają jej ambicję. Nie odczuwa zbytniego pożądania. Lubi seks i łatwo osiąga zadowolenie, jednak życie erotyczne nie dominuje w jej myślach. Godne podkreślenia jest to, że Lwica trzyma się swojego stadła aż po grób, jednak nie chce być jego niewonicą i nic w tym dziwnego, wszak to królewska krew. Pan Lew Mężczyzna spod tego znaku ma maniery iście królewskie. Lubi pieniądze, stanowiska i zaszczyty. Jest pełen godności, odważny i szczery. Bardziej jednak preferuje władzę niż zdobycze materialne. W swoim otoczeniu budzi sympatię i respekt. Jego pomyślne funkcjonowanie zależy w dużej mierze właśnie od aprobaty otoczenia. W korzystnych dla siebie warunkach wykazuje bowiem wielkie kwalifikacje przywódcze i organizacyjne, niezawodny instynkt moralny i wiele praktycznych umiejętności. W towarzystwie stara się sprawiać wrażenie znudzonego światowca, lwa salonowego i człowieka niezwykle pewnego siebie. Dużo wymaga od życia. Lubi dostatek i pieniądze. Pociąga go też hazard. W życiu Lwy mają dużo szczęścia i z kłopotliwych sytuacji wychodzą na ogół obronna ręką. Kochają muzykę, sztukę i rozrywkę. Powierzchowność i maniery Lwa są na miarę innych jego przymiotów. Jest pełen godności i zawsze elegancki. Ma mocne wejrzenie i zniewalający uśmiech. Jest ogromnie wrażliwy na kobiecy wdzięk. Doznaje silnych pożądań i zakochuje się bez pamięci. Najczęściej bywa zdobywczy, namiętny i uczuciowy. Lubi kobiety urodziwe, wytworne i trochę niedostępne, aby mógł je zdobywać, wykorzystując swoje możliwości. W miłości powątpiewa jednak we własne możliwości seksualne. Chciałby często się sprawdzać. Lubi w swoim otoczeniu uchodzić za Casanovę i znawcę kultu Erosa. W tym względzie może być wrażliwy na najmniejsze nawet słowa krytyki. Bywa podatny na nerwice płciowe, a nawet okresową impotencję. Jest zazdrosny o swoją partnerkę, i to z dwóch powodów: po pierwsze - okazywanie względów przez jego partnerkę innym mężczyznom uraża jego dumę, po drugie - obawia się, że ktoś inny może być od niego lepszy. Urodzeni w pierwszej dekadzie Lwa (23VII-2VIII) Urodzeni w tej dekadzie, oprócz Słońca, są pod dodatkową opieką Saturna. Wpływ tej planety wzmaga odpowiedzialność, ostrożność i wytrzymałość, Ponadto pomaga realistycznie i praktycznie patrzeć na życie, właściwie planować i realizować swoje plany. Lwy z tej dekady są niezwykle ambitne i żądne władzy. Kochają pieniądze i zaszczyty, stale dążą do zdobycia coraz wyższej pozycji w hierarchii społecznej. Biorą z życia wszystko to, co najlepsze. Są przy tym silne fizycznie i psychicznie. W swoim otoczeniu nie cieszą się zbytnią sympatią, ponieważ mają skłonności do samouwielbienia. Nie lubią być nie zauważeni, pozostawieni na dalszym planie, gdyż są zbyt wielkimi indywidualistami. Na życie patrzą realnie i pod kątem własnych korzyści. Są życzliwi i troskliwi tylko w stosunku do osób im przydatnych lub przynajmniej posłusznych. Lwa bardzo łatwo jest zrazić, natomiast zatrzeć to wrażenie o wiele trudniej, bo bywa niezwykle pamiętliwy. Osoby z tej dekady osiągają znaczące sukcesy w pracy, przede wszystkim dlatego, że są dobrymi organizatorami, przejawiają ambicję, inwencję oraz przedsiębiorczość. Najlepsze rezultaty osiągają w wolnych zawodach lub na samodzielnych stanowiskach. Potrafią tak rozdzielić pracę, że dla nich pozostanie tylko funkcja nadzorcza. W kontaktach międzyludzkich są trudne, głownie ze względu na swoją impulsywność. Zachowanie Lwów z tej dekady szczególnie zależy od nastroju. W ciągu jednej chwili potrafią przeistoczyć się z miłych i uprzejmych w aroganckich i odpychających. Lwy z tej dekady są inteligentne, natomiast ich wiedza jest dość powierzchowna. Wynika to stąd, że nie lubią się przemęczać zdobywaniem szczegółowych wiadomości, Nie przeszkadza im to jednak wypowiadać się autorytatywnie na każdy temat. Lwy z tej dekady są najbardziej kochliwe i namiętne ale też najczęściej zmieniają swoich partnerów. W pierwszej dekadzie Lwa urodzili się m.in.: Hajle Selasje I - cesarz Etiopii Simon Bolivar - rewolucjonista Aleksander Dumas - pisarz Józef Ignacy Kraszewski - pisarz Benito Musolini - przywódca włoskiego faszyzmu Urodzeni w drugiej dekadzie Lwa (3-12 VIII) Urodzeni w tej dekadzie, oprócz Słońca, są pod dodatkowym wpływem Jowisza. Pozytywne oddziaływanie tej planety wzmacnia idealizm, szczerość, sprawiedliwość, szlachetność, mądrość życiową i filozoficzną refleksję. Przy destrukcyjnym wpływie potęguje wygodnictwo, nieodpowiedzialność, ograniczoność, snobizm, hipokryzje i nie obiektywność. Słońce i Jowisz wywierają na urodzonych w drugiej dekadzie nieporównywalnie większy wpływ niż na inne Lwy. Ich charaktery są zmienne, a zachowanie skrajne. Jak wszystkie Lwy, tak i te starają się dostosować inne osoby do siebie. Są tak samo żądne sławy. Pomaga im w tym silny charakter, wrodzony autorytet i umiejętność celnej argumentacji. Same są niezwykle odporne na wpływy innych. Uważają, że ich ocena jest najwłaściwsza i nie podlega weryfikacji. Lwy urodzone w tym okresie nie zaliczają się do materialistów. Chętnie obdarzają przyjazne im osoby, same również korzystają z życia, nie żałując pieniędzy na swoje uciechy. Nie gardzą też hazardem. Z powyższych względów wynika, że pieniądze nie zawsze się ich trzymają. Mimo to Lwy są optymistami i nie załamują się takimi przyziemnymi sprawami. Są zdani, że pieniądze dziś są, jutro ich nie ma i jest to rzecz normalna. Lwy z początku sierpnia bardzo lubią podróże, poznawanie egzotycznych krajów, wędkowanie i wszelkie niespodzianki, aby tylko były miłe. Nawet z drobnych prezentów potrafią się cieszyć i szczycić w swoim otoczeniu jak rzadko kto. W miłości są również niestałe, jednak wyróżniają się większą serdecznością i delikatnością uczuć. Podobno są najszczęśliwsze z Lwów. W drugiej dekadzie Lwa urodzili się m.in. Guy de Maupassant - pisarz Aleksander Fleming - odkrywca penicyliny Witold Małcużyński - pianista Armand Salacrun - dramaturg Maria Kalergis - pianistka Urodzeni w trzeciej dekadzie Lwa (13-22 VIII) Urodzeni w tej dekadzie, oprócz Słońca, są pod dodatkowym wpływem Plutona. Przy korzystnym układzie planet Pluton wzmacnia odwagę, siłę przebicia, regenerację sił i wytrzymałość. Destrukcyjny układ wzmaga tendencje do izolowania się od społeczeństwa, przemoc, podejrzliwość, okrucieństwo i skłonności niszczycielskie. Lwy z tego kresu cechuje zmienność poglądów, połączona z bezkompromisowością i żądzą władzy. Przywiązują wagę tylko do tego, co mogą wykorzystać w realizacji swoich ambicji. Inne sprawy lekceważą lub ignorują. Nie mają w tym względzie żadnych zahamowań. Prawo i fakty próbują naginać do siebie. Wyrażane przez nich poglądy i opinie uzależnione są do ich planów i nastrojów. Nawet znając Lwa dostatecznie długi, nie można w pełni przewidzieć jego reakcji ani stanowiska, jakie zajmie w danej sprawie. Za każdym bowiem razem może zachować się odmiennie. On sam zresztą nie wybiega myślą daleko naprzód. W życiu Lwom pomaga wrodzony autorytet i odwaga w podejmowaniu decyzji. To w połączeniu z siłą przebicia i ogromną ambicją powoduje, że udaje się im zajmować eksponowanie stanowiska. Historia zna wielu wybitnych wodzów, genialnych twórców, inżynierów i awanturników dużej klasy, urodzonych właśnie w tej dekadzie. Dzięki szybkości działania i przedsiębiorczości potrafią wykorzystać każdą okazję, dającą im szansę awansu lub sukcesu. Kiedy osiągną to, co zamierzali, jest im stosunkowo łatwo utrzymać się na zdobytych pozycjach. Pomocna im w tym jest silna wola, pewność siebie i znaczna inteligencja. Lubią przy tym rozkazywać i wzbudzać posłuch. Prawdziwych przyjaciół mają niewielu. Na przeszkodzie stoi ich zbytnia impulsywność i egoizm. W uczuciach nie różnią się od innych Lwów: są namiętne, ale na krótką metę. W stałych związkach bywają dość trudne do harmonijnego współżycia. W trzeciej dekadzie Lwa urodzili się m.in.: Alfred Hitchcock - reżyser Fider Castro Ruz - polityk Napoleon Bonaparte - cesarz Francji Jan III Sobieski - król Polski Franciszek Józef I - cesarz Austrii Seks ONA Kluczem do osobowości Lwic jest dysproporcja między seksem, który odczuwa, a tym, którym emanuje. Pierwszy jest wątły i słabo rozwinięty, drugi agresywny i zwracający uwagę. Kobieta spod znaku Lwa wie, że jest atrakcyjna. Zabiegi mężczyzn bawią ją i zaspokajają jej ambicje. Zaczyna się nimi bawić, sama nie rozumiejąc sensu tej gry, ponieważ nie zna pożądania. Większość świętych chrześcijańskich była urodzona pod znakiem Lwa: cnota, która miała być ich zasługą, mogła być w rzeczywistości brakiem pożądania. Jest w pełni świadoma swej atrakcyjności i lubi ją podkreślać. Chociaż nigdy silnie nie pragnie, lubuje się w seksie i łatwo osiąga zaspokojenie. Niechęć do bardziej wyrafinowanych pozycji może przejawiać się np. w trosce o fryzurę. Seks jednak nie interesuje jej w takim stopniu, jak na to wygląda. Przez całe życie mężczyźni biorą ja za kogoś innego. Wielu rozczarowuje się. ON Mężczyzna Lew pod względem seksu podobny jest w dużym stopniu do mężczyzny spod znaku Baran. Podobnie jak on, nie dowierza własnym możliwościom seksualnym. Potwierdzenia szuka jednak w diametralnie inny sposób. To typ wiecznego playboya. Jeśli kolekcjonuje i rozpowszechnia pornografię, to głównie aby wytworzyć wokół siebie opinię, że w tym temacie ma wiele do powiedzenia. Temu samemu celowi służą opowieści o własnych sukcesach erotycznych. W młodości prowadzi intensywne życie seksualne, którego istotą jest potrzeba udowadniania sobie, na co go stać. Przywiązuje szczególną wagę do ilościowych wskaźników, w tym przypadku do częstotliwości stosunków, rozmiaru członka, rekordowej liczby orgazmów itp. Zdecydowanie przecenia techniczną stronę współżycia, nie stać go na głębsze przeżycia emocjonalne. Preferuje pogląd, że wrażenia seksualne kobiet w pełni uzależnione są od działania mężczyzny. Lew nie dostrzega u kobiet ich własnych popędów. Nie docenia też roli wyobraźni w indukowaniu podniecenia. Jest zdolny do chorobliwej zazdrości, płynącej z podświadomego niepokoju, że jego partnerka spotka mężczyznę mogącego dostarczyć jej wielu wrażeń, po których on nigdy nie będzie w stanie jej zadowolić. Gra miłosna Lwa jest zbiorem czynności, po których spodziewa się określonych wyników. Brak mu przy tym autentycznego zaangażowania się w reakcje i przyjemności partnerki. Bardziej koncentruje się na efektywności tego, co robi, niż na związanej z tym zmysłowej rozkoszy. Nawet niewielkie lub przypadkowe niepowodzenia sprawiają mu ogromną przykrość. Przesadza wówczas w ich ujemnej ocenie, panicznie się ich obawia i dlatego staje się bardzo podatny na nerwice płciowe. W konsekwencji może to doprowadzić do zaprzestania stosunków już w wieku średnim. Sfera zawodowa Podwładny Początki kariery zawodowej Lwa są trudne. Wymaga on odrębnego traktowania, gdyż różni się nieco od reszty pracowników. W swoim umyśle ma zakodowane, że jest stworzony do kierowania innymi, do dominacji i zaszczytów. Przecież już jako dziecko próbował podporządkowywać sobie rówieśników. Pracownikowi spod znaku Lwa trudno jest zaadaptować się w miejscu pracy, gdyż na początku kariery zawodowej musi zaczynać od najniższych stanowisk. Często porzuca pracę, obraża się itp. Z czasem próbuje znaleźć jakąś satysfakcję dla siebie. Wystarczy, że będzie przełożonym nawet najniższego szczebla, np. brygadzistą, to już poprawi jego samopoczucie. Im wyżej, tym lepiej. Staje się wówczas dumny i wspaniałomyślny. Lew jest bardzo wrażliwy na opinię o sobie. Złych wieści woli nie słyszeć. Jako pracownik bywa pożyteczny w tych zawodach, gdzie może błyszczeć, w miejscach, gdzie będzie miał publiczność, np. różnego rodzaju przedstawicielstwa, prowadzenie zebrań, imprez komenderowanie oraz wszelkie funkcje reprezentacyjne. Trzeba dodać, że Lew ma predyspozycje w tym kierunku. Na ogół jest atrakcyjny pod względem urody, ma postawę pełną godności