Szept

Co to jest Hipnoza

12 postów w tym temacie

Hipnoza ? stan psychiczny częściowego wyłączenia świadomości, pomiędzy snem a jawą, charakteryzujący się wzmożoną podatnością na sugestię. Termin hipnoza pochodzi od greckiego słowa hypnos, czyli sen.

Hipnoza jest wykorzystywana w psychologii klinicznej i hipnoterapii, między innymi jako jedna z metod diagnozowania i leczenia zaburzeń nerwicowych oraz w terapii uzależnień. Hipnoza pozwala na wydobycie z obszarów podświadomości zapamiętanych obrazów i sytuacji, dzięki czemu znajduje zastosowanie w kryminalistyce.

Historyczny rodowód hipnozy

Twórcą tzw. "hipnozy klasycznej" był neurolog Franz Anton Mesmer. Wystąpił on z teorią, w której zakładał istnienie fluidu równie rzeczywistego i materialnego, jak np. działanie magnesu. Według Mesmera dobroczynny fluid magnetyczny może przenosić się z jednej osoby na drugą, zaś terapeuta może wywołać przypływy lub odpływy "fluidu"[1]. Po wytworzeniu się "mostu" między terapeutą a pacjentem i po wykonaniu krótszych lub dłuższych "passów" (dotyk) współczesny Mesmerowi hipnoterapeuta doprowadzał do przełomu leczniczego.

Działalność Mesmera bliższa była temu, co dziś określa się słowem bioenergoterapia. Mesmer już wśród współczesnych sobie lekarzy uchodził za szarlatana[2]. Część z nich próbowała dowieść, że wszelkie działania terapeutyczne Mesmera były w istocie rodzajem oddziaływania czysto psychologicznego. Wykazywano, że pacjenci niewidzący, że Mesmer zbliża do ich ciała dłoń lub magnes, nie odczuwali w żaden sposób jego oddziaływania, natomiast odczuwali je wówczas, gdy widzieli zabiegi Mesmera lub byli przekonani o tym, że ów już je rozpoczął. Psychologiczne znaczenie samego magnesu wykazano podmieniając go na zwykły kawałek żelaza. Mimo tych argumentów za uznaniem psychologicznych aspektów terapii, Mesmer do końca swojego życia oficjalnie podtrzymywał swoje koncepcje magnetycznych fluidów, jednocześnie odcinając się od aspektów terapii, które w świetle dzisiejszej wiedzy należałoby nazwać elementami psychologii[2]. Mimo przekonań samego Mesmera, Léon Chertok w swojej pracy z 1989[3] nazwał go prekursorem naukowych badań nad hipnozą, ograniczającym się przy tym do prób jej wyjaśnienia na drodze czysto fizjologicznej

Hipnoza w psychoterapii ericksonowskiej

Prekursorem zastosowań hipnozy w psychologii klinicznej i hipnoterapii był Milton Hyland Erickson. Na podstawie jego warsztatu pracy amerykański psycholog Richard Bandler i lingwista John Grinder opracowali Model Miltona, który stał się podstawą odkrytego przez nich programowania neurolingwistycznego (NLP)[4].

Erickson uznany został przez terapeutów za czołowego eksperta w dziedzinie współczesnej hipnozy medycznej. Napisał ponad sto prac z dziedziny hipnozy; nauczał hipnozy oraz praktykował w latach 1920?1980. Badając hipnozę, Erickson próbował odnaleźć w niej systematycznie występujące wzorce: dopasowywanie się do sygnałów zachowań niewerbalnych, ukryte sugestie oraz stosowanie metafor w kontakcie indywidualnym i grupowym.

Model Miltona jest sposobem wywołującym i utrzymującym trans przy użycia języka w celu skontaktowania się z ukrytymi zasobami osobowości. Pomiędzy terapeutą a klientem powstaje współpraca; odpowiedzi klienta pozwalają terapeucie rozpoznać, co należy zrobić dalej[4].

Erickson respektował nieświadomą myśl pacjenta. Przyjmował, że nawet za najdziwaczniejszymi zachowaniami kryją się pozytywne intencje i że jednostki podejmują najlepsze, dostępne im w danym momencie, wybory. Celem jego pracy było dostarczenie ludziom większej liczby możliwych wyborów. Przyjmował również, że na pewnym poziomie każdy posiada zasoby potrzebne do dokonania zmian.

