Anna

[Gość Neitha]

ANNA

Pochodzenie: hebrajskie

Znaczenie: łaska, wdzięk

Liczba: 3

Znak zodiaku: Rak

Planeta: Księżyc

Imieniny: 26 Lipca

Hannah to po hebrajsku "łaska" lub "wdzięk"; to imię bywa też tłumaczone jako "pełna wdzięku". W Biblii występuje kilka kobiecych postaci o tym imieniu. O najsłynniejszej Annie, która była matką Maryi, czyli babką Jezusa, Pismo jednak nie wspomina. Według starego ustnego przekazu rodzice Maryi mieli na imię Anna i Joachim. Od hebrajskiego imienia Hannah pochodzi także imię Hanna, które jest omówione osobno. W malarstwie religijnym istnieje tradycja przedstawiania św. Anny jako tak zwanej św. Anny Samotrzeć. Samotrzeć oznacza "w trójkę" - święta jest wyobrażana na obrazach lub w rzeźbach w towarzystwie swojej córki, Maryi, i wnuka, Jezusa. Na Śląsku, gdzie św. Anna jest szczególnie czczona, wygasły wulkan pod Opolem nosi nazwę Góry Świętej Anny. Zachowały się też ludowe rzeźby św. Anny Samotrzeć, na których trzyma ona na rękach obie święte osoby. Niektóre z tych figurek, prymitywnie wykonane, wyglądają jak jakiś pogański idol o trzech głowach. Dziwnym zbiegiem okoliczności właśnie Śląsk zamieszkiwali w starożytności Celtowie, którzy oddawali cześć potrójnym boginiom płodności i urodzaju. Może to dalekie wspomnienie tamtych archaicznych wierzeń?

Patrząc na przedstawienia świętej Anny Samotrzeć trudno nie wierzyć w numerologię, gdyż liczba tego imienia wynosi właśnie trzy. Trójka to liczba ludzi praktycznych i dążących do sukcesu, ale jednocześnie lubianych przez otoczenie i z większą niż inni łatwością sięgających po szczęście. Z pewnością magiczna siła zapisana w tym imieniu jest nadal podświadomie wyczuwana, dlatego to imię jest tak u nas lubiane i popularne, chyba najczęściej (wraz z Joanną) nadawane dziewczętom. Pewnie ma też swoje znaczenie fakt, że to dźwięcznie brzmiące imię: Anna, jednakowo czyta się wprost i od końca. Oznacza to, że Anny potrafią zachować spokój, optymizm i równowagę ducha nawet wtedy, gdy "cały świat staje na głowie". Pamiętajmy też, że imię to zaczęło swoją karierę jako imię babki Świętej Rodziny, a babcie, jak wiadomo, często są w naszych zwariowanych czasach ostoją spokoju i zdrowego rozsądku. Anny zwykle mają dobre rozeznanie w realiach tego świata. Są praktyczne i zapobiegliwe, i chociaż są wrażliwe, to raczej wolne są od pokus, aby "odlatywać". Zwykle mocno stoją na ziemi i służą radą, pomocą i opieką swoim bliskim. (Tu znowu przypomina się postać św. Anny Samotrzeć, która trzyma na ramionach swą Córkę i Wnuka.) Wiele ważnych dla Anny spraw dzieje się po prostu... w jej rodzinie. I zwykle w swoim rodzinnym kręgu Anna jest postacią centralną i wokół niej obraca się życie domu i jego przyjaciół. Małe Anie raczej nie buntują się i nie próbują życia sobie wymyślać na własną rękę. Nie sprawiają kłopotów wychowawczych; są nastawione na "twórczą kontynuację" tego, czego nauczyły się od swojej mamy i babci. Często należą w swej rodzinie do swoistej żeńskiej dynastii. Imię to brzmi ciepło i emanują z niego uczucia opiekuńcze. Imię to powtarzane codziennie jak mantra uczy dziewczynkę uśmiechu, dobroci, bycia miłą i rozumienia innych ludzi. Gdy dorośnie, będzie jak znalazł! Również wielu mężczyzn, gdy wyobraża sobie idealną partnerkę na całe długie życie, myśli o kobiecie takiej, jaką przywołuje na myśl takie łagodne imię - a nie któreś z imion szorstkich i niepokojących. Trzy, liczba sukcesu w ich imieniu sprawia również, że Anny dobrze radzą sobie w życiu zawodowym i bez kompleksów mogą kształcić się na wybitne specjalistki, zdobywać pieniądze i sławę.

Anna to imię szczególnie odpowiednie dla znaku Raka, który w podobny sposób łączy w sobie łagodność i uczucia opiekuńcze ze zmysłem praktycznym. Równie dobrze zgadzają się wibracje tego imienia z naturą statecznego Byka i zapobiegliwej Panny. Bez zastrzeżeń można też polecić to imię praktycznym Koziorożcom, ufnym Rybom i pełnym wdzięku Wagom. Imię Anna nadane pozostałym znakom będzie łagodzić skrajne cechy ich charakteru, tak, więc Bliźniakom doda powagi, u Lwów wykształci ciepły stosunek do ludzi, Strzelcom każe w większej mierze troszczyć się o innych, Wodnikom da lepsze rozeznanie w sprawach codziennych, codziennych Skorpionom doda wdzięku. Niemniej będą zadowolone z tego imienia rogate dusze, Barany.