oraz wielką pewność siebie. Aby pracownik spod tego znaku był zadowolony z pracy, przełożeni nie mogą zapominać o pochwałach dla niego, jeśli na nie zasługuje. Słowa uznania mają dla Lwa większe znaczenie niż dla innych pieniądze. Nie szczędzi wysiłków w pracy, jeżeli widzi dla siebie realną szansę awansu. Lew będzie rozwijał do niebotycznych rozmiarów nawet pozory swojej władzy. Poszczególne czynności lub celebrować i czynić z nich pępek świata. Przełożony Osoby spod znaku Lwa bardzo często sprawują funkcje kierownicze. Są wtedy w swoim żywiole. Urzędowe zazwyczaj zaczynają od widocznych oznak swoje władzy, a więc są to: wizytówki, szyld, pieczątki, oczywiście gabinet, sekretarka itp. Następnym etapem jest dobór odpowiednich współpracowników. Tu, niestety, Lew nie ma wyczucia. Szybko otoczy się pochlebcami, spryciarzami, którzy pod jego szyldem zrobią interes, a on będzie ponosił tego konsekwencje. O ile uda mu się dokonać właściwego wyboru, wówczas sukcesy są pewne, gdyż Lew umie pokierować pracą i potrafi zadbać o pracowników. Jest on znacznie lepszym kierownikiem niż pracownikiem. Po królewsku potrafi rozdawać nagrody, pochwały i nagany. Trzeba też pamiętać, że ceni sobie wygodny nie tylko styl życia, ale i pracy. Poza tym jest leniwy i potrafi umiejętnie przerzucać swoje obowiązki na barki innych., Dla utrzymania dobrej atmosfery w pracy lepiej traktować przełożonego spod znaku lwa z szacunkiem, zachować pewien dystans, podsunąć mu jakiś pomysł, by przedstawił go jako swój własny, pochwalić głośno jego mądrość, niż krytykować, a wszystkim wyjdzie to na dobre. Partnerka spod znaku Lwa Pożycie z partnerką spod znaku Lwa nie jest co prawda łatwe, ale ciekawe. Na ogół wzbudza ona zazdrość innych mężczyzn. Jest przeważnie zgrabna i piękna, dumna i dostojna, uparta i gadatliwa. Jej atrybutem jest wyniosłość. Lubi dominować w otoczeniu, w towarzystwie i w domu. Ponieważ ma wrodzone cechy do dominacji, więc jeżeli są one w niej nie wykształcone, w określonej sytuacji szybko się ujawniają. Żona spod znaku Lwa potrafi w domu stworzyć przynajmniej pozory luksusu, bogactwa i posiadania. Tworzenie efektów przychodzi jej łatwo i naturalnie. Jako partnerka życiowa jest lojalna, chętna do pomocy mężowi i potrafi wzmocnić jego pozycje zawodową lub towarzyską. Również należycie dba o swoje dzieci. To prawda, że nie przepada za pracami kuchennymi ani sprzątaniem, ale jak coś zrobi, to gustownie i efektownie. Jest bardzo wdzięczna za wyręczenie jej z obowiązków domowych. W pracy ambitna. Dużą wagę przywiązuje do pochwał i zaszczytów . Źle się czuje z pustką w kieszeni, a do oszczędnych nie należy. W życiu erotycznym stwarza pozory z gruntu fałszywe. Seks pociąga ją tylko w niewielkim stopniu. Bardziej woli podobać się mężczyznom i wiedzieć, że jej pożądają. Dużą przyjemność sprawiają jej umizgi. W życiu seksualnym zaspokojenie osiąga łatwo i nie przeżywa go zbyt głęboko. W małżeństwie jest na ogół szczęśliwa i wierna, jeżeli mąż spełnia jej ambicje. Musi on być kimś, kim mogłaby się przed koleżankami. Ponadto mąż musi zapewnić jej dostatek. Nie może też rozliczać z pieniędzy. Wówczas pani Lew dom i rodzinę traktuje bardzo poważnie. Partner spod znaku Lwa Odczuwa nieustanną potrzebę dominacji, błyszczenia i bycia podziwianym przez otoczenie. W przeciwnym wypadku będzie nieszczęśliwy, zgorzkniały i złośliwy. Jest przekonany o swojej nieomylności autorytecie, a w rzeczywistości jest naiwnym egocentrykiem. Partnera spod tego znaku niezwykle łatwo "kupić" na pochlebstwa i pozory uniżoności. Woli słyszeć słodkie kłamstwa niż gorzką prawdę. Przyjaciół zjednuje sobie najczęściej prezentami lub innymi korzyściami, gdyż często zajmuje wysokie stanowisko lub po prostu ma pieniądze. Mężczyzna spod znaku Lwa szybko przyzwyczaj się do życia w dostatku i do łatwości w zdobywaniu majątku. Nie jest przy tym ani pracowity, ani wytrwały. Każdą cięższą czynność zleca inny, Chorobliwie natomiast nie znosi krytyki swojego zachowania. W rzeczywistości Lew ma złote serce i jest dość wrażliwy na ludzką krzywdę, ale trudno mu się do tego przyznać. Woli uchodzić za twardego i rządzącego. Niezwykle ciężko przychodzi mu okazywać wdzięczność swym najbliższym, mimo że w głębi duszy chciałby tego. Dla rodziny bywa czasem przykry, a czasami by ją zagłaskał i zasypał prezentami. Wszystko zależy od jego nastroju i humoru. O swoją żonę jest bardzo zazdrosny, szczególnie obawia się, by nie spotkała mężczyzny lepszego od niego, O ile małżonka zrezygnuje z własnych ambicji, ich pożycie może być zgodne, czasami iście królewskie. Kto z kim, czyli powinnowactwo serc Lew z Baranem Mogą być dobrymi przyjaciółmi, nawet kochankami, ale znacznie gorszymi małżonkami. Te dwa ogniste znaki na co dzień będą bardzo iskrzyć. Rozumieją się doskonale w przyjaźni, w miłości zaś występuje zbyt duże podobieństwo, aby mogli się uzupełniać. Lew z Bykiem Byka będzie przyciągał blask Lwa. Tego z kolei prostolinijność i pracowitość partnera. Lew jednak rzadko doceni dobroduszność Byka i spory między nimi wydają się być nieuniknione, a wówczas Byk może nadstawiać nogi. Lew z Bliźniakiem Bliźniak może być zauroczony Lwem, lecz aby istniał między nimi trwały związek, Lew musi dorównywać zainteresowaniami i inteligencją partnerowi. Nie może też zapominać o zapewnieniu rozrywki i wygody. Zadanie chyba zbyt trudne dla leniwego Lwa. Lew z Rakiem Potrafią się znakomicie uzupełniać. Lew doda partnerce aktywności, blasku oraz zapewni poczucie bezpieczeństwa, a Rak wprowadzi do tego związku dużo ciepła i delikatności. Konflikty mogą wystąpić ze względu na obcesowość i wyniosłość Lwa, lecz dobre momenty zdecydowanie będą przeważać. Lew z Lwem W tym przypadku zdania są podzielone. Z jednej strony Lwy nie lubią dzielić się władzą ani wpływami, a z drugie strony, mogą się ułożyć. Jeśli przyjdzie im żyć w trudnych warunkach, zapomną o kurtuazji i będą na siebie ryczeć. Lew z Panną Panna gotowa jest wiele uczynić dla Lwa i wspólnego dobra. On jednak zachwyca się osobowością silną i nieposkromioną. Jeśli Panna zrazi się do niego, będzie dążyć do poniżenia go i wytykania słabych punktów, chociaż otwartej wojny nie wypowie. Lew z Wagą Pożycie ich może scharakteryzować się dużym rozmachem, aktywnością towarzyską i wspólną pasją. Zabraknąć im natomiast może intymności. Ewentualnie zdrady nie powinny wywołać takiego rezonansu , jak w innych związkach. Lew ze Skorpionem W zasadniczych kwestiach zawsze dojdziecie do porozumienia. W szczegółach będzie bardzo różnie, ale zapalnym punktem może okazać się aktywność seksualna Skorpiona i jego hamulce moralne w tym względzie, a właściwie ich brak. Lew ze Strzelcem Bardzo interesujący układ. Obie strony należą do trygonu ognistego. Jedno może inspirować drugie. Przed wami szansa na wielkie osiągnięcia. W sprawach błahych bądź szczegółowych pewne napięcia lub sprzeczki wydają się nieuniknione. Lew z Koziorożcem Połączenie ognia z chłodem. Oboje będziecie dążyć do osiągnięcia władzy i majątku, ale każde inną drogą. Lew nie może liczyć na adorację i pochlebstwa w tym związku i mina szybko mu zrzednie. Nie jest to najlepszy pomysł. Lew z Wodnikiem Wzajemnie siebie potrzebujecie: Wodnik odwagi, tupetu i siły Lwa, a ten intuicji i poczucia humoru partnera. Może to być idealna para do obrony wartości humanitarnych. Lew z Rybą Lwu trudno będzie godzić się z nielogicznością Ryby i ustawiczną krytyką jego zachowań. Ona zrazi się wyniosłością i oschłością partnera. Lepiej rozejrzeć się za kimś odpowiedniejszym. Jak zdobyć Lwa ONA Jak ją pozyskać i utrzymać Wydaje się to nader proste. Po pierwsze, należy prawić jej komplementy i zgadzać się z jej zdaniem. Miłą atmosferę można stworzyć przez drobne nawet prezenciki. Po drugie, najlepiej, żeby partner był kimś lub dysponował czymś, co mogłoby wzbudzić podziw u jej koleżanek. Współżycie z nią będzie znośne, jeśli będzie się grało fair. Również przy podejmowaniu decyzji trzeba się liczyć z jej zdaniem, gdyż często ma rację. Co zrobić, żeby cię porzuciła? W pierwszym etapie należy ją maksymalnie zniechęcić do siebie, m.in. przez ignorowanie jej osoby, ograniczenie wydatków na stroje i kosmetyki itp. W drugim etapie trzeba samemu odejść błyskawicznie, bo może się w niej obudzić groźna Lwica. ON Jak go zdobyć i utrzymać? Ceni to, co piękne, wielkie i szlachetne. Odpowiadają mu kobiety inteligentne i obdarzone seksem. Musi ponadto dysponować wielką cierpliwością, żeby znosić kaprysy Lwa. Jeżeli jego koledzy będą mu zazdrościć tak atrakcyjnej partnerki, to wszystko jest na dobrej drodze. Utrzymanie Lwa wymaga dużej elastyczności i inwencji od partnerki. Dla dobra sprawy należy samej sprawować rządy, ale trzeba to robić tak umiejętnie, aby nie było wątpliwości, że to on jest władcą. Słowa częstej krytyki jego nietaktownych zachowań sytuacji nie poprawią, natomiast bardzo zadrażnią atmosferę. Co zrobić, żeby cię porzucił? Wytykanie słabostek, szczególnie publicznie, będzie dla niego dotkliwym ciosem. Najsłabszym punktem jego honoru jest sprawność seksualna i to powinno go ostatecznie zniechęcić do partnerki. źródło: http://www.cygi.net.pl

Przechodź spokojnie przez hałas i pośpiech, i pamiętaj, jaki spokój można znaleźć w ciszy. O ile to możliwe, bez wyrzekania się siebie bądź na dobrej stopie ze wszystkimi. Wypowiadaj swoją prawdę jasno i spokojnie, wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych, oni też mają swoja opowieść. Unikaj głośnych i napastliwych - są udręką ducha. Porównując się z innymi możesz stać się próżny i zgorzkniały, bowiem zawsze znajdziesz lepszych i gorszych od siebie. Niech twoje osiągnięcia zarówno jak plany będą dla Ciebie źródłem radości. Wykonaj swą pracę z sercem - jakakolwiek byłaby skromna, ją jedynie posiadasz w zmiennych kolejach losu. Bądź ostrożny w interesach, na świecie bowiem pełno oszustwa. Niech Ci to jednak nie zasłoni prawdziwej cnoty; wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie życie pełne jest heroizmu. Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia. Ani też nie podchodź cynicznie do miłości, albowiem wobec oschłości i rozczarowań ona jest wieczna jak trawa. Przyjmij spokojnie co Ci lata doradzają z wdziękiem wyrzekając się spraw młodości. Rozwijaj siłę ducha, aby mogła cię osłonić w nagłym nieszczęściu. Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności. Obok zdrowej dyscypliny bądź dla siebie łagodny. Jesteś dzieckiem wszechświata nie mniej niż drzewa i gwiazdy, masz prawo być tutaj. I czy to jest dla ciebie jasne, czy nie - wszechświat bez wątpienia jest na dobrej drodze. Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek On ci się wydaje, czymkolwiek się trudzisz i jakiekolwiek są twoje pragnienia, w zgiełkliwym pomieszaniu życia zachowaj spokój ze swą duszą. Przy całej swej złudności, znoju i rozwianych marzeniach jest to piękny świat. Bądź pogodny. Dąż do szczęścia. ---- Dezyderata , utwór zawierący wskazówki "jak żyć", tekst o szczęściu, ludzkiej dobroci i pięknie świata. Nazwana przez Jana Pawła II "niezwykłym przesłaniem zrodzonym z ducha ekumenizmu i tolerancji". Dezyderata znaleziona rzekomo w kościele z Baltimore w XVII wieku (datowana na 1692 rok), tak naprawdę jest wierszem podrzędnego poety amerykańskiego Maksa Ehrmanna z 1927 roku. Prostota i optymizm tekstu przyczyniły się do jego olbrzymiej popularyzacji. Zrobił on karierę w ruchu hippisowskim, na zajęciach terapeutycznych anonimowych alkoholików, w poradniach psychologicznych. Niektórzy uważają, iż Dezyderata mogła być inspiracją dla Herbertowskiego Pana Cogito - wiersza bez porównania lepszego literacko, lecz podobnego w duchu i wymowie. W Polsce Dezyderata została rozpowszechniona przez Piwnicę pod Baranami (Muzyka: Piotr Walewski). Dezyderata (od łac. desideratum 'pragnienie') Dezyderat wyraźnie określone życzenie, postulat; wymaganie; żądanie.