Hipnoza w walce z bólem

Hipnoza jest wykorzystywana jako metoda znieczulająca lub środek w walce z bólem. W odróżnieniu od metod farmakologicznych, działa jedynie na pewną część osób (podatnych na hipnozę), w ograniczonym zakresie sytuacji. Niemniej, w przypadku podatności pacjenta, możliwe jest wykorzystanie hipnozy do znieczulenia bardzo silnego bólu, związanego z zabiegiem stomatologicznym, chirurgicznym lub porodem[5].

Hipnoterapia uzależnień

Hipnoterapia bywa stosowana jako samodzielny środek terapeutyczny, lub (częściej) jako element dodatkowej psychoterapii w leczeniu uzależnień, takich jak alkoholizm, narkomania, nikotynizm oraz zespół uzależnienia od internetu[6]. Niemniej, skuteczność metody, szczególnie w przypadku silnych uzależnień, jest kwestionowana[7][8], a szanse ewentualnego powodzenia terapii są zależne od wielu czynników, na które terapeuta nie ma wpływu. Kluczowym warunkiem terapii jest odpowiedni poziom podatności na hipnozę[9][7]. Ponadto nie zawsze stan zdrowia pacjenta pozwala na zastosowanie hipnozy. Hipnoza jest również stosowana w leczeniu zaburzeń odżywiania, takich jak kompulsywne jedzenie, bulimia, anoreksja[7]. Jedną z metod odziaływania terapeutycznego, wykorzystywaną m.in. przez lekarzy rosyjskiej szkoły leczenia alkoholizmu, jest terapia awersyjna, polegająca (w przypadku hipnozy) na wbudowaniu silnych negatywnych skojarzeń z alkoholem, np. wymiotów skojarzonych z przyjmowaniem alkoholu lub samym myśleniem na jego temat[10]. Ograniczenie terapii do samego tylko wywołania awersji eliminuje możliwość zażywania substancji powodującej uzależnienie, jednak nie eliminuje potrzeby jej zażywania, co dla pacjenta może być torturą. Dlatego oprócz wzbudzenia awersji najważniejszym składnikiem terapii jest redukcja przymusu sięgania po środek wywołujący uzależnienie (np. alkohol) a ogólny sukces terapii zależy od wielu czynników niehipnotycznych[11]. Oprócz motywacji pacjenta czynnikiem takim jest np. odpowiednie poczucie własnej wartości oraz ograniczenie lęku ? czynniki te mogą być również wspierane przez psychoterapię z użyciem hipnozy, m.in. dzięki wykorzystaniu zjawiska regresu hipnotycznego. Pozwala on na cofnięcie się osoby poddawanej hipnozie do czasu, w którym miało miejsce traumatyczne wydarzenie, lub do lat wcześniejszych; umożliwia to zarówno pracę nad ograniczeniem skutków negatywnego zdarzenia, jak i czerpanie pozytywnych wrażeń z regresu do momentów, w których pacjent był szczęśliwy.

Hipnoza w kryminalistyce

Osoba poddana hipnozie może wykazywać cechy hipermnezji, a zatem przypominać sobie szczegóły wydarzeń, których nie byłaby w stanie odtworzyć bez wejścia w stan hipnotyczny. Zjawisko hipermnezji hipnotycznej dowodzi, że pamięć człowieka jest znacznie bogatsza niż zakres wspomnień kontrolowanych przez świadomość. Hipnoza pozwala na wydobycie wspomnień ukrytych w obszarze podświadomości. Możliwość odtworzenia widzianych obrazów i sytuacji w hipnozie znajduje zastosowanie w kryminalistyce[12]; na przykład do ustalenia cyfr i znaków tablic rejestracyjnych pojazdów, szczegółów wyglądu osób i wnętrz.

Oprócz wykorzystania hipnozy w w poszukiwaniu wskazówek umożliwiających identyfikację sprawców przestępstw, hipnoza jest również wykorzystywana do przełamania amnezji dysocjacyjnej (związanej z przebytą traumą) ofiar brutalnych przestępstw, np. gwałtu. Niemniej, metoda uzyskiwania w ten sposób zeznań wymaga od hipnotyzującego bardzo dużej biegłości, gdyż nieumiejętne zastosowanie hipnozy może doprowadzić do wpojenia hipnotyzowanemu przekonań o prawdziwości wydarzeń, które w rzeczywistości nie miały miejsca[12] ? a zatem powstania sugestii hipnotycznej lub posthipnotycznej (tzn. mającej skutki w działaniach podejmowanych pod wpływem hipnozy po wyjściu ze stanu hipnotycznego).

