Lapis Lazuli

Sposoby używania ziół

17 postów w tym temacie

Sposoby używania ziół

Na surowo można jadać świeże, posiekane liście ziół przyprawowych (np. melisy, estragonu, bazylii lubczyku), dodając je do sałatek, zup, sosów i innych potraw. (...) Można wyciskać sok ze świeżych roślin i pić go (...)

Napary. Naparzanie ziół (ziela, liści, kwiatów, korzeni) pozwala z nich wydobyć substancje czynne do wyciągu wodnego. Odpowiednią ilość ziółek (zwykle łyżkę) zalewa się wrzącą wodą, przykrywa i po 15-30 minutach odcedza i pije. Napary powinno się pić świeże, za każdym razem naparzone na nowo.

Napary przyrządza się z tych ziół, których nie powinno się gotować, gdyż straciłyby w czasie gotowania cenne olejki lotne, ale niekiedy można je gotować 1-3 minuty pod przykryciem. (...) Można napary robić naprawdę 'na parze' czyli 15-30 min. powinny się zioła naparzać pod przykryciem na naczyniu z gotującą się wodą - delikatnie, aby para nie porywała cennych olejków lotnych. (...) Aromatyczne ziółka naparza się krócej, a korzenie- o wiele dłużej.

Odwary powstają w czasie gotowania. Na ogół sporządza się je z kory, korzeni, łodyg, owoców, nasion. Rozdrobnione- zalewa się odpowiednią ilością zimnej wody i gotuje 15 do 30 minut (np. herbatkę ze skrzypu gotuje się ok. pół godziny aby wydostać z niego możliwie dużo trudno rozpuszczalnego krzemu). W miarę wyparowywania wody- trzeba ją dolewać. Odwary również przygotowuje się do jednorazowego użycia.

Wyciągi (maceraty) są proste w przygotowaniu. Sporządza się je z surowców twardych (...) Odpowiednią ilość ziela zalew się zimną, przegotowaną wodą i pozostawia na kilka godzin lub na noc, nie dłużej jednak niż 12 godzin. Potem ogrzewa do wrzenia, przecedza i pije.

Nalewki przygotowuje się nie tylko na alkoholu, choć te są może najbardziej znane. Po prostu zioła zalewa się alkoholem (70% etanolem) w stosunku: 1 część surowca na 5 części alkoholu (przy bardzo silnie działających surowych w stosunku 1:10) i zostawia na 5-7 dni. Przyrządza się też nalewki na winie (aloes, czosnek, piołun) albo oleju (np. olejek dziurawcowy, macierzankowy), ale te ostatnie trzeba ogrzewać.

Syropy (...) robimy zwykle zasypując owoce cukrem na 12 godzin, a następnie smażąc je we własnym soku. Proporcje: na 1kg owoców- 1kg cukru. Po usmażeniu odcedzamy owoce, które stanowią potem konfiturę, a czysty syrop przechowujemy w butelkach.Gdyby był zbyt gęsty można przed użyciem rozcieńczyć sokiem owocowym, albo po prostu niewielką ilością wody.

Powidełka (electuarium) (...) najpierw trzeba suszone ziele lub mieszankę ziół zmiksować na proszek w elektrycznym młynku (blenderze), przesiać jeszcze przez sitko, większe okruchy poddać ponownemu sproszkowaniu i taki proszek utrzeć z odpowiednią ilością powideł, dżemu lub miodu. Ziółka podawane w ten sposób mogą być smakołykiem- lekiem przede wszystkim dla małych dzieci.

Herbatki to najczęstszy sposób picia ziół słodzonych do smaku miodem lub cukrem.

Płukanki służą do płukania gardła, ust, bolących zębów lub dziąseł, migdałków itd.

Lotiony (zmywacze) służą do zmywania twarzy, aby mieć piękną cerę, stosuje si je również do przemywania ranek, stłuczeń itp. Macza się w przygotowanym płynie watkę lub gazę (idealnie czystą) i zmywa chore miejsca.

Okłady są jakby przedłużeniem działania zmywaczy, podobnie jak kompresy. Można stosować kilka rodzajów okładów: kojące, gojące, podgrzewające i zmiękczające.

Okłady kojące przygotowuje się podobnie jak maseczki . Parę łyżek rozdrobnionych ziół (prawie zawsze miesznych) zalewa się podwójną objętością wrzącej wody, miesza by powstała papka, i albo rozsmarowuje na lnianej szmatce i przykłada bezpośrednio do skóry, albo zawija w szmatkę i dopiero przykłada. Na ogół taki kompres przykrywa się ceratką i trzma aż do chwili, gdy ostygnie. Do takich okładów używa się zwykle ziół aromatycznych, jak: rumianek, mięta, szałwia.