Lapis Lazuli , kamień o zadziwiających właściwościach! Niebieski, prawie granatowy nakrapiany złotem, pochodzi z USA, Chile, Bliskiego Wschodu, Egiptu i Afganistanu, Rosji i Włoch. Jego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa "Lapis", co oznacza kamień, a od arabskiego słowa "azul", czyli niebieski. Ten piękny kamień, nazywany "kamieniem bogów" jest świetnym "obrońca". Posiada moc magiczną, w starożytnych księgach egipskich czytamy, że był zastrzeżony wyłącznie do użytku Faraonów! Pewne jest, że Lapis Lazuli jest kamieniem, który przynosi szczęście, dobry humor i radośc! Uwalnia od stresu, pomaga odnaleść spokój i wewnętrzną harmonię. Wprowadza w stan harminii fizycznej, emocjonalnej, umysłowej i duchowej. Jak większość niebieskich kamieni, Lapis Lazuli, wpływa korzystnie na gardło i przyczynia się do uwolnienia od negatywnych emocji. Promuje komunikację i ekspresję, pomaga wyrażać siebie, swoje opinie, emocje, unikając przy tym sprzeczek. Prawdopodobnie dlatego ten kamień pomaga stworzyć przyjazne stosunki, wszelkie wrażenia przyjaźni i miłości! A fizycznie? Lapis Lazuli działa głównie na wizje, ale także wewnętrzne: jest korzystny dla oczu, poprawia widzenie w nocy. Jest bardzo korzystny dla układu nerwowego, gardła, krtani i tarczycy. Jest także cenionym za pozytywne oddziałowywanie na układ oddechowy, alergie, astmę, kaszel, wysypki, problemy ze skórą. Ale to nie wszystko ... Lapis Lazuli wzmacnia grasicę i układ odpornościowy, obniża ciśnienie tętnicze krwi i łagodzi zawroty głowy. Pomaga również w leczeniu bólu, depresji, nudności, bezsenności, a nawet zatrzymywaniu wody w organiźmie. Wydaje się także przyśpiesza porost włosów i paznokci. Lapis Lazuli to prawdziwie Kamień Bogów. Aby w pełni cieszyć się nim ... Jego ulubionym miejscem jest oczywiście gardło! Kreatorzy biżuterii chęnie wykorzystują go do produkcji ozdób dla kobiet w postaci naszyjników, pierścionków, czy kolczyków. Często jest stosowany w masażach z użyciem ciepłych kamieni. Lapis Lazuli przekazuje błogosławieństwo, dobry humor, a ponadto pobudza wyobraźnię i kreatywność! Jest powszechnie znany jako kamień miłości i przyjaźni. Znak zodiaku: Lapis jest ustawiony na znaki Strzelca i Ryb. Ale także znaki Koziorożca i Wodnika. Cechy: Lapisu nie należy stosować, jeśli to możliwe, w sypialni. Przyczynia się do lepszego zrozumienia samego siebie. Poprzez ułatwienie wyrażania uczuć i emocji, ale również pomaga w budowaniu relacji pod znakiem miłości i przyjaźni. Wreszcie, zmniejsza stres i pomaga odznaleźć spokój. LAPIS-LAZULI, "Kamień Nieba" nazywany często również "Swiętym Kamieniem". Symbolizuje Oczy Boga. źródło: http://biolander.com/blog/wpis/lapis-la ... ien-bogow/

Rodonit ? minerał z gromady krzemianów. Należy do minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych regionach Ziemi. Miejsca występowania: Rosja ? rejon Świerdłowska, Ukraina Australia (Broken Hill) - materiał zbity, dobrze wykształcone kryształy pozyskiwane w galenie; Japonia (Honsiu); Meksyk, Szwecja - (Vermland) - materiał jubilerski o pięknej różowoczerwonej barwie; Tanzania ? rejon Kilimandżaro, USA ? Montana, Alaska, Kalifornia. Włochy ? okolice Genui, Libola, San Marcelo. Nazwa pochodzi od (rhodon gr. = róża) - aluzja do barwy minerału. Ma zwykle na podstawowym czerwonym tle, czarne, dendryczne wrostki tlenku manganu. W Polsce mineral zbliżony składem do rodonitu stwierdzono w wapieniach manganowych pomiędzy Doliną Chochołowską i Lejową w Tatrach. Występowanie Spotykany w skałach metamorficznych: skarnach, wapieniach, marmurach. W złożach rud manganowych, w osadach bogatych w rodochrozyt. Zastosowanie * stanowi lokalnie rudę manganu (zawiera do 42% Mn). * bywa używany do produkcji glazury i barwników malarskich. * W jubilerstwie ograniczone: stosowany w postaci kaboszonów. Poszukiwane są okazy różowe, i różowoczerwone z drobnymi białymi żyłkami. Kryształy jubilerskie pochodzą przede wszystkim z Kanady i Tanzanii * Używany jest do wyrobu drobnych przedmiotów, waz, wisiorków, naszyjników, jako kamień dekoracyjny np. okładziny stacji metra w Moskwie. źródło: http://www.diament.site50.net/?di=Rodonit

Jak mogło stać się, że symbol słońca i jego życiodajnej energii został znienawidzony przez międzynarodową społeczność. Mowa oczywiście o swastyce czczonej od tysiącleci na Wschodzie. Niefortunne zainteresowanie się jej kształtem przez nazistów wypaczyło przesłanie znaku solarnego. Nazwa "swastyka" pochodzi od sanskryckiech słów: su (dobrze), asti (on jest), svasti (powodzenie) svastika (tworzący dobrobyt). Ten prastary i rozpowszechniony symbol o ramionach zwróconych w prawo uosabiał szczęście i ochronę przed złymi demonami. Na początku był związany z kultami solarnymi wielu pierwotnych kultur. Przedstawiał słońce, wskazując na jego ruch po nieboskłonie lub koło rydwanu boga-słońca. Dlatego też oznaczał światło, płodność i powodzenie. Jego przeciwieństwem była lewoskrętna sauvastika. I w tym momencie stykamy się z jungowskim procesem synchroniczności. Zgodnie z nią marzenia senne posiadają powszechne obrazy i motywy, które można znaleźć nie tylko w bardzo odległych miejscach na całej (jakże maleńkiej) Ziemi, ale też w różnych okresach rozwoju rodzaju ludzkiego. A poza tym prawdziwy symbol wskazuje poza siebie, ku wyższemu poziomowi świadomości. To stamtąd czytelne symbole i pierwiastki duchowe spontanicznie dostają się do świata autentycznej duchowości (oblicza zbiorowej nieświadomości). Dlatego wiele kultur Wschodu przyswoiło swastykę do własnych symbolik. Przez wiele tysięcy lat znak ten był używany przez ludy starożytne i nowożytne: na Dalekim Wschodzie, w Azji Środkowej, Indiach, Mezopotamii, Mykenach, Troi, u Etrusków, w ptolemejskim Egipcie, u Celtów, Germanów, w przedkolumbijskiej Ameryce (u Nawahów i Majów) oraz sztuce chrześcijańskiej. W Indiach swastykę znały ludy doliny Indusu, gdzie kojarzono ją z Wisznu i Siwą. Wielokrotnie wykorzystywali ją dżajniści, zdobiąc nią rzeźby w świątyniach. Była też atrybutem boga Ganesi, tworzącego i usuwającego przeszkody. Specyficzne skrzyżowanie patyków na wzór swastyki pozwalało też rozpalać ogień wg Andrzeja Niemojewskiego: "Twasti (Cieśla) uchodzi za twórcę Swastyki (Krzyża), narzędzia do dobywania ognia za pomocą wiercenia. W otworze na skrzyżowaniu, który się zwie "matką", "macicą" mieszka bogini Maja. Gdy za pomocą wiercenia świdrem "Pramanta" dobywa się ogień, Maja rodzi Boga Agni (Ogień), którego ojcem niebieskim jest Bóg Savitri, a ziemskim Twasti". Niemojewski zauważał tutaj analogie w stosunku do Jezusa, Marii i cieśli Józefa (z którego zdjął Bóg... hańbę). Swastyka ponadto przypominała o czterech możliwych miejscach odrodzenia się duszy (w świecie zwierzęcym lub roślinnym, w piekle, w ludziach na Ziemi lub w świecie duchów). Wyznawcy Dharmy uznawali swastykę za "klucz do raju" i wyobrażenie Koła Prawa obracającego się wokół nieruchomego Centrum. Symbolizowała też serce Buddy, w którym mieszczą się wszystkie myśli. W Chinach swastyka (wan) była pierwotnym emblematem taoistów i można ją ujrzeć w ręku Lao-Cy, symbolizującą boską potęgę. Omawiany znak też trafił do Japonii za pośrednictwem buddyzmu i występuje na wizerunkach wielu bóstw. Europejskie zainteresowanie swastyką datuje od starożytności i średniowiecznych inskrypcji zbliżonych formą do krzyża. Z Cesarstwa Rzymskiego do barbaricum eksportowano artykuły codziennego użytku oznaczane swastyką. W ten sposób czczono słońce jako uniwersalny symbol życia i źródło wszelkiej pomyślności. Jeszcze w okresie przedchrześcijańskim swastyka pojawiała się u Prasłowian jako element kultu Słońca. Umieszczano ją na wyrobach ceramicznych, ozdobach i broni. Tym znakiem posługiwano się w pierwotnych obrzędach religijnych. Swastyka potrafiła odżegnywać upiory. Później symbol sporadycznie pojawiał się w ikonografii kultury Zachodu. Co ciekawe swastyka została zaadaptowana jako swarga, będąc symbolem pomyślności na weselnym pieczywie i prezentach dla nowożeńcow. Dopiero wiek XIX i narastające nacjonalizmy na Starym Kontynencie przypomniały sobie o przedchrześcijańskim symbolu, odnoszącym się do plemiennych korzeni Europy. Początek zainteresowań swastyką dały odkrycia archeologiczne Heinricha Schliemanna (amatora-archeologa, który odkopał Troję). Jako, że wyspy greckie, w tym Kreta i Cyklady, leżały najbliżej barbarzyńskiego Wschodu antycznego. Zaś później trafiła do świata skandynawskich mitów, opowiadających o młocie Mjölnirze, którym to Thor obronił Asgard. Kolejnym entuzjastą swastyki był Michał Żmigrodzki. Ten polski bibliotekarz o antysemickich poglądach upowszechniał wiedzę o "Znaku Rodowym Ariów". Płomień europejskiej nietolerancji rozpalał się systematycznie, podsycany enuncjacjami pseudo-naukowców i szowinistów, m.in. ze Stowarzyszenia Thule. Natomiast dla młodopolskich literatów i ekscentryków (Tadeusz Miciński, Stanisław E. Radzikowski) swastyka stawała się znakiem sekretności i katharsis. Dlatego ten symbol pojawiał się często na okładkach modernistycznej literatury, a nawet na obelisku, upamiętniającym śmierć Mieczysława Karłowicza. Używali jej Mariusz Zaruski i Stanisław Witkiewicz. Swastykę chętnie wykorzystywano w Tatrach, gdzie istniała pod postacią "niespodzianego krzyżyka" wywodzącego się od krzyża św. Andrzeja. Przed II wojną jej prawoskrętną wersję nosili górale. Dzięki generałowi Andrzejowi Galicy swastyka w połączeniu z gałązką jedliny widniała od 1919 roku na kapeluszach i patkach kołnierza. Podhalańską korpusówkę w formie "góralskiego krzyża" nosili żołnierze na kołnierzach munduru jednostek DPG. Swastyka widniała w odznakach pułkowych słynnych strzelców podhalańskich czyli żołnierzy polskich 21. i 22. Dywizji Piechoty Górskiej (21. górski pułk artylerii polowej oraz 2., 5 i 6. pułki strzelców podhalańskich). "Wyklęty znak" pojawił się też na sztandarach pułkowych, orkiestrowych płomieniach do fanfar i fartuchach do werbli. Jedynie 6. pułk posiadał swastykę lewoskrętną, pozostałe jednostki miały odznaki zwrócone w prawo. Takimi emblematami posługiwali się podhalańczycy do 1939 roku. Co ciekawe przywilej ten zachowali oficerowie strzelców podhalańskich w niewoli niemieckiej. Później była noszona przez żołnierzy 1. pułku artylerii motorowej (wywodzącego się z 1 pułku artylerii górskiej), walczącego na zachodzie, jak w po reaktywowaniu jednostki w Polsce powojennej, do przełomu 1946/7 roku. Godłem, powstałej w 1927 r., Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny była swastyka. Organizacja skupiała na zasadach federacyjnych związki byłych wojskowych o charakterze piłsudczykowskim, zrzeszając do 1939 r. trzydzieści siedem organizacji kombatanckich, liczących łącznie ponad 300.000 członków. Godłem Federacji jest biała swastyka na czarnym okręgu, którą zatwierdził rozkaz MSW nr. 24, poz. 285 z roku 1929. Zaś