Według informacji z roku 2009 na temat wykorzystania hipnozy w polskim sądownictwie, użyto jej (tzn. wykonano ekspertyzy kryminalistyczne z udziałem biegłych, którzy wykonali badania z użyciem hipnozy) w 56 sprawach o zabójstwo (część z nich była w momencie zlecania badań sprawami o zaginięcie), 12 przypadkach rozboju i 6 sprawach o gwałt[12].

Etyka postępowania specjalistów, które mogą pełnić funkcję biegłych w zakresie hipnozy, zabrania im stosowania tej metody wobec podejrzanych o popełnienie przestępstwa[5]. Wyjątkiem są sytuacje, w których podejrzany na własną prośbę poddaje się hipnozie, na przykład w celu przypomnienia sobie szczegółów mogących dostarczyć alibi, i w konsekwencji dowiedzenia niewinności[12]

Hipnoza w służbach specjalnych

Nieterapeutyczne zastosowania hipnozy były przedmiotem zainteresowania służb specjalnych, w tym wywiadu. Potencjalne zastosowania hipnozy, przydatne z punktu widzenia takich służb, dotyczą możliwości ukrycia prawdy podczas przesłuchań prowadzonych z udziałem tortur lub substancji psychoaktywnych takich jak MDA lub skopolamina. Hipnoza może być bowiem pomocna w wytworzeniu w podświadomości osoby podatnej fałszywego przekonania o prawdziwości określonych informacji, np. tworzących tak zwaną "przykrywkę" (fałszywe alibi). Te same cele próbowano realizować również za pomocą substancji psychoaktywnych lub ich łączenia z hipnozą[13].

Innym polem zastosowania hipnozy w specsłużbach i - potencjalnie - terroryzmie jest poddanie kogoś hipnozie w celu wytworzenia sugestii posthipnotycznych programujących określone działania. U osób o wyjątkowo silnej podatności na hipnozę możliwe jest wytworzenie silnych sugestii posthipnotycznych obejmujących wykonywanie czynności sprzecznych z logiką i uświadomioną wolą zahipnotyzowanego. Pod wpływem mającego miejsce w przeszłości aktu hipnozy osoba będąca obiektem takich praktyk może działać w sposób dla samej siebie absurdalny, przy czym sygnałem do rozpoczęcia akcji może być wystąpienie określonego bodźca (np. bicie zegara lub rzadko występujące zjawisko, przewidziane lub wywołane przez hipnotyzującego). W odtajnianych systematycznie dokumentach CIA znajdują się liczne ślady prób wykorzystania takich technik. Część z nich obejmowała projekt MKULTRA[13]. W ujawnionych dokumentach CIA z lat pięćdziesiątych XX wieku opisane są przypadki wykorzystywania seksualnego lub gwałtu z użyciem hipnozy[14]. Sugestie posthipnotyczne wykorzystano próbnie w celu przeprowadzenia symulowanego morderstwa: pod wpływem wcześniejszej hipnozy dziewiętnastoletnia kobieta miała zastrzelić z pistoletu swoją koleżankę; ekspryment zakończył się skucesem, kobieta pociągneła za spust (pistolet nie był jednak nabity)[15].

Bezpieczeństwo

Stosowanie hipnozy wymaga z jednej strony posiadania specjalistycznych umiejętności, z drugiej zaś, może zostać wykorzystane przeciwko pacjentowi (lub w celach niezgodnych z jego wolą). Sam stan hipnotyczny jest wprawdzie obojętny dla zdrowia[5], jednak zarówno przekazane pacjentowi sugestie, jak i wydobyte od niego informacje, mogą pacjentowi zaszkodzić. Szkolenia w dziedzinie hipnozy, przeprowadzane przez specjalistów w dziedzinie psychologii klinicznej i psychiatrii, są kierowane wyłącznie do osób które mają już wykształcenie w tym kierunku, bądź też są lekarzami, pragnącymi poszerzyć swoje umiejętności. Elementami etosu, przekazywanego na tych szkoleniach osobom, które mają poznawać hipnozę, wykorzystywać ją do celów terapeutycznych, bądź też nauczać hipnozy innych, są następujące zasady[5]:

* obowiązuje tajemnica lekarska; nie wolno wykorzystywać hipnozy w sytuacjach, w których wydobyte od pacjenta lub ochotnika informacje mogłyby doprowadzić do ujawnienia jego tajemnic osobistych zagrażających jego zdrowiu lub pozycji społecznej,

* nie wolno uczyć hipnozy osób bez odpowiedniego przygotowania zawodowego; osoby takie nie mogą być również widzami podczas praktycznego wykorzystania hipnozy,

* nie wolno demonstrować hipnozy w celach estradowych lub towarzyskich.