Okłady przegrzewające i zmiękczające przyrządza się tak samo jak kojące, ale używa się inych ziół i... nie tylko ziół (...)

Okłady silnie rozgrzewające, drażniące, "palące" , które mogą być chłodne, ciepłe i gorące, zwie się kataplazmami. A stosuje m.in. w bólach reumatycznych i artretycznych.

Kąpiele mogą być częściowe (np. tylko nogi, tylko twarz itd.), albo całkowite. Mogą być zimne- o temperaturze od 10* do 20*C; ciepłe- o temperaturze od 25* do 30*C i gorące, które wymagają uzgodnienia z lekarzem, o temp. do 40* lub nawet wyżej (o ile lekarz dozwoli)

Zwykle trzeba przygotować 3-4 litry gęstego odwaru z ziół i wlać go przez sito do miski czy wanny. Można też w luźno związanej gazie gotować mieszankę ziół, odwar wlać do przygotowanej kąpieli i włożyć do niej również gazę z ziołami, aby z nich wypłykać jak najwięcej 'skarbów'.

Inhalacje, parówki(...) Przygotowany odwar z ziół, gorący, parujący, wlewa się do miski, nachyla nad nim głowę i wdycha opary ziół zawierające olejki eteryczne (inhalacje), albo- przykrywa się głowę ręcznikiem, aby para działała jak najdłużej i najskuteczniej na naszą cerę, odżywiając ją, oczyszczając lub nawadniając (parówki).

Przemywania już nie lotionami, ale naparami lub odwarami z ziól, robi się po to, by trochę tego naparu do organizmu się dostalo i działało leczniczo. (...)

Wkraplania zaleconych przez lekarza leków ziołowych do oczu, uszu, nosa, stosuje się przy stanach zapalnych, podrażnieniach itp. dolegliwościach- zawsze ściśle wg wskazań lekarza.

Pudry ziołowe, takie jak np. tabaka, odeszły w przeszłość, ale sproszkowane na puder zioła przyprawowe (...) stosuje się do dziś z coraz większym powodzeniem.

Pochodzi to z książki "Ziółka i my" Ireny Gumowskiej

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

noo... całkiem fajnie... :D ;)

- a można zapytać... kiedy należy zrywać zioła :?:

- tzn. z kwiatami czy bez, przed kwitnieniem czy po...

- no i czy do suszenia są takie same zasady... czy inne... :?:

- czy tak normalnie na bieżąco... jak leci...

--- pozdrawiam... infe7...

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

- noo... tak do suszenia... ;)

- chciałem zerwać i ususzyć... aby było na jakiś czas... :mrgreen:

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

- noo... jasne... :D

- to znaczy... jako przyprawy... :lol:

- np. oregano, szałwia, mięta, rukola, melisa, bazylia, kminek... itd.

- jako przyprawy do kuchni... ewentualnie "susz" do zaparzania, jak mięta... :D

- może na tym byśmy się skupili... bo to chyba jest najczęstsze wykorzystywanie ziół... :roll:

- ooo... takie coś, proszę... :mrgreen:

- aaa... i które można posadzić w ogródku, żeby co roku mieć swoje... :idea:

--- pozdrówkooo... infe7 :)

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

- jak to... cały rok ? :shock:

- ja myślałem ze tylko są "normalnie"... tak jak wszystkie roślinki ;)

- bazylia... tak bardzo lubi wodę... bez niej zanika... :roll:

- co dziennie trzeba podlewać... a najlepiej dać jej węża i niech sobie sama ciągnie... :D

- już chciałem pisać... A PO CO MI pokrzywa ??? ;) :lol:

- ale juz widzę... jest link, i to nawet ciekawy ;) :D

- jej (pokrzywy) to akurat nie muszę hodować... pełno tego tam gdzie nie trzeba... :mrgreen:

--- pozdrówkooo... infe7 :)

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

- Bazylia wody nie lubi :D

- Łodygi jej gniją przy samej... ziemi ;) jak ma wody za dużo.

- Ja jednak najczęściej zasuszam ją jeszcze w doniczce :lol:

Hahaha... to moja żonka tak ma z większością doniczek... i to bez względu na to co w nich jest :D :) :mrgreen:

- Bazylia wody nie lubi :lol:

- Łodygi jej gniją przy samej... ziemi ;) jak ma wody za dużo.