granatowa swastyka widniała na odznace LOPP w latach 1928-1939. Nosiło ją przed wojną 1,5 miliona członków. Można stwierdzić, że znak słońca był popularny w II Rzeczpospolitej. Furorę swastyka zrobiła podczas I wojny światowej. Szczególnie upodobali ją sobie lotnicy wszystkich stron walczących. Zmuszani do latania bez spadochronów, oddawali się w opiekę "znakowi, przynoszącemu szczęście". Werner Voss (jeden z najlepszych niemieckich asów lotniczych z pułku Jasta 5) miał namalowaną swastykę otoczoną wieńcem laurowym obok ogromnego czerwonego serca. W c.k. lotnictwie Franciszka Józefa II ze swastykami mógł latać Stanisław Tomicki (Flik 3/J). Zdarzały się jednostki, gdzie samoloty stojące obok siebie miały namalowaną swastykę i sześcioramienną gwiazdę Dawida(!!!). Podobny "znak szczęścia", tym razem występujący jako niebieska prosta swastyka, widniał na prywatnym samolocie szwedzkiego hrabiego Erica von Rosena. Później podarował go Finom, walczącym o niepodległość. W ten sposób godło osobiste szlachcica stało się znakiem rozpoznawczym lotnictwa fińskiego. Podobnie lotnictwo łotewskie, na długo przed dojściem do władzy Hitlera używało ukośnej czerwonej swastyki wpisanej w białe koło. Ten symbol widniał również na licznych odznaczeniach i orderach ustanowionych w krajach środkowoeuropejskich. Można stwierdzić, ze był to popularny znak w okresie przed II wojną światową. Chętnie wykorzystywano swastykę w ówczesnych kampaniach reklamowych. Wizerunek swastyki używały organizacje wolnomularskie i parawolnomularskie w okresie międzywojennym. Znak zapewniający powodzenie pojawiał się w publikacjach polskiej loży ezoterycznej (np.: "Swastika Ideologiczna") W burzliwym okresie międzywojennym swastykę zaadaptowało mnóstwo organizacji. W Niemczech stosowały ją Freikorpsy: (ochotnicy walczący z komunistami) Ehrhardta i Rossbacha. Zaś weterani tych jednostek wstępujący od październiku 1920 roku do NSDAP (Narodowo-Socjalistycznej Partii Pracy Niemiec), spopularyzowali ten emblemat wśród narodowych socjalistów. Tak oto energetyczny znak szczęśliwości zaczął nabierać złowieszczego znaczenia wraz z krzepnięciem ruchu nazistowskiego. Oczywiście swastyka była modernizowana. Dowodem tego była ewolucja Hakenkreutza w Sonnerad (swastykę na planie koła), czy potrójnego Trifosa. Jej kariera trwała do 1945 roku, kiedy to prastary znak został zdelegalizowany w rozporządzeniu denazyfikacyjnym. Współcześnie podejmuje się próby ponownego stosowania znaku, uosabiającego szczęście i ochronę przed złymi demonami (konkurencją?). Wielkie korporacje Sun Technologies i Columbia Sportwear starają się wykorzystać moc swastyki w swoich znakach graficznych. Podobnie Microsoft z Seattle umieszczała znaki bazujące na swastyce jako desenie pulpitu we wcześniejszych wersjach Windowsów. Czy oznacza to, że wielcy zaczęli zwracać uwagę na symbol pomyślności w swoim pierwotnym znaczeniu? Niewątpliwie jak taoiści nauczają, swastyka ma w sobie wiele boskiej potęgi. W artykule zostały wykorzystane: Biblia Tysiąclecia, Arthur Cotterell Słownik mitów świata, Stanisław Grof Poza mózg, James Hall Leksykon symboli sztuki Wschodu i Zachodu, Ludwik Hass Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928, Carl Gustav Jung Archetypy i symbole, Robin Lumsden The Black Corps, Władysław Kopaliński Słownik symboli, Wojciech B. Moś Andrzej Strzelcy podhalańscy 1918-1939, Niemojewski Bóg Jezus w świetle badań cudzych i własnych, Christopher F. Shores Finnish Air Force 1918-1968, Wojsko Polskie. Barwa i broń 1939-1945. Data publikacji artykułu: 15 września 2008 Autor: Hubert Kuberski źródło: http://www.historia.gildia.pl/na-przelo ... e/swastyka

Od jakiegoś czasu jestem zachwycona litoterapią i chciałabym też zwrócić Waszą uwagę na te cuda wokół Nas ;) Znalazłam fajne podsumowanie właściwosci kamieni, może sie przyda ;) Agat Agat daje pewność siebie i witalność. Leczy osoby z: - lunatyzmu - alkoholizmu - wszelkich urojeń - epilepsji Pomocny: - przy zaburzeniach żołądkowych - menstruacyjnych źródło: <!-- m -->http://www.geonumer.com/litoterapia.html<!-- m --> Autora zdjęcia GRZEGORZ FRAMSKI

HEMATYT kamień trwałości, w starożytnym Babilonie uważany za kamień wojownika. Wzmaga aktrakcyjność, gdyż działa oczyszczająco na krew. Pomaga przy realizacji zamierzonych celów, ułatwia pokonywanie trudności i aktywizuje siły witalne. Wzmacnia i regeneruje organizm, dlatego może pomóc w osłabieniach, anemi, jak również przy różnego rodzaju bólach. Podobno pomaga wygrywać procesy sądowe, więc jest też nazywany kamieniem prawników. Hematyt, minerał, tlenek żelaza. Krystalizuje w układzie trygonalnym. Tworzy czarne, ciemnoszare, brunatne lub czerwonawe tabliczki albo łuseczki, występujące w skupieniach. Twardość 5. Rysa czerwono wiśniowa. Powstaje w środowisku utleniającym w bardzo różnych skałach: w złożach hydrotermalnych, w skałach wulkanicznych, a także w skałach metamorficznych. Znaczne złoża powstają w czasie wietrzenia skał w suchym i gorącym klimacie. Niekiedy procesy wietrzeniowe lub hydrotermalne prowadzą do powstania luźnego produktu - "śmietany hematytowej". Jest rudą żelaza. Największe złoża: Ukraina (Krzywy Róg), Rosja (Ural), USA (okolice Jeziora Górnego), Brazylia (Minas Gerais), Włochy (Elba). W Polsce występuje w skałach Gór Świętokrzyskich. Spotykany także w Sudetach i w Tatrach. źródło:http://www.foksal.com.pl/archiwum/wibra ... EMATYT.htm

SZMARAGD należy do rodziny BERYLI, a do Beryli należy jeszcze Akwamaryn o barwie morsko-zielonkawej lub niebieskawej. Słowo "smagragdos" w języku greckim oznacza "zielony kamień". Szmaragd cenili sobie Hindusi, Birmowie, Egipcjanie i Inkowie i jest często ozdobą ich bóstw. Szmaragd posiada rozliczne zalety lecznicze a także dodatnio wpływa na psychikę i rozwój duchowy człowieka. Zielonkawy lub zielonkawo-błękitny szmaragd powinien być strażnikiem człowieka postępującego inicjacyjną duchową drogą rozwoju. Swoją czysto zieloną barwą szmaragd symbolizuje siłę wzrostu i regenerację na wszystkich płaszczyznach: w ciele, myśleniu, czuciu i działaniu. Jego delikatne promieniowanie działa przede wszystkim na nasze ciała energetyczne i uwalnia nas od chorobotwórczych energii, zatorów i blokad. Odświeża i odmładza całą naszą istotę, poprawia nasze fizyczne samopoczucie i rozszerza zdolność poznawania, która pogłębia miłość naszego serca i zapewnia większy dobrobyt. SZMARAGD jest kamieniem niosącym kosmiczną energię Śukra (Wenus) czyli energię miłości i piękna oraz harmonii. Łączy nas z siłami przyrody i pozwala przeżyć jej piękno w calej jego głębi. Otwiera naszą świadomość dla działania istot naturalnych, których zadaniem jest troska o wzrost i rozwój wszelkich stworzeń na ziemi. Zielone światło szmaragdu daje spokój sercu i miłość oraz poświęcenie. Uczy nas wykonywania zadań życiowych w harmonii z naturnalnymi siłami wzrostu i całym Wszechświatem, otwierając nas na całe bogactwo i obfitość wszelkich dóbr i duchowych i materialnych. Szmaragd regeneruje ciało i duszę dając nowe odrodziny w zdrowiu, miłości i harmonii, pomagając uwolnić się od słabości i ułomności natury ludzkiej. Szmaragd uniemożliwia życie leniwe, bezmyślne i nieświadome powodując do aktywności, świadomości i twórczości. Mistykom i wtajemniczonym szmaragd udziela wielu darów charyzmatycznych, gdyż jest to klejnot wybranych, który wzmacnia duchowo usuwając słabości duszy. Leki szmaragdowe usuwają brzydotę oraz niezdolność do miłości i wszelkie skonfliktowania. Szmaragd łagodzi wszelkie cierpienia i pomaga pozytywnie przejść przez życiowe próby. Zielonkawa barwa szmaragdu jest podstawową barwą planety Ziemi, a ściślej jej ducha przyrody. Starożytni dobrze znali pozytywne działanie szmaragdu na oczy, który wzmacnia wzrok, a bywa, że usuwa ślepotę. Samo przykładanie szmaragdu do oczu działa leczniczo na wzrok i oczy. Używano go do leczenia bólów głowy, radząc pacjentom, aby chuchając na kamień pocierali nim głowę (czoło i skronie). Szmaragd był też uważany za pomocnika rodzących kobiet. Woda szmaragdowa napromieniowana energią słońca działa orzeźwiająco i daje wnikliwość myślenia, tak, że z łatwością rozwiążemy wszelkie sprawy trudne i niezrozumiałe. Picie wody szmaragdowej oraz noszenia kamienia może także przynosić ulgę usuwając wzdęcia, dolegliwości dróg żółciowych i wątroby. Łagodzi zgagę oraz leczy z wrzodów żołądka i serca. Opłukiwania wodą szmaragdową i nakładanie kamienia zaleca się przy brodawkach i nowotworach (raku) skóry. Talizman ze szmaragdu noszony na piersi strzeże przed malaria, febrą, ucisza gniew, łagodzi podniecenie, likwiduje stresy obdarzając wewnętrzną równowagą czyli harmonią oraz normalizuje ciśnienie krwi, lecząc też z epilepsji, osłabionej pamięci, malarii, dna i reumatyzmu. Szmaragd czyni człowieka miłym ludziom i Bogu. Szmaragd leczy skurcze, konwulsje, gorączkę, ucisza krwotoki i ropne zapalenia ran poprzez samo nawet przyłożenie do chorego miejsca czy rany. Wenusjański szmaragd Promienia Uzdrawiania przynosi szczęście narzeczonym i kochankom o ile dochowują sobie wierności. Szmaragd strzeże przed złym spojrzeniem i czarami, odpędza złe duchy i zsyła spokojny sen. Szmaragd zapewnia marynarzom bezpieczną żeglugę strzegąc przed burzami i sztormami, a także strzeże ogniska domowego przed burzą. Radzi się nosić szmaragd kobietom w ciąży dla bezpieczeństwa płodu i ochrony przed złą energią. Szmaragd leczy trzecie oko z jasnoniedowidzenia obdarzając człowieka skromnego i wstrzemięźliwego, opanowanego i życzliwego zdolnością widzenia. Szmaragd był wykorzystywany dla odmładzania i regeneracji. Uzdrawia oczy oraz ma właściwości bakteriobójcze dlatego powinien być wykorzystywany przy wszystkich infekcjach bakteryjnych jako wspomaganie przy leczeniu z grypy, anginy, czerwonki, biegunce i chorobach układu pokarmowego (zatrucia) Astrologia: Byk, Rak. źródło:http://www.eioba.pl/a76210/uzdrawianie_kamieniami_i_metalami

