Khali Gibran "Szaleniec"

[Szept 1 659]

Trzy Mrówki

Trzy mrówki spotkały się na nosie śpiącego w słońcu mężczyzny. Wymieniwszy uprzejmości - każda zgodnie z obyczajem swego klanu, wszczęły pogawędkę. Pierwsza mrówka powiedziała: "Nigdy w życiu nie widziałam takiego pustkowia jak te góry i doliny. Przez cały dzień próbowałam znaleźć jedno choćby ziarenko, ale na próżno".

Na to odrzekła druga: "I ja na nic nie natrafiłam, choć zajrzałam w każdy kąt. Zdaje mi się, że to ziemia, o której opowiadają moi ziomkowie - sypka i wędrująca, na której nic nie rośnie."

Wtedy podniosła głowę trzecia mrówka: "Przyjaciółki, siedzimy w tej chwili na nosie Mrówki Najwyższej, potężnej i nieskończonej, której ciało jest tak wielkie, że niepodobna objać go wzrokiem, której cień pada tak daleko, ze nie sposób go zmierzyć, której głos jest tak grzmiący. że nie da się go słuchać. To mrówka wszechobecna."

Gdy trzecia mrówka skończyła mówić, dwie pozostałe spojrzały na siebie i wybuchnęły śmiechem. W tym momencie śpiący mężczyzna poruszył się, podniósł rękę i podrapał się w nos, zgniatając mrówki na miazgę.

Gibran Khali Gibran "Szaleniec"