- dlatego proponowałem podlewanie raz dziennie... :p

- bo wąż to było dla... :lol:

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Zbiór ziół zazwyczaj przeprowadza się w suchym i ciepłym czasie. Rośliny zmoczone rosą lub deszczem szybko fermentują, wilgotnieją i tracą swoje zalety lecznicze. W samo południe rośliny są zwykle "zbyt zmęczone" upałem i tracą jędrność, dlatego najlepszą porą jest przedpołudnie- już po rosie, ale jeszcze przed upałem, lub przed wieczorem, zanim opadnie mgła i rosa. Ziółka najlepiej brać z własnego ogródka lub doniczki, ponieważ dziko rosnące trudno znaleźć, niektóre są pod ochroną i jest ich mało.

Zbierając pamiętajmy o kilku zasadach:

*Zbieramy:

-tylko tyle, ile naprawdę sie potrzebuje i zdoła użyć, warto pamiętać, że wartość ziółek jest tylko wtedy pełna gdy nie przetrzymuje się ich dłużej niż rok (od zbioru do zbioru).

-tylko te rośliny, które dobrze znamy i jesteśmy pewni, że nie są pod ochroną (no chyba że to nasz ogródek)

-tylko tę część rośliny, która nam jest potrzebna. Nie wyrywać np. całej rośliny dla kwiatów

*Nie zadeptywać innych roślin, grzybów itp. tylko dlatego, że są nam niepotrzebne. Nie łamiemy i nie ścinamy "chwastów" rosnących obok

*Zostawiamy rośliny "na rozmnożenie"

*Nie płoszymy ptactwa i zwierzyny, nie niszczymy owadów, ale obserwujmy je i szanujmy. Szkodniki można tępić, pod warunkiem że się na nich znamy....

*Nie myjemy zebranych roślin, tylko suszymy zaraz po zebraniu (dlatego uważnie wybierajmy miejsce zbioru)

Co i jak zbierać

Podczas zbioru warto dokładnie oddzielić poszczególne gatunki roślin, bo wysuszone są trudne do rozpoznania. Jeśli już zbieramy rośliny, to róbmy to tam, gdzie jest ich wiele, wciąż paiętając aby ich nie wyniszczyć.

Zbiera się naziemną część rośliny, czyli ziele, bądź określone części: kwiaty, korę, korzenie, kłącza, liście, pączki, owoce, nasiona itp.

Korzenie są jedyną częścią roślin, która przed suszeniem musi być umyta, najlepiej pod bierzącą wodą.

Owoce zbiera się wtedy, gdy są dojrzałe, ale nie przejrzałe, w suche, słoneczne dni, bo wówczas można je przechowywać nieco dłużej. Mokre szybko się psują i pleśnieją.

Nasiona np. lnu, kozieradki, gorczycy i owoce suche np. kopru, kminku, kolendry, anyżu zbiera się w dni pochmurne choć bezdeszczowe i to wcześnie rano, lub wieczorem po jej ukazaniu się, bo tylko lekko wilgotne nie osypują się.

Ziele zbiera się tuż przed kwitnieniem, albo w czasie pełnego kwitnienia, obcinając górne części pędów u roślin wieloletnich na 1/3 wysokości nad ziemią, w ten sposób, by nie ścinać najbardziej zdrewniałej części łodygi. Zbierając górne części pędów trzeba wybierać rośliny zdrowe, nie uszkodzone, bez plam, nie atakowane przez owady, nie sczerniałe.

Pączki zbiera się jesienią gdy pęczniejąi stają się lepkie.

Liście zbiera się zdrowe, jędrne, w pełni rozwinięte (tylko listki brzozy zbiera się młodziutkie, świeżo rozwinięte, jeszcze lepkie od żywicy). Nie ogałacamy rośliny ze wszystkich liści!!!

Kwiaty zbiera się albo w pełni rozkwitu, albo na początku kwitnienia, a nie przekwitające.

Kłącza i korzenie zbiera się zwykle późną jesienią lub wczesną wiosną, gdy wszystkie zapasy rośliny są zmagazynowane w częściach podziemnych. Wykopuje się roślinę ostrożnie, by jej nie pokaleczyć i najlepiej od razu póki ziemia nie obeschła na korzeniach umyć je starannie, osączyć i dopiero suszyć.