"Magiczne kamienie" Litoterapia czyli leczenie kamieniami jest dobrze znaną od 3 tys. lat nauką, powszechnie stosowaną już w starożytności. O ich wpływie na kondycję fizyczną i psychiczną byli przekonani Babilończycy, a także Egipcjanie, Grecy i Rzymianie. W starożytności kryształy były uważane za zmaterializowane światło lub zamrożoną wodę zesłaną przez niebiosa. Każdy kryształ to zamknięty, własny świat; każdy z nich emanuje pewnym rodzajem światła i barw, będącym dowodem wewnętrznego życia. Dziś leczenie za pomocą kamieni ma coraz więcej zwolenników i przeżywa renesans. Kamienie posiadają zarówno energię jak i skład chemiczny, oba te czynniki emitują wpływając i oddziałują na nasz organizm. Każdy rodzaj kamienia charakteryzuje się określonymi właściwościami, ma specyficzną wibrację, bardziej lub mniej dla nas odpowiednią. Kryształy i kamienie posiadają zdolność gromadzenia, przechowywania i dostarczania energii elektromagnetycznej; w każdym kamieniu gromadzony jest inny, specyficzny rodzaj energii. W zależności od jej drgań, kamień może działać leczniczo na umysł, ciało i sferę emocjonalną człowieka. "Jak wybierać kamienie?" Zdania w tej kwestii bywają podzielone, nie jest to ani trudne ani tak skomplikowane, jak mogłoby się wydawać. METODA INTUICYJNA 1)Wzrokowa Należy dokładnie przyjrzeć się kamyczkowi i jeśli nam się podoba, czujemy, że chcemy go mieć, to znaczy że właśnie ten kamień jest dla nas odpowiedni. Niedobór energetyczny w naszym biopolu spowoduje odbiór przyciągania kamienia, który może wzmocnić nas swoją energią, np. w przypadku pojawiającego się przeziębienia najpewniej spodoba nam się tygrysie oczko. 2) Na dotyk Tutaj należy się wyciszyć, nałożyć rękę nad kamyczek i zamknąć oczy (to pomoże nam się skupić). Powinniśmy poczuć energię objawiającą się jako uczucie ciepła i (lub) mrowienia w ręce. Im silniej odczuwamy kamień, tym jest on dla nas lepszy. METODA WYBORU KAMIENIA ZE WZGLĘDU NA JEGO WŁAŚCIWOŚCI Możemy także pokierować się wyborem kamienia odpowiadającego naszemu zodiakowi. Tutaj odsyłam do działu Kamienie zodiaku. Każdy znak ma duży wybór, gdyż przysługuje mu kilkanaście rodzajów kamieni. Warto zatem zastosować dodatkowo metodę intuicyjną, by wybór był jak najkorzystniejszy. Każdy kamień ma swoje lecznicze i magiczne właściwości. Jeśli poznamy ich działanie możemy pomóc sobie i naszym bliskim. Zapraszam zatem do poczytania informacji na ten temat, które znaleźć można w dziale Moc Kamieni - lecznicze i magiczne właściwości kamieni. Jeśli dajmy na to, ktoś cierpi na uciążliwe bóle migrenowe, powinien zaopatrzyć się w ametyst, który pomoże je zwalczyć i przy wyborze jednego z wielu, w tym wypadku ametystów, także polecam wspomóc się metodą intuicyjną. Jeśli jakiś kamień nas odpycha, nie podoba nam się i po prostu nie wyobrażamy sobie, by go założyć oznacza to, że jego energia nie jest nam potrzebna a może nawet zaburzyć równowagę energetyczną, dlatego przy kierowaniu się opisem właściwości kamieni należy przede wszystkim wsłuchać się w siebie. Nigdy nie wolno brać kamienia "na siłę". METODA WYBORU KAMIENI ZA POMOCĄ WAHADEŁKA Osoby mające praktykę w dziedzinie radiestezji z pewnością nie potrzebują wskazówek na ten temat. Zajmę się zatem osobami, które nigdy nie miały w ręku wahadełka. Najlepsze są wahadła kryształowe wykonane z naturalnego, najlepiej nie szlifowanego kryształu kwarcu, np. z kryształu górskiego, kwarcu dymnego, ametystu. Technika: Trzymaj wahadełko swobodnie, ale pewnie między kciukiem a palcem wskazującym. Nadgarstek powinien być rozluźniony, a ręka i ciało w wygodnej pozycji. Sposób poruszania się wahadełka będzie oznaczał czy oddziaływanie danego kamienia w stosunku do nas jest pozytywne (kamień jak najbardziej jest dla nas), czy też raczej powinniśmy zaniechać zakupu danego kamienia (obecnie jego energia nie jest nam potrzebna). Kamień kładziemy na dłoni, dotykamy go wahadełkiem i następnie ustawiamy wahadełko na odpowiedniej wysokości (by nie zahaczyło o kamień) pozwalając mu na rozpoczęcie ruchu. Jeśli wahadełko nad kamieniem zacznie kolisty ruch zgodny w kierunkiem wskazówek zegara lub zacznie rysować linię prostą wzdłuż naszej dłoni (od nadgarstka do palców), oznacza to, że energia tego kamienia będzie współgrać z naszą. Im silniej będzie wirować wahadełko, tym energia kamienia jest silniejsza. Jeśli natomiast ruch wahadełka wyznaczy linię prostą w poprzek dłoni lub nakreśli krąg niezgodny z ruchem wskazówek zegara, oznacza to, że nie powinniśmy wybierać tego kamienia. Oczywiście może się zdarzyć, że danego dnia kamień nas odrzuci a innego zacznie przyciągać: nasze potrzeby są zmienne, najwidoczniej w danej chwili moc kamienia była nam zbędna a teraz przydałoby się nią wzmocnić. "Jak oczyszczać kamienie?" W kamieniu znajduje się czysta i naturalna energia. Jednak najczęściej zanieczyszczona wszelkiego rodzaju nabytymi wibracjami, które mogą być zarówno pozytywne jak i negatywne. Bowiem kamienie są zawsze "otwarte" na przyjmowanie rozmaitych wpływów od wszystkich i wszystkiego, co je otacza. Na przykład osoby chore mogą nieświadomie przenieść na kamień energię choroby. Dlatego bardzo ważne jest, aby usunąć wszelkie negatywne wibracje i nieskoordynowane energie. Po oczyszczeniu kamienia, będzie można czerpać z jego naturalnego źródła mocy i pilnować, aby nie zachwiać jego energetyki. Należy chronić go przed dotykiem innej osoby, by nie zakłóciła łączącej was (Ciebie i kamień) więzi energetycznej. A jeśli do tego dojdzie, na nowo oczyść kamień. Istnieje kilka metod oczyszczania kamieni. Można dla pewności zastosować więcej niż jedną. Oczyszczanie za pomocą żywiołu wody: 1) Spłukanie negatywnych energii Należy umieścić kamień pod zimnym lub letnim (nigdy nie gorącym) strumieniem wody. Wizualizuj jak wszystkie negatywne energie, niepożądane wibracje zostają spłukane, a pozostają tylko czyste i naturalne. Ważne jest by podczas oczyszczania nie dotykać kamienia: po prostu umieścić go w umywalce pod kranem i odkręcić wodę. Strumień wody powinien uderzać bezpośrednio w kamień. Wziąć kamień z powrotem do ręki można wtedy, gdy woda przestanie spływać na kamień. Po takim zabiegu nie wolno wycierać kamienia żadnym ręcznikiem czy ściereczką, lecz pozostawić go, by mógł naturalnie wyschnąć. Najlepiej w promieniach słońca - słońce ma ogromną moc energetyzującą i powinno się ją wykorzystywać przy każdej okazji, czyli "ładować baterie" swojego kamyczka. Tym bardziej, że pobiera on nie tylko energię słoneczna, ale również całego kosmosu, wszechświata. 2) Oczyszczanie za pomocą wody w naturze Jeśli jest taka możliwość najlepiej oczyścić kamień w jakimś naturalnym zbiorniku wodnym: morzu, jeziorze, lub rzece czy strumyku. Poleca się umieścić kamień w siateczce z materiału i zanurzyć w toń wodną. Jeśli oczyszczanie odbywa się w miejscu, gdzie nurt nie jest wartki można na chwilę położyć kamyczek po prostu na dnie. Jeśli dostęp do takiego miejsca jest utrudniony można wystawić miseczkę na deszcz i oczyścić kamień zanurzając go w świeżej deszczówce. Istotne jest, by miseczka nie była ze sztucznego tworzywa jak np. plastyk, może być niebarwione szkło (zabarwione zawiera ołów) lub ceramika. 3) Oczyszczanie za pomocą słonej wody Trzeba zanurzyć kamień w słonej wodzie na kilkanaście minut (tą metodę odradza się w przypadku bardziej miękkich kamieni jak np. selenit). Po wyjęciu wysuszyć tak jak to zostało opisane powyżej (punkt 1). Oczyszczanie za pomocą żywiołu ziemi: 4) Zakopanie w ziemi Zakop kamień w swoim ogrodzie. Ten sposób jest bardzo skuteczny, gdyż nasza planeta składa się w co najmniej jednej trzeciej z kwarcu, i potężne pole energii magnetycznej, znajdujące się w ziemi, wspaniale oczyści Twój kamień. Trzeba tylko uważać na psy, bo one bardzo często uwielbiają wykopywać kryształy. :-) 5) Oczyszczanie za pomocą szczotki kwarcu Należy umieścić kamień na dużym skupisku kwarców krystalicznych, czyli tzw. szczotce kwarcu. Wspaniale nadaje się do tego celu kryształ górski, bowiem silne energie obecne wewnątrz skupiska szybciutko zneutralizują negatywne energie i dodatkowo wzmocnią kamień swoją mocą. 6) Oczyszczanie solą Należy zasypać kamień solą w małym naczyniu i pozostawić go na 24 godziny. Trzeba zachować szczególną ostrożność, gdyż sól może uszkodzić bardziej miękkie kamienie. Oczyszczanie za pomocą żywiołu ognia: 7) Zanurzenie w płomieniu Sposób jest bardzo prosty, wystarczy bowiem zapalić świecę i przesunąć kamyczek przez jej płomień. Najlepiej użyć świecy w kolorze białym. Oczyszczanie za pomocą żywiołu powietrza: 8) Oczyszczanie dymem kadzidła Tą metodę warto zastosować jako dodatkową. Kamień należy okadzić dymem z kadzidełka, po prostu zanurzyć go w nim. Do tego celu najlepiej użyć kadzideł o właściwościach oczyszczających, np. benzoes, mirrę. Sposoby oczyszczania dla zaawansowanych w pracy z energiami: 1) Zastosowanie wizualizacji i słów mocy (Wizualizacja jest to proces mentalnego tworzenia wyobrażeń.) Trzymając kamień w ręce wypowiedz z mocą słowa: "Pragnę, aby ten kamień został oczyszczony! Rozkazuję, żeby opuściły go wszelkie negatywne energie. Kamień sam się oczyszcza! I niech tak się stanie." Podczas powtarzania tych słów na głos, wizualizuj, jak negatywne energie opadają z kamienia niczym chmura brudnego, gęstego kurzu i pozostają jedynie czyste, świetliste energie. 2) Oczyszczanie za pomocą wizualizacji Wycisz się i weź głęboki wdech. Z całą mocą dmuchnij na kryształ wyobrażając sobie przy tym, że zdmuchujesz z niego ciemny pył, w którym znajduje się wszystko to, co negatywne. Czynność tę można powtórzyć kilka razy, aż do momentu, gdy nabierze się pewności, że kamień został już oczyszczony. Ważne! Jeżeli stosujemy kamień w leczeniu i/lub magii należy oczyszczać go jak najczęściej, najlepiej po każdym zabiegu. Kamienie nie oczyszczone stają się coraz mniej efektywne. Można także odczuć zaburzenia ich równowagi jako wrażenie ciężaru i dyskomfortu. Gdy oczyścimy nasz kamień, powinno się pilnować, aby nikt inny go nie dotykał, bo może zaburzyć jego energię. Jeśli więc ktoś go dotknie, radzę ponowić oczyszczanie. Poza tym kamień stworzy z nami więź i naprawdę warto pilnować by nie została przerwana przez obce energie. "Poświęcenie kamienia" Jak już wcześniej wspomniałam należy chronić swoje oczyszczone kamienie przed niepożądanym wpływem. Wszystkie kwarce krystaliczne i kamienie szlachetne natychmiast odpowiadają na intencje używających je osób. Dlatego właśnie istnieje niebezpieczeństwo, że ich energia zostanie błędnie wykorzystana, nadużyta, niewłaściwie skierowana. To do nas należy ochrona naszych własnych kamieni. Kryształy zawsze przyciągają ręce i umysły ciekawskich i wiele spośród tych rąk przekazuje negatywne lub nieszczęśliwe wibracje, które twój kamień łatwo zanieczyszczą. Zatem, aby ochronić swoje kamyczki od tych ewentualnych szkodliwych energii i wibracji, zastosuj poniższe słowa mocy: ?Rozkazuję, aby ten kamień był używany tylko z najwyższym pożytkiem dla mnie i ludzi, z którymi będę pracował. Niech tak się stanie.? "Sposoby wykorzystania energii kamieni" ELIKSIRY Z KAMIENI Eliksiry, nalewki są to płynne preparaty zrobione z kamieni. Przygotowuje się je przez umieszczenie kamieni w czystej wodzie i pozostawienie na kilka godzin w słońcu. Woda, która w ten sposób została naładowana energiami kamieni, może zostać przefiltrowana i zakonserwowana alkoholem. Dodatkowo można wzmocnić moc eliksiru wystawiając go na światło księżyca w pełni. Eliksiry z klejnotów (kamieni szlachetnych, półszlachetnych, bursztynu czy skamieniałego drewna i innych) są niezwykle pomocne w leczeniu dolegliwości spowodowanych przez negatywne myśli i emocje. Stosuje się dawkę 10 kropli dwa razy dziennie przez miesiąc. Jeśli jest to konieczne, można podawać eliksir częściej, na przykład