Trening autogenny

Information icon.svg Osobny artykuł: trening autogenny.

Trening autogenny dużą popularność zawdzięcza swojej prostocie i dużej skuteczności oddziaływania świadomości na podświadomość. Najłatwiej naukę hipnozy rozpocząć właśnie od treningu autogennego i wielu trenerów hipnozy tak właśnie postępuje.

Podczas wykonywania treningu adept zapoznaje się z naturalnymi reakcjami swojego organizmu na wizualizacje, oczekiwania, wyobrażenia. Wcześniej też u każdego z nas takie reakcje pomiędzy myśleniem a reakcjami organizmu zachodziły, lecz dopiero podczas treningu autogennego wiele osób, po raz pierwszy, je sobie uświadamia.

Autohipnoza

Jak sama nazwa wskazuje, jest to stan zbliżony do hipnozy, jednakże uzyskiwany nie przez indukcję hipnotyzera, ale samego zainteresowanego (niekoniecznie w wyniku świadomego wprowadzenia się w stan hipnotyczny). Autohipnoza jest stanem zbliżonym do medytacji. Osoby o szczególnie dużej podatności na hipnozę są również podatne na autohipnozę i w związku z tym powinny unikać wykonywania zawodów, w których monotonia wykonywanych czynności grozi wpadnięciem w trans (np. kierowców, maszynistów kolejowych). Autohipnoza jest jedną z przyczyn wypadków komunikacyjnych[16][17].

Elementy hipnozy i autohipnozy są wykorzystywane do poprawy efektywności uczenia się (tzw. hipnopedia)[18].

Hipnoza w ujęciu fizjologicznym

Pionierem badań naukowych nad hipnozą był neurolog Jean-Martin Charcot. Do dzisiaj badania te są prowadzone w wielu ośrodkach naukowych, stosujących wiele technik diagnostycznych od EEG po obrazowanie NMR[potrzebne źródło].

Dane zebrane z użyciem EEG pozwoliły dokładniej zdefiniować stan hipnozy. W obrazie EEG mózgu człowieka, wyróżnia się cztery podstawowe fale mózgowe, które są elektrycznymi impulsami o określonej częstotliwości, przebiegającymi przez cały mózg[potrzebne źródło].

* fale ? ? o częstotliwości 14?32 Hz ? które odpowiadają stanowi zagrożenia lub intensywnego, świadomego wysiłku umysłowego;

* fale ? ? o częstotliwości 7?14 Hz ? odpowiadające stanowi wyciszenia i relaksu ? np. podczas słuchania spokojnej muzyki;

* fale ? ? 4?7 Hz ? odpowiadające stanowi głębokiego relaksu;

* fale ? ? 3?4 Hz ? występujące podczas części faz snu.

Zwykle przez mózg człowieka przebiegają naraz impulsy o różnych częstotliwościach, z jednym dominującym. Np: w stanie normalnego relaksu dominują fale ? ale obecne też są fale ? i ?. Z kolei w stanie świadomego wysiłku umysłowego oprócz fal ? są też obecne fale ?[potrzebne źródło].

Jedna z fizjologicznych definicji stanu hipnotycznego głosi, że występuje on wtedy, gdy udaje się "wyłączyć" wszystkie typy aktywności mózgu oprócz dolnego zakresu fal ? i górnego zakresu fal ? ? a zatem w mózgu zahipnotyzowanej osoby występują wyłącznie fale o częstotliwości 6?10 Hz i nie ma śladów fal ?[potrzebne źródło]. Zdominowanie pracy mózgu przez dolny zakres fal ? powoduje, charakterystyczne dla tego stanu efekty kataleptyczne i somnambulistyczne ? a więc brak odczuwania bólu (tzw. hypnoanestezja) i brak świadomej kontroli nad częścią własnego ciała ? zwłaszcza nad kończynami. Niektóre teorie głoszą, że następuje też swoiste zastąpienie roli funkcji fal ? falami ? ? dzięki czemu w stanie hipnotycznym pozostaje się podatnym na sugestię i można bezwolnie wykonywać polecenia osoby, która zdoła przejąć kontrolę nad tą częścią aktywności mózgu pacjenta

..............................................

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Hipnoza

Mam nadzieję, ze jakaś osoba z praktyką hipnotyzera też się wypowie lub ktoś kto był u hipnotyzera.