Korę zbiera się najczęściej wiosną, gdy w roślinie "ruszą soki". Nie należy jej zdzierać bezpośrednio z drzew czy krzewów. Ucina się z nich boczne gałązki, tnie się na kawałki, nacina korę wzdłuż, podważa nożykiem i zdejmuje ją ostrożnie. Zdzieranie kory wprost z drzewa powoduje jego choroby, gnicie, próchnienie i może prowadzić do śmierci rośliny.

Sztuka suszenia

Suszymy w cieniu i miejscu przewiewnym np. strychy, szopy, stodoły, tam gdzie jest dobre powietrze i nie ma obcych zapachów, bo zioła, które utraciły własny zapach są bezużyteczne. Można też suszyć w piekarniku, pod warunkiem że będziemy pilnować temperatury. Szczególną ostrożność należy zachować przy suszeniu ziół zawierających olejki eteryczne! Takich ziół po wysuszeniu nie kruszy się, nie proszkuje, by zachowały możliwie najwięcej olejków.

Sposoby suszenia muszą być dostosowane do tego, co suszymy. Szczegółowe instrukcje zawierają opisy poszczególnych ziół. Trochę ogólnych uwag:

Korzenie i kłącza oczyszczone, umyte, opłukane, osączone z wody, na ogół pocięte na odpowiednie kawałki, można suszyć podobnie jak grzyby, na nitce. Można suszyć w piekarnikach bądź na rusztach i w dużym słońcu.

Łodygi i korę suszy się zwykle też na słońcu lub w piekarniku, zapewniając przepływ suchego powietrza.

Liście i ziele suszy się rozpostarte na czystych papierach, raszkach, płótnie,w miejscu ciepłym, bardzo dobrze przewiewnym, w cieniu a nigdy na słońcu! Liście suszone wraz z łodygami można od nich oddzielić po wysuszeniu. Całe rośliny można też suszyć rozwieszone na sznurkach, albo powiązać w niewielkie, luźne bukiety i suszyć zawieszone główkami w dół na gwoździu lub uczepione do rozpiętego sznura. Potem wykrusza się z takiego bukietu liście i kwiaty.

Kwiaty trzeba suszyć ostrożnie i umiejętnie, aby zachowały swoją barwę. Zwykle suszy się je w cieniu, w temp. os 20 do 25 st. C, rozłożone cienką warstwą na czystym papierze i przykryte bibułkami aby nie traciły koloru.

Owoce suszy się na słońcu, byle szybko i w miejscu przewiewnym, lub w piekarniku.

Nasiona rozkładamy cienką warstwą na papierach i suszymy w ciepłym, ocienionym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu.

Od podanych wyżej zasad oczywiście istnieją odstępstwa uwarunkowane cechami indywidualnymi roślin, dlatego zawsze warto wcześniej zajżeć do odpowiedniej książki lub choćby internetu.

1

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Dziękuję pięknie... L.L ... :D :shock:

- pozdrawiam... infe7

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Zbiór surowców ze względu na porę roku i typ surowca

Termin zbioru w dużym stopniu decyduje o jakości surowca zielarskiego.

Rozróżnia się 4 terminy zbioru:

WIOSENNY – od odmarznięcia gleby,ruszenia soków i wypuszczenia liści do połowy maja

LETNI – od połowy maja do września , obejmuje okres pełnego rozwoju roślin - w tym czasie zbiera się kwiaty , liście , owoce , nasiona

JESIENNY – od września do zamarznięcia gleby - zbiera się korzenie , kłącza ,bulwy,późno dojrzewające owoce i nasiona,czasem późne kwiaty,liście i ziele

ZIMOWY- zbiera się niektóre zimozielone oraz niektóre owoce

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

:D i jeszcze tak skromnie chciałam wzbogacić z mej "spiżarni" o suszeniu surowca

Warunki suszenia surowca

Pomieszczenie, w którym suszy się zioła musi być przewiewne i musi w nim panować półmrok. Suche i ciepłe powietrze znakomicie pozbawia surowce zielarskie wody.

W pomieszczeniu w którym suszymy zioła nie mogą się znajdować żadne obce zapachy, które zioła łatwo wchłaniają -tracąc wartość leczniczą..

Co pewien czas leżący na stołach lub siatkach surowiec należy poruszać, to znaczy warstwę dolną wydobyć na wierzch. Siatki na których rozkładamy zioła nie mogą być wykonane z drutu, który koroduje, gdyż niedopuszczalne jest, aby w surowcu znajdowały się opiłki rdzy. Siatki mogą natomiast być wykonane z tworzywa sztucznego. Słońce jest szkodliwym czynnikiem dla surowców zielarskich (czynnikiem obniżającym ich wartość).