po 5 kropli cztery razy dziennie. Można go stosować bez rozcieńczania albo rozcieńczony źródlaną wodą i konserwowany odrobiną wódki. Najczęściej najkorzystniejsze jest zażywanie nie rozcieńczonego eliksiru przez pierwszy miesiąc terapii, a później rozcieńczenie dawki, np. 4 krople na 10 ml. Mimo iż poprawa najczęściej jest zauważalna po upływie pierwszego miesiąca, leczenie trwa kilka miesięcy i być może trzeba będzie co miesiąc zmieniać eliksir. Wszystko zależy od danego przypadku. Na przykład po leczeniu negatywnego aspektu emocjonalnego problemu, wymagane jest leczenie wzmacniające pozytywny aspekt tej samej lub innej emocji. Eliksiry mogą być stosowane łącznie z każdą inną formą leczenia, nie zakłócając jej przebiegu. Eliksiry poleca się do leczenia problemów psychicznych i emocjonalnych, zaś jeśli chodzi o dolegliwości fizyczne, mogą stanowić jedynie uzupełnienie konwencjonalnego leczenia, dodatkowe wzmocnienie kuracji. BIŻUTERIA Aby kamień oddziaływał na daną osobę musi mieć z nią kontakt. A kontakt taki zapewnia np. biżuteria. Przypominam o oczyszczaniu biżuterii, szczególnie tej wiekowej, bowiem może mieć w sobie wiele zgromadzonej, niekoniecznie pozytywnej energii. Można także nosić kamienie w woreczku np. na szyi jako rodzaj amuletu, wszywać w ubranie czy nawet nosić po prostu przy sobie: w kieszeni, portfelu, torebce itd. Ważne jest jednak wtedy, aby swój kamyczek co jakiś czas wziąć do ręki, by nawiązać z nim kontakt bezpośredni. Trzymając kamień minimum 10 minut w dłoni otrzymasz zwiększoną dawkę energii. KAMIENIE W DOMU Również kamienie ustawione w naszym otoczeniu: w domu, pracy, samochodzie etc. wpływają na energię w danym pomieszczeniu, na nasz organizm i samopoczucie. Wysyłają subtelną energię, która w zależności od rodzaju kamienia posiada różne właściwości. Słonik, drzewko szczęścia, odpromiennik czy wazonik wprowadzą do pomieszczenia, w którym się je ustawi swoją energię, która nie pozostanie bez wpływu na domowników. Opis właściwości magicznych i leczniczych kamieni znajduje się dalej. Polecam także kontakt z przedmiotami z danych kamieni, gdyż to oczywiste, że napój wychylony z kielicha wykonanego np. z agatu otrzyma jego pozytywną energię, która następnie wniknie w Ciebie. Dodatkowo można wykorzystać promieniowanie kształtów i symbolikę. I tak np. żabka przywołuje bogactwo, żółw długowieczność, słonik szczęście (ustawić trąbką, zawsze podniesioną!, w stronę okna), jajko płodność i powodzenie zaś sowa sprzyja mądrości i zdobywaniu wiedzy. Odpromienniki z kamieni Odpromiennik jest to wykonana z kamienia miniaturka piramidy Cheopsa w Gizie. Działa poprzez swój kształt. Badania przeprowadzone na piramidach wykazują przydatność w przeciwdziałaniu promieniowaniu monitorów telewizyjnych, komputerowych itp. Wykryto również, iż w około 70% niweluje promieniowanie geopatyczne oraz tzw. cieki wodne. Działanie to jest skuteczne w promieniu 8 m na boki. Badania na piramidach przeprowadzono w dziesięciu obiektach i po eksperymencie wszyscy jego uczestnicy odczuli zmniejszenie objawów reumatycznych i znerwicowania. Badane piramidy dodatkowo działają relaksująco na organizm ludzki. Piramidkę należy ustawić jedną ze ścian bocznych do północy, a pozostałe ściany wskażą inne kierunki. Co 7 dni należy piramidę spłukać pod bieżącą zimną wodą otrząsając, nie wycierając. Wskazane raz na dziesięć dni wystawić piramidkę na 10-15 minut na promienie słoneczne, co dodatkowo wzmacnia jej działanie. Warto wspomnieć, że w naturze istnieje kamień, który nie potrzebuje kształtu piramidy, by być odpromiennikiem. Jest to kryształ górski. Umieszczenie pojedynczego kryształu lub szczotki kryształu górskiego na telewizorze czy komputerze spełni taką samą funkcję jak piramidka. "Wróżenie za pomocą kamieni" Kamienie istniały od wieków i istnieć będą, dlatego też uważa się je za symbol mądrości i wieczności. A to z kolei podsunęło pomysł zwrócenia się do nich z prośbą o uzyskanie odpowiedzi na trudne i ważne pytania. Pragnę przedstawić bardzo prosty sposób na otrzymanie odpowiedzi twierdzącej lub przeczącej na zadane pytanie. Mimo prostoty ta metoda może okazać się bardzo skuteczna. Zachęcam do prób. Należy wybrać trzy kamienie: o jasnej barwie (np. opal, kryształ górski, kwarc różowy, biały agat - kaszalong), o barwie ciemnej (np. onyks, obsydian, lidyt, kocie oko) i o jakiejś zdecydowanej, dowolnej barwie (np. czerwony: karneol, jaspis; zielony: awenturyn, malachit; fioletowy: ametyst, fluoryt itp.). Istotne jest to, aby zdecydowanie się odróżniały barwą i miały jak najbardziej zbliżoną wielkość. Przy wyborze wróżebnych kamieni warto też posłużyć się którąś z metod wyboru kamieni opisanych wcześniej. Zadaj w myślach pytanie, na które uzyskasz odpowiedź "tak" lub "nie". Potrząśnij kamieniami trzymanymi w dłoniach usilnie myśląc o pytaniu i rzuć kamienie na jakąś płaską powierzchnię (może to być stół, chociaż najlepiej wyrzucić je po prostu na ziemię). Kiedy kamienie się zatrzymają, możesz odczytać odpowiedź, którą udzieliły Ci kamienie na Twoje pytanie. Kamień o jasnej barwie oznacza "tak", o ciemnej barwie "nie", zaś kolorowy kamień będzie pełnił funkcję wskaźnika. Jeśli jasny kamień znajdzie się w pobliżu wskaźnika, odpowiedź brzmi "tak" , jeżeli zaś ciemny znajdzie się bliżej wskaźnika to "nie" jest odpowiedzią na Twoje pytanie. Gdy oba kamienie znajdą się w tej samej odległości od wskaźnika, nie ma właściwej odpowiedzi na Twoje pytanie. Wróżebne kamienie powinno się przechowywać w pudełeczku lub woreczku przeznaczonym tylko do tego celu. Gdy nabierzesz praktyki, udzielane przez kamienie odpowiedzi będziesz coraz lepiej i dokładniej interpretować. Pozycja kamieni, ich położenie względem wróżącego, zadawane pytania - to wszystko powinno być brane pod uwagę. W każdym razie im kamień będzie bliżej wskaźnika, tym silniejsza jest sugerowana odpowiedź. Praktyka i doświadczenie pozwolą Ci coraz dokładniej odczytywać przesłanie wróżebnych kamieni. Krystalomancja (krystalo- + gr. mantheía ?prorokowanie, wróżenie?) to metoda dywinacji (wróżenia) poprzez obserwowanie kryształów i klejnotów. Najpopularniejszym jej przejawem jest wróżenie z kryształowej kuli. źródło: http://www.kamienie.edu.pl/kamienie.html

KARNEOL kamień odwagi Poprawia koncentrację, oczyszcza umysł, uspokaja, chroni przed gniewem, strachem i zazdrością. Szczególnie polecany singlom, którzy poszukują partnera ? pomaga odnaleźć drugą ?połówkę?. Zapobiega infekcjom i zakażeniom. Polecany przy bólach reumatycznych, chorobach wątroby, nerwicach i depresji.Wzmacnia witalność, uczy żyć zgodnie z naszym cyklem biologicznym. Wprowadza stan równowagi między naszą duszą a ciałem. Odmiana chalcedonu ? minerał, występujący nie jako odrębne kryształy, lecz kuliste skupienia włókien o dużej twardości (t ? 6). Czysty chalcedon jest biały. Odmiany barwne: czerwona ? karneol (krwawnik), zielona ? chryzopraz, zielona z czerwonymi plamkami ? heliotrop, czarna ? onyks, agat, używane są jako kamienie półszlachetne. Kryptokrystaliczne skupienia zbudowane ze współśrodkowo lub równolegle ułożonych różnokolorowych pasm chalcedonu noszą nazwę agatu. Występuje w próżniach i szczelinach skał magmowych, poza tym pospolity jest (jako buły krzemienne) w skałach osadowych. Największe złoża: Indie, Brazylia, Ural. W Polsce w okolicach Bogorii nad Pilicą, pod Inowrocławiem, w Lubelskiem; chryzopraz pod Ząbkowicami na D. Śląsku, karneol rzadko, w okolicach Wałbrzycha. źródło: http://www.foksal.com.pl/archiwum/wibra ... ARNEOL.htm

Skorpion 23 października - 21 listopada Charakterystyka ogólna Ósmy z kolei znak zodiaku patronuje osobom obdarzonym największą inteligencja i odczuwającym największy popęd seksualny z całego niebieskiego zwierzyńca. Skorpion należy do trygonu wodnego. Cechy charakterystyczne dla osób z żywiołu wodnego podano już wcześniej - patrz Rak. Ze względu na pozycję Słońca w cyklu rocznym, Skorpion należy do tzw. Krzyża stałego. Przynosi on tym znakom stałość, wytrwałość oraz przywiązanie do osób i rzeczy. Wzmacnia również wytrzymałość i kontynuację wszelkich przedsięwzięć. Skorpion znajduje się pod wpływem aż dwóch planet: Marsa i Plutona. Początkowo znano tylko Marsa, ale z chwilą odkrycia w 1930r. Plutona stwierdzono jego wpływ astrologiczny na osoby urodzone pod znakiem Skorpiona. Wpływ Marsa jest bardzo silny. Potęguje on u swoich podopiecznych dynamizm, odwagę, bojowość, rycerskość i pracowitość, a także gwałtowność, popędliwość i skłonność do waśni. Wpływ Marsa jest najsilniejszy między czterdziestym drugim a pięćdziesiątym szóstym rokiem życia. Koniunkcje Marsa z innymi planetami mogą wzmagać u Skorpiona prowokowanie do kłótni i niesnasek w rodzinie oraz w swoim otoczeniu. Pluton także należy do planet niekorzystnie oddziałujących na ludzi urodzonych pod znakiem Skorpiona, ale wpływ jego nie jest jeszcze do końca zbadany. Negatywy Jednoznaczna ocena osób urodzonych pod znakiem Skorpiona jest niezwykle trudna. Wynika to ze skumulowania w nich ogromnego potencjału inteligencji, przebiegłości, pracowitości, złośliwości i seksu. Ze względu na wrodzoną bojowość, Skorpion przypomina Baran, z tą jednak różnicą, że Baran jest uważany za mistrza ataku, zaś Skorpion za mistrza obrony. Nie rezygnuje z żadnej okazji do walki, wystarczą mu nawet błahe powody. Jeżeli zdarzy się, że odda pole bez walki, to tylko dlatego, że w danej chwili nie widział szans na zwycięstwo. Na pewno jednak zaatakuje w dogodniejszej sytuacji. Skorpion może przegrywać bitwy, ale nie całe wojny. Oprócz ogromnej wojowniczości, jest przebiegły, ma zdolności strategiczne, zimną krew, życiową chytrość i nieustępliwość. W swoim odwecie nie zna pobłażliwości, tak jak nie ma litości dla nieudaczników i słabszych od niego. Skorpiona nie można przekupić ani ugłaskać. Nie wierzy w dobre intencje ani w szczerość komplementów. Skorpion bardzo nie lubi, jak ktoś nim komenderuje, łaje go czy stroi sobie z niego żarty. Jeżeli tylko będzie miał okazje, zawsze odda z nawiązką. Nie lubi też, jeżeli w jego obecności ktoś zbiera zaszczyty i komplementy. Nie potrafi tego obojętnie słuchać. Dowcip Skorpiona jest tak samo groźny, jak jego jad. Potrafi błyskawicznie wychwycić słabe punkty swoich rozmówców i dopiec im do żywego. Narazić się Skorpionowi jest bardzo łatwo, a zaprzyjaźnić z nim niezwykle trudno. Pozytywy Oprócz trudnych cech charakteru, Skorpion ma również wiele zalet. Swoimi możliwościami umysłowymi służy otoczeniu, potrafi pomóc przyjaciołom jak nikt inny, a jego zaangażowanie może wszystkich wprawić w zdumienie. Ponadto Skorpiony mają szczególny powab dla płci przeciwnej, który przynosi im zadziwiające efekty. Niezwykle istotną sferą u Skorpiona jest erotyka i seks. Uczucie stanowi dla niego podłoże wszelkich działań, a jego temperament seksualny jest największy w całym zodiaku. Energia ta