Mistyk

Użytkownicy
  • Zawartość

    4 280
  • Rejestracja

  • Ostatnia wizyta

Zawartość dodana przez Mistyk

  1. Witam Was Twoscx i botega
  2. Regresja hipnotyczna jest określana jako metoda terapeutyczna. Nie znajdziesz jej jednak w ofercie profesjonalnych gabinetów psychoterapeutycznych. Hipnoza regresyjna ma na celu dotarcie do podświadomości i wydobycie z niej wiedzy o twoich poprzednich wcieleniach. Ta wiedza ma wyjaśnić trudności, których doświadczasz obecnie i konflikty wewnętrzne, z którymi się zmagasz. Nie ma jednak żadnych dowodów, że ta metoda rzeczywiście działa. Niektórzy twierdzą, że może ona być niebezpieczna. Na czym polega regresja hipnotyczna? Regreser wprowadza osobę poddawaną regresji hipnotycznej w stan hipnozy, czyli głębokiego relaksu, podczas którego możliwe jest jednak skupienie się na poleceniach hipnotyzera i wykonywanie ich. Pod wpływem sugestii człowiek poddawany regresji zaczyna wydobywać z pamięci różne wydarzenia, stopniowo cofa się do przeszłości. W ten sposób wraz z regreserem poszukuje wydarzenia, które mogło wycisnąć piętno na jego życiu: prowadzić do przeżywanych aktualnie problemów, sprawiać, że podejmował określone decyzje. Pamięć o tym wydarzeniu często tkwi w podświadomości. Hipnoza ma być tą metodą, która pomoże je stamtąd wydobyć. Sesje regresji hipnotycznej mogą też prowadzić do przypominania sobie wydarzeń z poprzednich wcieleń. W którymś z nich może tkwić przyczyna doświadczanych przez daną osobę problemów. Często więc ludzie poddawani regresji hipnotycznej „przypominają sobie”, że podczas II wojny światowej ukrywali się przed Niemcami albo że byli niewolnikami w starożytnym Egipcie. Trudno jest jednak powiedzieć, czy rzeczywiście zdarzenia opisywane podczas sesji regresji hipnotycznej wydarzyły się naprawdę, czy są tylko wytworem fantazji danej osoby. Regresja hipnotyczna może też być ukierunkowana na wydobycie z człowieka jego ukrytych, tkwiących w podświadomości, zasobów. Czy sesję regresji hipnotycznej można przeprowadzić samemu? W sprzedaży dostępne są płyty z nagraniami, które mają wprowadzać w stan hipnozy i poprzez odpowiednie sugestie sprawiać, że osoba, która ich słucha, cofnie się pamięcią do przeszłości, a nawet do poprzednich wcieleń. Samodzielne wprawianie się w stan hipnozy nie jest jednak bezpieczne. Łatwo jest stracić kontrolę nad tym, co dzieje się wtedy ze świadomością. Niecałkowite wyprowadzenie się ze stanu hipnozy także może być niebezpieczne, ponieważ naraża daną osobę na wypadki i urazy spowodowane zaburzeniami koncentracji. Czy regresja hipnotyczna jest skuteczna? Nie ma żadnych dowodów na to, że wspomnienia z sesji regresji hipnotycznej są prawdziwe. Jedynym jej aspektem, który rzeczywiście może być korzystny dla psychiki osoby poddawanej regresingowi, jest stan relaksacji, którego doświadcza ona podczas sesji. https://party.pl/porady/zwiazki-i-seks/psychologia/regresja-hipnotyczna-metoda-terapeutyczna-95273-r1/
  3. Witaj Serdecznie
  4. Siema .