[_Domi_ 415]

Pochodzenie

Anna to imię pochodzenia hebrajskiego. Wywodzi się od słowa channach, tłumaczonego jako wdzięk, łaska. Samo imię Anna oznacza: miła, łagodna, przyjemna.

Formy obcojęzyczne

Ana, Anna (ogólnie przyjęta forma), Ann, Anna, Anne, Hannah, Nancy (ang.), Anne, Anita, Annette (niem.), Anna (wł.)

Odmiany i zdrobnienia

Andzia, Aneczka, Ania, Anka, Anula, Anulka, Anusia

[malgosia 112]

Anna

Pochodzenie i znaczenie : Imię hebrajskie od słów: - chen (urok) lub - chanun (łaskawy). Stąd starsza forma: Hanna.

Charakterystyka osoby : Osoba o talencie dyplomatycznym. Nie lubi krytyki. Lubi spokój i konformizm. Oddana domowi i rodzinie.

[czarno-biała 0]

Anna to piękne imię ale większość pań o ty imieniu jest wyniosła  i żądna sukcesu, Anny są wiecznie niezadowolone z innych natomiast bardzo przeceniają siebie i swoje umiejętności oraz zdobytą wiedzę. Oczywiście trafiają się wyjątki ale żadko

[Mistyk 243]

Ponieważ  ideeał ,oświecenie ,czxy poznanie siebie prawdziwej kryje się w głębiach psychiki ,i trzeba  lat samo-doskonalenia i samo-dyscypliny  by taki ideał osiągnąć ,jak to opisują w biblii 

 

Samorealizacja, samourzeczywistnianie, samoaktualizacja – w psychologii to stałe dążenie do realizacji swojego potencjału, rozwijania talentów i możliwości, proces stawania się "tym, kim się chce być" (a nie tym, kim się jest), dążeniem do wewnętrznej spójności, jedności z samym sobą, spełnienia swojego przeznaczenia lub powołania.

posiadania celów, spełniania swojego
potencjału, estetyczne, poznawcze

POTRZEBY
SAMOREALIZACJI

zaufanie do siebie, poczucie własnej
wartości, kompetencja, poważanie

POTRZEBY SZACUNKU I UZNANIA

więzi, afiliacja, miłość, bycie kochanym

POTRZEBY
MIŁOŚCI I PRZYNALEŻNOŚCI

zależność, opieka i oparcie, protekcja,
wygoda, spokój, wolność od strachu

POTRZEBY BEZPIECZEŃSTWA

jedzenie, woda, tlen, potrzeby seksualne, brak napięcia, sen

POTRZEBY FIZJOLOGICZNE

Osoba samoaktualizująca się odznacza się spontanicznością, dystansem wobec zdarzeń, bliskimi związkami z innymi, niezależnością ale też poczuciem humoru.

Pojęcie

Pojęcie to zostało wprowadzone do humanistyki w XIX wieku przez Kierkegaarda, rozumiane przez niego w konwencji egzystencjalnej i oznaczające kategorię ludzkiej egzystencji przeciwstawioną poczuciu przemijania i pustki w obliczu śmierci.

Na gruncie psychologii po raz pierwszy zastosowane przez Kurta Goldsteina – przedstawiciela nurtu organizmicznego. Określił on samorealizację jako nadrzędny motyw sterujący ludzką aktywnością, zorientowany na spełnienie możliwości i urzeczywistnienie osobistego potencjału jednostki.

Problematyka samorealizacji obecna jest już w rozważaniach filozofów starożytnych. Znaleźć ją można m.in. u Platona, Seneki czy Epikura. Wprawdzie nie posługują się oni terminem samorealizacja, jednak ich rozważania oscylują wokół zagadnień samorozwoju i samodoskonalenia się.

Problematyka samorealizacji zajmuje centralną pozycję w rozważaniach psychologów humanistycznych. Szczególnie znaczący dorobek osiągnął w tym zakresie Abraham Maslow. Na podstawie prowadzonych badań wyróżnił on specyficzne cechy osób samorealizujących się, m.in. samoakceptacja oraz akceptacja otaczającego świata i innych ludzi, autonomia osobowościowa, głębia relacji interpersonalnych, spontaniczność, niezłośliwe i filozoficzne poczucie humoru, przeżycia mistyczne. Występowanie wyróżnionych specyficznych cech stanowi empiryczny wskaźnik samorealizacji. Ponadto proces samorealizacji Maslow utożsamił z twórczością - rozumianą egalitarnie, jako ekspresję osobistego potencjału jednostki, przejawiającą się w różnych czynnościach dnia codziennego.

Określenia dotyczące samorealizacji można znaleźć w pracach m.in. Adlera, który pisze o dążeniu do mocy, Junga – o indywiduacji , Fromma – o charakterze produktywnym , Carl Rogers – o nastawieniu na klienta.

Badania nad samorealizacją – prowadzone są często w kontekście problematyki poczucia własnej wartości, poczucia sensu życia, samoświadomości, świadomości celów i wartości życiowych. Badania te wyraźnie korespondują z nurtem life-span psychology (psychologia biegu życia) i integrują takie subdyscypliny, jak: psychologia osobowości, psychologia motywacji, społeczna psychologia rozwoju, andragogika.

Samorealizacja w sahadźa jodze

W naukach Śri Matadźi Nirmala Dewi samorealizacja jest rozumiana jako rozbudzenie, uśpionej w każdym człowieku, boskiej energii kundalini.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Samorealizacja

Edytowane 14 Lipiec 2017 przez Mistyk