Izabela

[Gość Neitha]

IZABELA

Pochodzenie: hiszpańskie

Znaczenie: odmiana imienia Elżbieta

Liczba: 2

Znak zodiaku: Waga

Planeta: Wenus

Imieniny: 23 Lutego, 16 Marca, 14 Lipca, 3 Września

Imię Izabela (*Isabel*) pochodzi z Hiszpanii i prawdopodobnie powstało jako odmiana imienia Elżbieta. Tak miała na imię królowa Izabela I Katolicka, która poparła Krzysztofa Kolumba, kiedy ten organizował swoją wyprawę na drugą stronę oceanu.

Liczba tego imienia równa się dwa, a dwójka oznacza w numerologii między innymi wiernych towarzyszy, przyjaciół i opiekunów; oznacza gotowość pomagania innym, a także zamiłowanie do piękna, zgody i życia wolnego od napięć i konfliktów.

Zgodnie z jego królewskim i arystokratycznym pochodzeniem, w imieniu Izabela zapisana jest tęsknota do życia lepszego niż to, jakim żyje większość ludzi. Izabele wiele by dały, aby być wolne od zwykłych, materialnych trosk i móc się poświęcić sprawom wyższym. Izabele zwykle znają się na sztuce i muzyce, mają wrodzone wyczucie elegancji, mody i dobrego smaku. Wiedzą, jak przyjmować gości i bawić ich rozmową, a już jako małe dziewczynki z gracją uczą się dobrych manier, dygania i składania życzeń babciom. Lubują się w powiewnych strojach, białych sukniach, kwiatach i - jeśli je tylko stać - w szlachetnych kamieniach. Nie popadają jednak w próżność ani zarozumialstwo; przed tym chroni je właściwy im umiar. Mają też wysokie poczucie sprawiedliwości. Izabele swoich przyjaciół szukają wśród ludzi wrażliwych, niepospolitych, ale przy tym obdarzonych fantazją. Dla wielu pań imieniem Izabela prawdziwym powołaniem staje się pomaganie innym, służenie komuś radą, opieką, a często także materialnym wsparciem. Chociaż są ufne i życzliwe ludziom, to raczej nie padają ofiarą niegodziwców, gdyż szósty zmysł pozwala im odróżnić ziarno od plew. Izabele nie cierpią prostactwa i gruboskórności, hałasu, złego gustu, oraz ludzi, którzy robią zbyt wielki szum wokół swojej osoby. Nie znoszą wszelkiej przesady. Nie gustują też w zbyt wielkim wysiłku fizycznym. Typowa Izabela stara się swoje ideały wprowadzić w życie. Buduje wokół siebie swój intymny mały świat, w którym panuje harmonia, ludzie są zgodni, a ona może być po prostu sobą. Zwykle takim miejscem jest jej dom, czasami także ogródek. Zwykle Izabela ma swoje ulubione miejsce, do których stale wraca i gdzie zaprasza swoich przyjaciół. Może to być ulubiona wioska na Mazurach lub schronisko w górach, gdzie czuje się ona jak u siebie.

Izabela to imię stworzone przed wszystkim dla znaku Wagi i często matki, wiedzione dziwnym przeczuciem, nadają to imię córeczkom, które mają w tym znaku Słońce, Księżyc lub inny ważny wskaźnik osobowości. Dla dwóch pozostałych znaków powietrznych, Wodnika i Bliźniąt, to imię jest równie odpowiednie. Podobnie dla znaków Byka i Ryb, w których Wenus jest silna. Z imieniem tym dobrze też czują się panie ze znaku Lwa. Izabele ze znaków Koziorożca i Panny są bardziej praktyczne, zaradne i sprawnie sobie radzą z realiami materialnego świata; podobnie Izabele Skorpiony, które po mistrzowsku umieją wykorzystać swój osobisty urok. Izabele Raki bez reszty zanurzają się w swoich małych, domowych królestwach. Jedynie przebojowe Barany i Strzelce mogą uznać, że byłoby im bardziej do twarzy z mniej zwiewnym imieniem.

[_Domi_ 415]

Pochodzenie

Imię Izabela ma pochodzenie hiszpańsko-portugalskie. Wywodzi się od imienia Elżbieta (Bóg moją przysięgą) lub hebrajskiego imienia Jezabel (wywyższona przez Boga).

Formy obcojęzyczne

Isabella (łac.), Isabel, Isabella, Isobel (ang.), Isa, Isabella, Isabelle (niem.), Isabelle (fr.).

Odmiany i zdrobnienia

Bela, Belka, Belunia, Ilza, Iza, Izabelka, Izia, Izunia

[Izabela 41]

A ja wiem, że Izabela i Elżbieta pochodzą od tego samego imienia : Eliszebath, które właśnie oznacza "bóg mi przysięgą". Miała tak na imię Matka Jana Chrzciciela. W wersji łacińskiej imię to nabrało wydźwięku Elizabetha, czyli Elżbieta, a w wersji hiszpańskiej : Izabel. Wiadome jest, że słowo "el" zawarte w obydwu tych imionach oznacza "bóg". :D

Bardzo lubię swoje imię i jestem z niego zadowolona.