Jeżeli przyniesiony surowiec jest zanieczyszczony piaskiem lub wówczas możemy go szybko wypłukać w bieżącej wodzie, strzepać krople wody i bardzo cienką (pojedynczą) warstwą rozłożyć na sitach, na podwójnej warstwie papieru lub lepiej zawiesić na sznurku.

Surowców zielarskich nie wolno w żadnym wypadku przetrzymywać w wodzie, ponieważ powoduje to gnicie, zaparzanie, pleśnienie surowca i wymycie z niego ciał czynnych. Kwiatów, pączków i nasion nie wolno wcale moczyć. Podczas mycia i sortowania surowców odrzucamy części niezdrowe, to znaczy przegniłe, z plamami.

Scharakteryzować proces suszenia surowca w oparciu o parametry suszenia

Suszenie ma istotny wpływ na jakość surowca.Ma na celu utrwalenie składu chemicznego i przechowanie surowca zahamowując rozkład substancji czynnej wskutek odparowania wody i unieczynnienia enzymów.

O jakości surowca decydują tzw. parametry suszenia :

Temperatura – wzrost temperatury w pierwszym (parowanie wody wolnej z powierzchni materiału)okresie suszenia intensyfikuje dyfuzje pary wodnej , przyspieszając proces suszenia.W miarę postępowania suszenia spada jego szybkość.Podwyższenie temperatury w drugim okresie suszenia (odparowanie wody z wnętrza materiału) ma niewielki wpływ na szybkość suszenia , może zniszczyć ciała czynne obecne w surowcu.

Czas suszenia – należy dążyć do tego , by był on jak najkrótszy.

Szybkość przepływu powietrza - ma wpływ na szybkość i równomierność suszenia.Brak przepływu powietrza może doprowadzić do zaparzania i zbrunatnienia czynnika.Prędkość przepływu czynnika suszącego dostosowana być musi do rodzaju surowca,zastosowanej temperatury(im wyższa tym szybsza wymiana powietrza)

i grubości suszonej warstwy.

Rozdrobnienie i grubość warstwy suszonego surowca – wpływa na skrócenie drogi przenikania wody na zewnątrz suszonego ciała.Zmniejszenie grubości materiału o połowę daje teoretycznie czterokrotne skrócenie czasu suszenia.

Sposoby suszenia surowca

Suszenie naturalne : Można przeprowadzać na w pomieszczeniach na strychach , poddaszach , na czystych drewnianych podłogach wyłożonych papierem lub na otwartej przestrzeni , w snopkach , na kozłach , wieszakach.

- można suszyć na stołach wyścielonych czystym papierem, ale nie gazetami, z których mogą do ziół przenikać zapachy i toksyny farb drukarskich

- surowce można suszyć na wolnym powietrzu, ale w cieniu lub jeśli przykry jemy je szarym przepuszczalnym dla wody papierem uniemożliwiającym bezpośredni kontakt promieni słonecznych z surowcem.

Suszenie termiczne: suszarki : konwekcyjne (typy: komorowe , tunelowe , tasmowe , bębnowe i podłogowe),kontaktowe , dielektryczne,sublimacyjne , radiacyjne.

Zasady suszenia naturalnego

Można przeprowadzać na w pomieszczeniach na strychach , poddaszach , na czystych drewnianych podłogach wyłożonych papierem lub na otwartej przestrzeni ,

w snopkach , na kozłach , wieszakach.Surowiec należy chronić przed opadami deszczu stosując okrycia z folii , należy tez chronić przed słońcem(działanie promieni ma często ujemny wpływ na zawartość zw. biologicznie czynnych). Na słońcu można suszyć wyłącznie niektóre kory i korzenie.W celu doprowadzenia powietrza do surowca suszenie można przeprowadzać w przewiewnym miejscu na sitach.

Proces suszenia musi być prowadzony pod kontrolą : masę suszową należy co jakiś czas przewracać.

Ten typ suszenia daje dobre wyniki jedynie przy sprzyjającej pogodzie, jest mało ekonomiczne i długo trwa.

Zasady suszenia termicznego

Proces polega na wprowadzeniu do suszarni czynnika suszącego.Proces uniezależniony od pór roku i warunków atmosferycznych.

W zależności od czynnika suszącego rozróżnia się suszenie : konwekcyjne,kontaktowe,promiennikowe,dielektryczne,sublimacyjne,rozpyłowe.