3.jpg

hipnoza_300x0_romiar-niestandardowy.jpg

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

U hipnotyzera nie byłam, ale autohipnozę stosuje od ponad roku. Dziwi mnie fakt, że jeszcze tak wile osób kojarzy ten stan z czymś mistycznym, złym, wykraczającym poza zdrowe zmysły, porąbanym ect.ect.

Hipnoza to naturalny stan organizmu w którym znajdujemy się nawet kilka razy dziennie (przez zaśnięciem, tuż po obudzeniu, w trakcie monotonnej jazdy samochodem, podczas oglądania telewizji). Nie ma w tym nic dziwnego, częstotliwość pracy naszego mózgu spowalnia i pewne aspekty naszego postrzegania zostają wyłączone, co nie znaczy, że jesteśmy całkowicie oderwani od świata zewnętrznego.

Hipnoza od dawien dawna owiana była wieloma mitami a hipnotyzerzy posądzani o manipulowanie bezwolnymi umysłami i okultystyczne praktyki. Ludzie sądzili, że hipnotyzer może całkowicie zawładnąć umysłem osoby hipnotyzowanej i kierować nim w dowolnym, wybranym przez siebie kierunku - guzik prawda. W stanie hipnozy człowiek nie zrobi niczego, na co nie pozwala mu jego własny system wartości i czego za nic w świecie nie zrobiłby stanie beta (pełna świadomość, czyli w tym momencie, kiedy czytasz moje słowa). Co prawda są ludzie wyjątkowo podatni na trans hipnotyczny, ale są pewne granice. Jeśli nie zabijesz drugiego człowieka w stanie beta, to w alfa hipnotyzer też Cię do tego nie namówi. Każdy głupi ma swój rozum chciałoby się rzec i ta też jest w przypadku hipnozy.

1

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Wiesz, sprawa z bezpieczeństwem hipnozy nie jest aż taka oczywista. Pamiętajmy, że o ile mózg można sprowadzić do systemu zero-jedynkowego, to umysł jest tworem dużo bardziej skomplikowanym i niejednorodnym. Jeśli hipnotyzer jest osobą dobrze znającą pewne mechanizmy działania ludzkiego umysłu, to może poddać sugestię, która może doprowadzić do przykrych konsekwencji. Hipnotyzer MOŻE manipulować ludźmi, którzy się poddali hipnozie. Ale faktem jest, że nie ma co demonizować samej hipnozy - narzędzie pracy, jak każde inne. Wszystko jest kwestią zaufania. Jakby komuś trzeba zrobić operację guza mózgu, to też by nikt nie chciał iść do 'partacza'.

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Hipnotyzer MOŻE manipulować ludźmi, którzy się poddali hipnozie. Ale faktem jest, że nie ma co demonizować samej hipnozy

Każde narzędzie niewłaściwie użyte może stać się potencjalnym zagrożeniem. Nie idealizuje hipnozy, tylko zaznaczam, że nie jest niczym dziwniejszym ani straszniejszym, niż to, co znamy dotychczas.Wszystko zależy od sposobu, w jaki pewne rzeczy wykorzystujemy i jak do nich podchodzimy, niemniej jednak rozumiem co masz na myśli.

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Manipulować ludźmi można nie tylko po przez hipnoze,osobiście znam kilka innych sztuczek które w życiu codziennym znakomicie się sprawdzają,hipnoza powinna służyć innym celom,dlatego tak ważne jest to aby osoba miała odpowiednie kompetencje i czystą duszę,bez niecnych zamiarów.

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Tak jest , najważniejsza jest szczerość,uczciwolść i czyste serce ,ponieważ poprzez hipnozę odzdziałuje się na duszę czyli głębsze warstywy psychiki , podświadomej ludzkiej , przykładem niech będą księża i politycy , którzy poprzez psycho-kinezę , oddziałują kinestetycznie /hipnotycznie na psychikkę wiernych i wyborców oraz otoczenia ( fachowo kineza z psychologii to mowa ciała i gesty ).

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Sny to również stan hipnozy ,no , może  auto-hipnozy - nieświadomej - medycyny energetycznej -duchowo-umysłowej ,  czy też  auto-psychoterapii  .

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Żeby dodać komentarz, musisz założyć konto lub zalogować się

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze

Dodaj konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!


Zarejestruj nowe konto

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się tutaj.


Zaloguj się teraz

  • Przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników, przeglądających tę stronę.