Jan

[Gość Neitha]

JAN

Pochodzenie: hebrajskie

Znaczenie: "Bóg (Jahwe) jest łaskaw"

Liczba: 7

Znak zodiaku: Rak i Ryby

Planeta: Księżyc i Neptun

Imieniny: 10 Stycznia, 17 Stycznia, 31 Stycznia, 8 Lutego, 28 Marca, 30 Marca, 7 Kwietnia, 18 Maja, 21 Maja, 27 Maja, 30 Maja, 12 Czerwca, 24 Czerwca, 26 Czerwca, 12 Lipca, 4 Sierpnia, 19 Sierpnia, 29 Sierpnia, 13 Września, 3 Października, 20 Października, 24 Listopada, 4 Grudnia, 14 Grudnia, 23 Grudnia, 27 Grudnia

Jan to imię, które przywędrowało z ziemi izraelskiej, a po hebrajsku brzmiało *Johohanan*, co znaczy: "Jahwe jest łaskaw". Imię to wkracza na karty Biblii wraz z postacią św. Jana Chrzciciela, który udzielił Jezusowi inicjacji, obmywając go wodą Jordanu. Warto się przyjrzeć temu świętemu, który jest wzorem dla wszystkich Janów, którzy przyszli i przyjdą po nim. W jego życiu i czynach przegląda się liczba jego imienia, mistyczna i magiczna siódemka.

Siedem jest liczbą ludzi, którzy są w jakimś stopniu "nie z tego świata" i żyją nietypowo, często na przekór swojej epoce.

Kimś takim był też Jan Chrzciciel, który żył na pustyni, z dala od miast ówczesnej cywilizacji. Odziewał się w skóry, nosił długie włosy, żywił się szarańczą i miodem dzikich pszczół. Przypomina on hinduskich wędrownych mędrców i ascetów, zwanych *sadhu*, jacy do dziś przemierzają pokryte pyłem drogi Indii. Wielka musiała być jego moc, nabyta poprzez samotne modlitwy i posty, skoro sam Jezus zwrócił się do niego po wtajemniczenia! W dalszej swojej historii Jan bezkompromisowo skrytykował miejscowego tyrana, Heroda, który go za to uwięził i ściął. Mateusz Ewangelista opowiada, że stało się to za sprawą pięknej przybranej córki Heroda, Salome, która w zamian za swój taniec zażądała głowy Jana na cynowej misie.

Ta ponura opowieść wygląda jak echo jakiejś krwawej magii i być może jest wspomnieniem ofiar z ludzi składanych księżycowym bóstwom. Jan ("Chrzciciel") jest bowiem patronem żywiołu wody. Jego święto przypada na początek wodnego znaku Raka. Planetą opiekującą się wodami i znakiem Raka jest Księżyc. Cynowa misa, na której złożono głowę św. Jana, przypomina tarczę Księżyca w pełni. Imię Salome, pięknej śmiertelnej przeciwniczki Jana, też nie jest przypadkowe: "Salome" znaczy "pokój". Może to oznaczać, że złożenie w ofierze niepokornego proroka było konieczne, aby przywrócić porządek miły jakimś starym pogańskim bogom. Kto zresztą dziś dojdzie, jakie tajemne kulty wyznawano na dworze Heroda...

Jan przypomina też postać "dzikiego człowieka", jaka pojawia się w mitach wielu ludów. Jako pustelnik odrzucający postęp cywilizacji jest pośrednikiem między światem ludzi a światem dzikiej przyrody. Ekologowie mogliby go uznać za swego patrona. Mógłby też być patronem buntowników i anarchistów, jako że bezkompromisowo sprzeciwiał się niegodziwościom tyrana Heroda.

Świętych i błogosławionych o tym imieniu jest prawie trzystu, wiec Janowie mogliby prawie co dzień mieć imieniny. Jednak dwóch Janów jest najważniejszych: Jan Chrzciciel (24 czerwca) oraz Jan Ewangelista (27 grudnia). Liczbą imienia Jan jest siódemka, liczba mistyków. I rzeczywiście, Ewangelia według św. Jana to najbardziej wzniosła i mistyczna z czterech opowieści o życiu i zmartwychwstaniu Jezusa. Św. Jan Ewangelista napisał jeszcze jedną natchnioną księgę, Apokalipsę, czyli wizję końca świata i nastania Królestwa Bożego.

Jeśli Janowie upodabniają się do swoich patronów, to ci obchodzący imieniny 24 czerwca powinni być samotnikami szukającymi własnych ścieżek i urodzonymi buntownikami. Za to Janowie mający swoje święto 27 grudnia powinni mieć talent literacki i zdolność sięgania wyobraźnią w przyszłość. Warto o tym wszystkim pamiętać, gdyż imię Jan wymawia się krótko i wydaje się na pozór, że nie kryje ono w sobie tajemnic. A tymczasem jest to imię z wielu powodów niezwykłe.

Dzisiejszy Jan, jeżeli dobrze realizuje program na życie, jaki ma zapisany w imieniu, jest człowiekiem znającym swoją wartość i nie pociągają go miraże pustej sławy, światowej kariery czy zwodniczego, bogactwa. Jest przede wszystkim wierny sobie i swoim zasadom. Zwykle ma głębokie zainteresowania i skłonności do mistyki, poezji i magicznego myślenia. Często też w duszach Janów kryje się duży potencjał artystyczny i twórczy.

Jan czuje się związany ze swoją rodziną, kręgiem przyjaciół, swoją rodzinną okolicą - chociaż w żadnym razie nie jest zwierzęciem stadnym". Przeciwnie, jest dość odporny na wpływy innych ludzi, na nowinki i wszelkie mody, a w poglądach na sprawy polityczne i społeczne zazwyczaj wyznaje zdrowy konserwatyzm i pod tym względem nie zawiera kompromisów.

Często miewa rzadkie zainteresowania: naukowe, literackie czy religijne. W interesach jest nieufny i wierzy raczej sprawdzonym rozwiązaniom niż nowym pomysłom. Wzorem swojego biblijnego imiennika stara się żyć blisko natury, która też jest dla niego niewyczerpanym zbiornikiem życiodajnej energii.

Ciekawe, że w ludowych pieśniach Jan występuje jako imię upragnionego kochanka. Zapewne nie, zapomniano, że Sobótka, wigilia świętego Jana, była dniem, kiedy dobierały się młode pary!

Jan, historycznie związany z żywiołem wody, jest doskonałym imieniem dla wodnych znaków, przede wszystkim dla Raka, ale również dla Ryb i Skorpiona. O wpływie Księżyca na to imię była już mowa wcześniej. Podobnie odpowiednie jest to imię dla Byków, Wodników i Strzelców. U Baranów i Lwów będzie łagodzić popędliwość i zapatrzenie w siebie. Wagom i Bliźniętom doda stateczności, a Koziorożcom i Pannom wyostrzy inteligencję.