  5. Chrześcijanie wiążą mądrość z miłością do Stwórcy i ludzi chociaż niektórzy z nich np. św. Augustyn był zdania, że mądrość to dar, którzy tylko nieliczni otrzymują od Boga. Natomiast Tomasz z Akwinu skłaniał się do poglądów zbliżonych do Arystotelesa, gdyż uważał, że mądrość przychodzi wraz z nabywaniem doświadczenia w ciągu właściwego i pracowitego życia.Dla myślicieli Dalekiego Wschodu mądrość wiąże się z osiągnięciem Oświecenia. Wtedy zdobywa się wiedzę połączoną z poczuciem jedności ze wszystkim i umiejętnością współczucia dla wszystkich żyjących istot. Z kolei w starożytnej Grecji mądrość była utożsamiana z postacią kobiety o imieniu Sophia, dlatego personifikacje były przedstawiane przez postacie kobiece.Bez względu na poglądy i przekonania pewne jest to, że mądrość nie zależy od wykształcenia, statusu społecznego czy wychowania. Mądrości nie można się nauczyć. Wiedza to za mało, to jedynie środek do nabywania informacji, które pomogą podejmować słuszne, dobre dla nas decyzje. Anthony de Mello ujął ten sens w krótkiej przypowieści Minuta mądrości - Czy jest możliwe zdobycie Mądrości w ciągu jednej minuty? - Z pewnością - odpowiedział Mistrz. - Ależ jedna minuta to chyba za mało? - To pięćdziesiąt dziewięć sekund za dużo. Nieco później Mistrz zwrócił się do swych zakłopotanych uczniów: - Ile czasu trzeba, by spojrzeć na księżyc? - Po cóż więc te wszystkie lata duchowych zmagań? - By otworzyć komuś oczy potrzeba niekiedy całego życia. By ujrzeć - wystarczy błysk chwili. Czym jest mądrość? Co to znaczy być mądrym? Czy ktoś, kto posiada jakąś wiedzę czy wykształcenie jest mądrym człowiekiem?W przeciągu wieków była ona różnie rozumiana. Często utożsamiana z posiadaną wiedzą, wykształceniem i umiejętnością podejmowania trafnych decyzji. Zastanawiali się nad tym już starożytni myśliciele i filozofowie.Mądrość w wielu religiach i filozofiach była rozmaicie pojmowana. Platon wierzył, że ten, kto posiada kompletną wiedzę podejmuje właściwe decyzje jakby automatycznie. Z kolei Arystoteles uważał, że wiedza to za mało, by dokonywać mądrych wyborów. Do tego potrzebne są wrodzone umiejętności.
  6. Witam Cieplutko
  7. A tu taka medytacja
  8. Umysł To Duch Człowieka , Umysł jest jednostkowym, subiektywnym doświadczaniem „czegoś” co jest zawsze zmienne, z chwili na chwilę. Koncepcja „umysłu” jest ulotna i różne języki upojęciowiają go odmiennie. W sanskrycie buddyjskim określeniem na umysł jest czitta i ma ono szeroki zakres znaczeniowy. Obejmuje postrzeganie zmysłowe, myśli werbalne i abstrakcyjne, emocje, poczucie szczęśliwości i nieszczęśliwości, uwagę, koncentrację, inteligencję oraz jeszcze inne czynniki. Kiedy buddyzm mówi o umyśle, odnosi się do każdego rodzaju aktywności myślowej. Punktem skupienia nie jest tu podstawa fizyczna – mózg, układ nerwowy, hormony itd. – ani też związana z tym aktywność chemiczna czy elektryczna. Buddyzm nie zaprzecza żadnemu z tych aspektów, gdyż one w oczywisty sposób istnieją i są integralnie związane z umysłem. Umysł nie odnosi się również do jakiejś niematerialnej „rzeczy” zamieszkującej mózg i wytwarzającej jego aktywność. Co więcej, buddyzm nie zakłada istnienia jakiejś zbiorowej świadomości czy uniwersalnego umysłu. Wideo: Matthieu Ricard — „Naukowy pogląd na umysł” Aby włączyć napisy, proszę kliknąć na ikonę „Napisy” w prawym dolnym rogu ekranu. Aby zmienić język napisów, proszę kliknąć na ikonę „Ustawienia”, następnie kliknąć „Napisy” i wybrać preferowany przez siebie język. Czym jest aktywność umysłowa? Jeśli umysł i aktywność umysłowa są jednostkowym, subiektywnym doświadczaniem czegoś, to co dokładnie oznacza bycie, na przykład rozgniewanym? Jest to powstawanie gniewu i odczuwanie go, co dzieje się jednocześnie. Razem opisują one jedno zdarzenie w toczącym się strumieniu