skierowana na działalność zawodową przynosi Skorpionowi znaczące efekty. W miłosnych zapasach jest on niewyczerpany. Gdy inni mają już dosyć, on dopiero rozkręca się, a po chwili odpoczynku gotów jest rozpocząć zabawę od początku. Złośliwość Skorpiona jest już klasyczna, ale na szczęście swoją energię i agresję kieruje na pracę zawodową lub na swoje zamiłowania. Potrafi osiągać niebywałe sukcesy na tym polu. Efekty interesującej go działalności znacznie łagodzą chropowatości jego charakteru. Skorpion angażuje się w pracy nie dla pieniędzy i zaszczytów, ale dla samej walki z problemami. Nie znosi zastoju, musi przez całe życie z kimś lub z czymś się zmagać i być górą. Inaczej chęć zemsty nie pozwoli mu spokojnie myśleć o przyszłości. Walka stanowi dla Skorpiona nie tyle konieczność, co namiętność. We wszystkich działaniach targają nim silne emocje, dlatego zawsze jest w nim tyle siły i zdecydowania. Pani Skorpion Pani Skorpion obdarzona jest największym temperamentem seksualnym spośród całego zodiaku. Uwielbia seks i nawet chętnie przyznaje, że jest z natury nienasycona. Swoje potrzeby zaspokaja bez zahamowań, o ile nie jest skrępowana konwenansami. Seks fascynuje ją jako cel i działalność. To co czuje, jest zgodne z tym , co uzewnętrznia. Bywa na ogół atrakcyjna i to nie tylko w swoim wyglądzie, ale i w sposobie bycia. Ma ogromne, zgoła niewyczerpane pokłady energii. Jej ciało napawa ją dumą. Dba więc o nie i utrzymuje w dobrej formie. Jej temperament nie słabnie nawet do późnej starości. Pani Skorpion nigdy nie narzeka na brak partnerów. Interesują ja wszelkie publikacje mogące poszerzyć jej wiedzę na temat seksu i zwiększyć sumę doznań. Niczego nie stara się robić pod przymusem. Kocha seks i mężczyzn, jednak nie ogranicza się tylko do łóżka. Dużą przyjemność odczuwa również podczas zabawy, rozmowy czy przebywania w towarzystwie. Jeżeli mężczyzna poszukuje nieskrępowanej zabawy w łóżku, może ją właśnie znaleźć z panią spod znaku Skorpiona, gdyż potrafi być ona wirtuozem miłosnych poczynań. Kobieta spod tego znaku jest smakoszem i trudno się dziwić, że jedno, nawet najlepsze, danie nie może jej zadowolić. Dlatego więc szuka coraz to nowych przeżyć. Jej stosunku pozamałżeńskie, o ile takie mają miejsce, nie wynikają z niedostatecznej kondycji lub temperamentu męża, a raczej z pragnienia przeżycia nowych wrażeń. Jeżeli mąż jest człowiekiem, którego kocha lub darzy szacunkiem, będzie na swój sposób lojalna. Duchowo go nie zdradzi. Jej przygody seksualne służą wyłącznie przyjemnościom i nigdy nie naruszą istniejących więzi. Ona potrafi rozdzielić, jak żadna inna kobieta, seks od miłości. We współżycie wprowadza ciepło, delikatność, uczucie i radosną swobodę. Pan Skorpion Mężczyzna spod tego znaku jest z natury refleksyjny, obdarzony potężną intuicją, jest niezwykle dynamicznym i pełnym inicjatywy organizatorem. Nie pobłaża własnej ani cudzej słabości. To świetny taktyk, umiejętny i bezwzględny gracz, burzący - aby odtworzyć, tworzący - aby zburzyć. Jest skrajnym indywidualistą. W obejściu bywa zazwyczaj szorstki i prowokacyjny. Skorpion reprezentuje siłę i wolę. Gorzej jest u niego liczyć. Jego myśli są zaprzątnięte seksem. Każdą kobietę, z która bliżej się zetknął, będzie chciał sobie podporządkować. W uczuciach nie jest stały, gdyż za bardzo pociąga go płeć odmienna. Jego przeżycia w tym względzie są powierzchowne. Szybko przechodzi nad nimi do porządku dziennego. Przy takiej aktywności jego możliwości zaczynają wyczerpywać się już w średnim wieku. Staje się przez to znacznie spokojniejszy i kieruje swój wysiłek na inne dziedziny życia. Pan Skorpion jest bardzo zazdrosny o obiekt swoich pożądań. Od partnerki wymaga wierności, maksymalnego zaangażowania w prowadzenie domu i troskliwego wychowywania dzieci. Sam też bardzo kocha dzieci. Ma wysokie wyobrażenie o sobie i swoich manierach. Nie znosi sprzeciwu, a nawet odmiennego zdania. Skorpiony na niższym poziomie intelektualnym mogą wykorzystywać swoje opanowanie, zimną krew, przebiegłość i mściwość w niecnych zamiarach. Spod tego znaku wywodzi się, niestety , wielu zbrodniarzy i wyrafinowanych przestępców. Nie można jednak tego uogólniać, gdyż człowiek nie rodzi się zbrodniarzem, lecz kształtuje go środowisko. Urodzeni w pierwszej dekadzie Skorpiona (24X - 2XI) Urodzeni w tej dekadzie są pod podwójnym wpływem Marsa. Silne oddziaływanie tej planety sprawia, że urodzeni w tym okresie są najbardziej wojowniczy i agresywni ze wszystkich Skorpionów. Ponadto są to osoby o ogromnej dynamice, energii życiowej i ambicjach. Przez całe życie Skorpiony starają się wykazać swoją wyższość nad innymi, podporządkować sobie za wszelką cenę otoczenie. Owa aktywność w połączeniu w wytrwałością i inwencją przynosi wymierne rezultaty w ich pracy zawodowej, jednak jest kłopotliwa w życiu osobistym. Swoim sposobem bycia zrażają do siebie otoczenie, mimo że z natury są i bardzo chcą być towarzyscy. Ignorowanie zaś cudzej psychiki i wrażliwości, operowanie nieodpowiednimi żartami powoduje izolowanie się od nich towarzystwa. Trzeba jeszcze dodać, że pomimo takich przywar Skorpiony wcale nie kwapią się do przeprosin czy zadośćuczynienia. Znajduje to również swoje odbicie w związkach małżeńskich. Są one często nieudane, również i z tego względu, że Skorpiony w ogóle, a z pierwszej dekady w szczególności, mają duże potrzeby seksualne, zaś hamulce w tym względzie wyjątkowo słabe. Prowadzi to, rzecz jasna, do niewierności małżeńskiej, o ile swoich potrzeb Skorpion nie zaspokoi w pełni w łożu małżeńskim. Na pocieszenie trzeba przyznać że spośród urodzonych w tej dekadzie wywodzi się wielu wybitnych władców, nieraz tyranów, dowódców, odkrywców i sławnych lekarzy, m.in.: Pablo Picasso - maglarz Mohamad Reza Pahlavi - szach Iranu James Cook - żeglarz, odkrywca Danton - jeden z przywódców Rewolucji Francuskiej Theodore Roosevelt - polityk Urodzeni w drugiej dekadzie Skorpiona (3 - 12 XI) Urodzeni w tej dekadzie są pod opieką Marsa i Urana. Jeżeli wpływ Urana jest korzystny, wówczas wzmacnia u swoich podopiecznych niezależność, oryginalność, intuicję, tolerancję i nowatorstwo. Przy niekorzystnym układzie innych planet potęguje ekscentryczność, irracjonalność, nieodpowiedzialność, chaotyczność i nieobliczalność. Wpływ obydwu planet powoduje, że większość osób urodzonych w tym okresie to ludzie wyjątkowi. Potrafią nie tylko sami być bojownikami o wolność, tworzyć nowy ład, zadziwiać dynamiką i siła woli, ale pociągać i inspirować od tego innych. Skorpiony z tej dekady to na ogół ludzie bardzo inteligentni, oryginalni i niekonwencjonalni. Doskonale sobie radzą na stanowiskach kierowniczych i to zarówno w pracy zawodowej, jak i społecznej. Przy kumulacji niekorzystnych cech charakteru osoby te przejawiają dużą agresję, chęć przewodzenia za wszelką cenę oraz nietolerancję w stosunku do osób o innych poglądach. Najczęściej cechy te u poszczególnych osobników są przemieszane, stąd spotykamy Skorpionów uczciwych i obiektywnych, lojalnych i przyjacielskich. W przeciwieństwie do rówieśników z pierwszej dekady, ci są mile widziani w towarzystwie, gdyż dysponują dużą wiedzą, błyskotliwą oceną, dowcipem i są na ogół dobrymi mówcami. Czasem jednak trudno przewidzieć do końca ich reakcje i mogą zaskoczyć czymś nieprzyjemnym Ich życie osobiste i małżeńskie jest o wiele szczęśliwsze od urodzonych w poprzedniej dekadzie, aczkolwiek i oni cechują się wybujałym erotyzmem, a więc i z wiernością małżeńską nie jest najlepiej. W drugiej dekadzie Skorpiona urodzili się m.in.: Ignacy Paderewski - muzyk, polityk Marisa Skłodowska-Curie - uczona Rene Clair - reżyser Grace Kelly - aktorka, księżna Monaco Richard Burton - aktor Urodzeni w trzeciej dekadzie Skorpiona (13 - 21 XI) Urodzeni w tej dekadzie są pod podwójnym wpływem Marsa i Wenus. Wenus łagodzi groźne wpływy Marsa, przez co Skorpiony z tej dekady są najłagodniejsze i najmniej konfliktowe z całego znaku. Odznaczają się charakterystyczną dla skorpionów inteligencja i życiową elastycznością, jednak nie dążą na siłę do zdominowania otoczenia. Starają się bardziej zrozumieć innych ludzi, nawet przyznać się do popełnionych błędów, a czasami wyciągają z nich wnioski na przyszłość. W swoim działaniu przejawiają dynamizm, zaangażowanie, entuzjazm i konsekwencję. Osiągają duże sukcesy w pracy zawodowej i społecznej. Są bardzo towarzyskie i zabiegają o przyjaciół, gdyż ich sposób bycia jest o wiele bardziej sympatyczny niż poprzedników. Jest to o tyle łatwiejsze, że odznaczają się na ogół dużą urodą i wdziękiem osobistym. Lubią przy tym płeć odmienną, są kochliwe, a wierności małżeńskiej nie zawsze potrafią wytrwać. W ich pożyciu małżeńskim dochodzi czasami do spięć. Skorpiony z trzeciej dekady starają się maksymalnie łagodzić sytuację i okazywać wiele delikatności dla partnera życiowego i rodziny. Pozwala im to na dużo spokojniejsze i szczęśliwsze pożycie niż urodzonym w poprzednich dekadach. W trzeciej dekadzie Skorpiona urodzili się m.in.: Margaret Thatcher - polityk św Augustyn - teolog William Hershel - astronom Karol Stuart - król Angliii Jimmy Carter - polityk Seks ONA Pani Skorpion obdarzona jest największym temperamentem seksualnym spośród całego zodiaku. Uwielbia seks i nawet chętnie przyznaje, że jest z natury nienasycona. Swoje potrzeby zaspokaja bez zahamowań, o ile nie jest skrępowana konwenansami. Seks fascynuje ją jako cel i działalność. To co czuje, jest zgodne z tym , co uzewnętrznia. Bywa na ogół atrakcyjna i to nie tylko w swoim wyglądzie, ale i w sposobie bycia. Ma ogromne, zgoła niewyczerpane pokłady energii. Jej ciało napawa ją dumą. Dba więc o nie i utrzymuje w dobrej formie. Jej temperament nie słabnie nawet do późnej starości. Pani Skorpion nigdy nie narzeka na brak partnerów. Interesują ja wszelkie publikacje mogące poszerzyć jej wiedzę na temat seksu i zwiększyć sumę doznań. Niczego nie stara się robić pod przymusem. Kocha seks i mężczyzn, jednak nie ogranicza się tylko do łóżka. Dużą przyjemność odczuwa również podczas zabawy, rozmowy czy przebywania w towarzystwie. Jeżeli mężczyzna poszukuje nieskrępowanej zabawy w łóżku, może ją właśnie znaleźć z panią spod znaku Skorpiona, gdyż potrafi być ona wirtuozem miłosnych poczynań. Kobieta spod tego znaku jest smakoszem i trudno się dziwić, że jedno, nawet najlepsze, danie nie może jej zadowolić. Dlatego więc szuka coraz to nowych przeżyć. Jej stosunku pozamałżeńskie, o ile takie mają miejsce, nie wynikają z niedostatecznej kondycji lub temperamentu męża, a raczej z pragnienia przeżycia nowych wrażeń. Jeżeli mąż jest człowiekiem, którego kocha lub darzy szacunkiem, będzie na swój sposób lojalna. Duchowo go nie zdradzi. Jej przygody seksualne służą wyłącznie przyjemnościom i nigdy nie naruszą istniejących więzi. Ona potrafi rozdzielić, jak żadna inna kobieta, seks od miłości. We