doświadczania czegoś. Czyjego doświadczania? Jeśli ja się gniewam, to jest to moje doświadczanie, nie twoje. Ale nie występuje tu żadne odrębne ja naciskające przycisk gniewu na urządzeniu zwanym „umysłem” – jesteśmy po prostu częścią zdarzenia tego doświadczania. Jest to podobne do widzenia czegoś, powiedzmy jabłka. W naukowym rozumieniu, promienie światła trafiają do naszych oczu poprzez rogówkę, spotykając się z komórkami światłoczułymi siatkówki. To wyzwala impulsy elektryczne przenoszące informację optyczną do mózgu, gdzie zostaje ona przetworzona. Subiektywnym doświadczeniem tego jest powstanie umysłowego hologramu jabłka i to oznacza widzenie tego jabłka. Umysł jednak nie jest jakąś pustą przestrzenią w mózgu, w której powstaje ów hologram jabłka, jak sugerowałoby wyrażenie „mieć coś w umyśle”. Hologramy umysłowe mogą być również odwzorowaniami dźwięków, zapachów, smaków i doznać fizycznych – nawet w naszej wyobraźni i snach. Obraz powstawania hologramu umysłowego może również opisywać powstawanie emocji i różnych poziomów szczęśliwości lub nieszczęśliwości, w oparciu o wydzielanie hormonów przez rozmaite inne części mózgu. W dowolnej chwili treść naszych umysłowych hologramów jest złożeniem wielu czynników: przedmiotu takiego jak widok lub myśl, wraz z jakąś mieszanką emocji oraz jakiegoś poziomu szczęśliwości lub nieszczęśliwości. Neuronauka i buddyzm Od czasu uruchomienia w 1987 roku Instytutu umysłu i życia przez Dalajlamę i chilijskiego neurologa Francisco Varelę, międzynarodowe zespoły naukowców i doświadczonych nauczycieli buddyjskich zgłębiały styk pomiędzy umysłem a mózgiem. Neuronaukowcy monitorowali zarówno aktywność mózgu nowicjuszy, jak i wprawnych medytujących, ujawniając, że podtrzymywana medytacja wpływa na neuroplastyczność mózgu, wykuwając nowe ścieżki neuronowe, które z kolei ułatwiają wzbudzanie koncentracji i pozytywnych emocji takich jak współczucie. Dotychczas odkrycia nauki zachodniej i buddyzmu uzupełniały i wzbogacały się wzajemnie, zaś wspólne przedsięwzięcia praktykujących buddyzm i wybitnych naukowców są znamieniem tego, do czego nawołuje Dalajlama – buddyzmu XXI wieku. Aktywność umysłowa doświadczania życia jest tym, co buddyzm rozumie przez „umysł”. Ta aktywność zmienia się w każdej chwili i zawsze towarzyszą jej rozmaite czynniki umysłowe. Buddyzm naucza, że nie jesteśmy ofiarami tego wszystkiego czym życie nas częstuje, lecz raczej odgrywamy integralną rolę w tym, w jaki sposób i czego doświadczamy w życiu. Poprzez ćwiczenie umysłu możemy zasadniczo przekształcić na lepsze swoje doświadczenia, zaś wraz z podtrzymywanym wysiłkiem ta pozytywna zmiana stanie się bezwysiłkowa. https://studybuddhism.com/pl/podstawy/czym-jest/czym-jest-umysl
  9. Witaj Katabasi
  10. Witaj elenarol
  11. Tak jest ,bo czym wibrujesz w sobie ,w głębi psychiki - złem \ nienawiścią \ smutkiem ,czy dobrem \ miłością \ radością ,to takie osoby do siebie przyciągniesz .
  12. Witaj Serdecznie Marzeno
  13. Tu w sieci wirtualnej - internetowej matrixa łatwo o psycho-manip-ulację [ze mną tak było ,to wiem ] ,tak jak wielu niewinnych siedzi po więzieniach ,zabezpieczenie chyba i tak nie wiele da . gdyż łatwo zło i prawdę ,wziąść za dobro i kłamstwo \ głupotę i odwrotnie .
  14. Witaj Gorąco dagakass
  15. Witaj blankagusek
  16. Witaj Serdecznie Aldona
  17. Witam Gorąco soluu i bavo
  18. Witaj albinaness