współżycie wprowadza ciepło, delikatność, uczucie i radosną swobodę. ON Mężczyzna Skorpion ma duży temperament seksualny. Seks utrwala w nim poczucie własnej wartości. W ciągu całego życia studiuje erotyzm, stara się poznać jak najdokładniej kobiety, ich psychikę, słabe punkty i mentalność. Jego sukcesy są dla niego aktami triumfu. Potrafi być wyrafinowanym graczem, świetnym taktykiem i znakomitym aktorem. Umie stworzyć pozory złości, zachwytu, zazdrości i pychy. Łatwo mu to przychodzi, między innymi dzięki wrodzonej inteligencji. Oprócz seksu, Skorpion ma do zaoferowania otoczeniu życzliwość, uczynność i serdeczność. W seksie jest natomiast zupełnie inny. Uważa, że aby nie podporządkować się kobietom, należy podporządkować je sobie. Kiedy mu się to uda, traci zainteresowanie i uwaga jego skupia się na nowym obiekcie. W pozyskaniu kobiet wykorzystuje szeroki repertuar sposobów. W łóżku brakuje mu co prawda spontaniczności, jednak rekompensuje to nieograniczonymi możliwościami fizycznymi i bogatym repertuarem, będącym sumą dotychczasowych studiów i doświadczeń. Skorpion na ogół pozostawia kobiety niezadowolone, ale zaspokojone pod każdym względem. W swojej podświadomości odrzuca każdy układ z kobietą, której żądania wykraczają poza seks i pieniądze. Może być znakomitym mężem dla kobiety, która nie oczekuje od niego najmniejszej pomocy w prowadzeniu domu lub wychowywaniu dzieci. Skorpion nie znosi bowiem żadnych prac poza tymi, które rozwijają jego horyzonty umysłowe. Sfera zawodowa Podwładny Skorpion jest doskonałym pracownikiem na wszelkich stanowiskach. Cechuje go samodzielność, przebiegłość, analizowanie sytuacji i dążenie do sukcesu. Skorpion nie zrazi się trudnościami, przeszkodami czy groźbami, Wyczeka na właściwy moment i ruszy do akcji z nie spotykaną determinacją. W gronie kolegów jest oceniany dość kontrowersyjnie. Bywa na ogół skryty, małomówny, przebiegły, ale często miły i układny. Rzadko kiedy mówi to, co myśli. Współpracownicy nie są pewni szczerości jego intencji, dlatego często traktują go z rezerwą. Zdają sobie sprawę, że przewyższa ich umysłowo. Skorpiona stać oczywiście na to, ale nie znaczy to wcale, że tak ma się zachowywać na co dzień. W momentach trudnych można na niego liczyć. Skorpion jest na ogół opanowany i zrównoważony. Jeżeli w normalnych kontaktach bywa czasem złośliwy, kpiący czy ironiczny, to w sytuacjach ważnych jest koleżeński i ofiarny. Przychodzi z bezinteresowną pomocą, nie licząc nawet na wdzięczność. Swoje zadania wykonuje należycie i nie wymaga nad sobą nadzoru. Cechuje go oddanie firmie, w której pracuje. Nie lubi zmieniać pracodawców. W ocenach jest otwarty i sprawiedliwy. Swoich uwag, szczególnie krytycznych, nie obawia się powiedzieć przełożonemu. Czasami robi sobie z nich wrogów, lecz to nie zmienia jego postawy. Przełożony Szef spod znaku Skorpiona bywa szczególnie poważany przez podwładnych. Uchodzi za wielkiego znawcę ludzkich charakterów. Potrafi bezbłędnie dobrać sobie współpracowników. Co ciekawe w życiu nie kieruje się intuicją, jak np. Ryba, lecz opiera się na chłodnej analizie, Najczęściej wiele informacji uzyskuje od samego rozmówcy. Ma zdolność inspirowania ludzi do wypowiedzi, do uzewnętrzniania się, jest cierpliwym słuchaczem. Dokonuje tylko właściwej oceny treści rozmowy i ma już wyrobiony pogląd na temat danej osoby. W swoich wypowiedziach jest ostrożny. Zawsze stąpa powoli, stąd tak rzadko potyka się w życiu. W ogóle to szczęściarz z niego. Wszystko mu się udaje. Może właśnie dlatego, że dobrym i odważnym szczęście sprzyja. Swoje powodzenie popiera jeszcze pracowitością i rozmachem działania. Z wszelkich konfliktów wychodzi zwycięsko. Jest niezwykle odważny i zaczepny. Do komplementów pod swoim adresem podchodzi nieufnie, natomiast wszelkie czyny wrogie w stosunku do siebie pamięta bardzo długo i na ogół nie pozostaje dłużny. Dzięki swoim cechom Skorpiony osiągają znaczące sukcesy. Jako szefowie zawdzięczają je w dużym stopniu podległemu personelowi. Podwładni z kolei swój poziom materialny zawdzięczają przełożonemu, który właściwie zorganizował im pracę. Partnerka spod znaku Skorpiona Partnerka spod znaku Skorpiona to zbiorowisko namiętności. Wszystko, co robi, ma silne podłoże emocjonalne, często seksualne. Ponadto jest jedyna kobietą zodiakalną, która potrafi rozdzielić seks od uczucia. Jest zjawiskiem samym w sobie. Jej mąż może mieć pod jednym dachem raj i piekło. Oprócz błyskotliwości i ogromnej namiętności ujawnia się u niej zazdrość, mściwość, gniew i złośliwość. Partner, płynąc po morzu szczęśliwości, musi umiejętnie lawirować między rafami, aby nie rozbić małżeńskiego statku. W dobranym małżeństwie mąż, dom i rodzina są dla niej święte, ale wcale jej to nie przeszkadza mieć randek z innymi mężczyznami. Wynika to albo z jej nienasyconych potrzeb, albo z pragnienia przeżycia nowych wrażeń. Z kolei o swego partnera jest zazdrosna i gwałtowna w reakcjach. Partner spod znaku Skorpiona Małżeństwo z mężczyzną spod tego znaku może być dla partnerki rajem lub katorgą. Na co dzień jest serdeczny i życzliwy. Potrafi być też bardzo pracowity, logiczny i odznaczać się dużym intelektem. Skory jest do bezinteresownej pomocy i przyjaźni. Ciemną stroną jego charakteru jest nieufność, pamiętliwość, zawiść i gwałtowność. Jego niezwykle skomplikowany charaktery jest trudny do rozszyfrowania. Podobnie jak kobieta spod tego znaku, jest zdominowany przez seks. Niemal przez całe dorosłe życie interesuje się tą sferą. Potrafi być bardzo delikatny, jak i zimny. W łóżku nie bawi się w konwenanse, lecz stawia na intensywność współżycia i jego skalę. Nie ma sobie pod tym względem równych. W domu on sprawuje władzę, a każdą walkę wygra dzięki wrodzonej bojowości i przebiegłości. Do prac domowych się nie garnie. Jeśli żona zwolni go z obowiązków kuchennych, porządkowych i wychowawczych, wtedy jest szansa na względnie spokojne pożycie. Dużo czasu będzie poświęcał kontaktom towarzyskim z osobami obojga płci, natomiast o dom będzie dbał głównie pod kątem finansowym. Żona kojarzy mu się głównie z seksem i pieniędzmi, które powinien jej dać. Z wiekiem siły witalne opuszczają go i na polu seksu pozostają mu tylko wspomnienia. Staje się wtedy znacznie spokojniejszy, częściej przebywa w domu, ale może być zgryźliwy. Kto z kim, czyli powinnowactwo serc Skorpion z Baranem Typowe połączenie wody z ogniem lub kosy z kamieniem. Możecie pożądać siebie i spełniać oczekiwania pod względem erotycznym, lecz oboje nie możecie dominować, a żadne z was łatwo na ustępstwo się nie zgodzi. W sumie potencjał witalności i intelektu jest w was ogromny. Skorpion z Bykiem Możecie doskonale rozumieć się w dążeniu do celu, łatwo osiągniecie zadowolenie seksualne, ale potrzebna jest wzajemna łagodność, tolerancja i poszanowanie. W przeciwnym wypadku Byk z wielkim rykiem przepędzi skorpiona ze swego życia. Skorpion z Bliźniakiem Cechuje was duża inteligencja i duży popęd seksualny. Cenicie swobodę i życie towarzyskie. Skorpion jednak będzie punktował nie zawsze racjonalne poczynania partnera i jako silniejszy psychicznie narzuci swoją wolę. Skorpion z Rakiem Na pozór powinniście się unikać, ale gdyby Rak się ośmielił, a skorpion pohamował swoją agresywność i wybuchowość, wówczas mogłoby być z was przykładne małżeństwo. Rak zadbały o dom, a partner zatroszczyłby się zewnętrzne sprawy. Skorpion z Lwem Lew może zostać zauroczony wdziękami Skorpiona. Jeśli jednak będzie uległy - przegra. W przypadku przeciwstawienia się partnerowi może dochodzić do sprzeczek, czasem nawet bardzo żarliwych, ale Skorpion będzie się z nim liczył. Skorpion z Panną Byłaby z was idealna para, gdyż doskonale się uzupełniacie. Problem w tym, że Skorpion jest poligamiczny, a Panna może tego nie ścierpieć na dłuższą metę. Warto jednak spróbować. Skorpion z Wagą Będzie was łączyć wielka namiętność, życie towarzyskie i zainteresowania wieloma dziedzinami nauki lub sztuki. Waga musi być jednak wierna, bo inaczej grozi to wybuchem. Jeśli natomiast będzie ograniczać swobodę Skorpionowi, ten odejdzie. Skorpion ze Strzelcem Potraficie tworzyć parę świetnych przyjaciół, ale w małżeństwie naiwny nieco Strzelec szybko padłby ofiarą Skorpiona. Życie niesie ze sobą wiele konfliktów, a w każdym starciu górą byłby właśnie Skorpion. Skorpion z Koziorożcem Cechuje was namiętność i surowość. Początki mogą być ciężkie wskutek wzajemnej nieufności, ale później życie zmusiłoby was do otwarcia się i poszanowania partnera. Dalsze pożycie miałoby szanse być godne pozazdroszczenia. Skorpion z Wodnikiem Wodnik Jest zbyt zmienny, aby Skorpion poważnie go traktował. Częste konflikty są nieuniknione, a tego wrażliwa natura Wodnika by nie wytrzymała. Chociażby dla jego dobra zostańcie tylko przyjaciółmi. Skorpion z Rybą Dwie skomplikowane natury. Skorpion głośny i porywczy. Ryba cicha i uparta. Konflikty są nieuniknione, ale wszystko może ułożyć się pomyślnie. Warto spróbować nawet kosztem przejściowych kryzysów. Jak zdobyć Skorpiona ONA Jak ją pozyskać i utrzymać? Zbliżenie fizyczne nie jest równoznaczne w tym przypadku ze zdobyciem jej względów. Trzeba zainteresować ją swoimi walorami umysłowymi, zdolnościami praktycznymi i logiką w postępowaniu. Nie należy przyjmować pozy zbyt służalczej, a wprost przeciwnie, umieć się postawić i odpowiedzieć równie ciętym dowcipem. Łóżko też jest ważne w stałym pożyciu, ale nie najważniejsze. Aby ją utrzymać przy sobie, trzeba dać jej bezpieczeństwo materialne, zorganizować życie towarzyskie oraz tak podzielić obowiązki domowe, aby miała czas dla siebie. Co zrobić, żeby cię porzuciła? To jest chyba najtrudniejsze, gdyż drobnostkami jej się nie zrazi, a jawna zdrada może tragicznie zakończyć się dla partnera. Najlepiej, gdyby poznała kogoś, z kim chciałaby związać swe dalsze losy. ON Jak go zdobyć i utrzymać? Wymaga to dużej taktyki. Nie można ulec jego urokowi zbyt wcześnie. Ponadto ważny jest kontakt duchowy, a przede wszystkim rozmowy na wiele tematów. Należy go czySkorpion mś szczególnie zaskoczyć ale wiedza musi tu być rzetelna, gdyż Skorpion szybko się zorientuje w powierzchowności i sztucznej znajomości tematu. Wskazane jest przyznawanie mu racji, szczególnie w sprawach mniej istotnych, ale zdecydowane postawienie się w bardziej znaczących. Osoby z charakterem spotykają się z jego skrywanym uznaniem. Nie jest łatwe utrzymanie go przy sobie, gdyż nie lubi pomagać w domu i jest poligamiczny. Trudno się więc powstrzymać od robienia mu wymówek. Trzeba zachować po prostu umiar. Co zrobić, żeby cię porzucił? Najlepiej zacząć stopniowo przestać się zachwycać jego zaletami, krytykować w łóżku oraz obarczać obowiązkami domowymi. Jeśli znajdzie sobie inny obiekt, sam odejdzie. Porzucanie go może być niebezpieczne, gdyż jest mściwy i trudno przewidzieć, jaką zemstę wymyśli. źródło: http://www.cygi.net.pl