W zależności od źródła ciepła wyróżnia się suszarki : konwekcyjne (typy: komorowe , tunelowe , taśmowe , bębnowe i podłogowe),kontaktowe , dielektryczne,sublimacyjne , radiacyjne.

Przy suszeniu termicznym w suszarniach komorowych,przeciętny ciężar nasypowy na 1m2 pow. sit wynosi dla kwiatów 2-4 kg ,liści 3-4 kg , ziela 5-6 kg , korzeni 8-10 kg , kory 5-6kg, owoców 5-10 kg.

W niektórych surowcach stosuje się zabiegi zwiększające efektywność suszenia np. owoce mięsiste poddaje się blanszowaniu

Temperatury suszenia surowca w zależności od substancji biologicznie czynnych

Rodzaj i parametry suszenia podyktowane są właściwościami fizykochemicznymi substancji czynnych zawartych w surowcach.

Przez wiele lat podstawowym sposobem utrwalania surowców zielarskich było ich suszenie w warunkach naturalnych (na polach w pokosach, czy w przewiewnych, zadaszonych miejscach). Długotrwałe suszenie w takich warunkach prowadziło jednak do niekorzystnych zmian jakościowych. Obecnie do suszenia najczęściej wykorzystywane są suszarnie termiczne z wymuszonym przepływem ciepłego powietrza, co wpływa korzystnie na zachowanie składu chemicznego oraz właściwości organoleptycznych surowca [61]. Aby spełnić wymagania stawiane suszom, zakres temperatur, w których suszone są rośliny lecznicze, mieści się w przedziale od 300C (dla najwrażliwszych na temperaturę surowców olejkowych) do 600C (dla owoców borówki).

Obrót surowców w magazynie

Surowce należy przechowywać w magazynach suchych , o bdb wentylacji , czystych , zacienionych.Pomieszczenia powinny być zabezpieczone przed szkodnikami.

W warunkach dużej wilgotności mogą przebiegać procesy gnilne i rozwijać się drobnoustroje.Składowane surowce należy ustawiać na paletach lub ażurowych półkach , temperatura pomieszczeń magazynowanych powinna wahać się od 4-14st. , wilg. względna nie powinna przekraczać 65%.Magazyn powinien mieć sprawny system wentylacji.

Jakim procedurom jest poddawany surowiec po suszeniu

Wysuszony surowiec trzeba jak najszybciej zapakować zachowują przy tym zasadę by zioła aromatyczne, zawierające olejki lotne jak np. mięta, melisa, rozmaryn, szałwia etc. przechowywać w szczelnie zamkniętych słojach np. w twistach lub metalowych pudełkach. Lecz zioła muszą być naprawdę dobrze wysuszone by nie pleśniały. Inne zioła przechowywać można w opakowaniach papierowych lub woreczkach lnianych wzgl. bawełnianych szczelnie zamkniętych. Aby uniknąć pomyłek należy pamiętać, by do każdego opakowania dołączyć etykietkę z nazwą ziela i datą zbioru.

Wysuszone zioła należy przechowywać w szczelnych pudełkach chroniąc je przed wilgocią i światłem.Jeśli jest obawa,ze w miejscu magazynowania mogą znaleźć się pasożyty należy przeprowadzić odkażenie pomieszczenia a następnie dokładnie usunąć środki odkażające.

Surowce przechowuje się nie dłużej niż rok , do następnych zbiorów.

Przechowywanie surowca zielarskiego , opakowania

Przy pakowaniu zwraca się uwagę na charakter surowca , przeznaczenie.Na jakość w trakcie przechowywania rzutuje światło , temp , wilgotność względna powietrza.

U surowców olejkowych – stopień rozdrobnienia surowca.Wykorzystuje się opakowania szczelne, półszczelne ,przewiewne i normalne.

Opakowania szczelne : butle , słoje , balony szklane, beczki metalowe , skrzynie uszczelnione papierem pergaminowym , uszczelnione folia aluminiowa lub plastikowa torby papierowe wykorzystuje się do gromadzenia surowców aromatycznych

Opakowania półszczelne : torby papierowe , kartony , krzynie , beczki drewniane i worki brezentowe , stosujemy do większości produktów.

to na tyle teorii - teraz prosimy o dziennik praktyk :D :D

1

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Mieszanki zapachowe ziół i przypraw zwane "pot-pourri"

Nasze mieszkania będą inaczej pachniały, jeżeli w kilku miejscach umieścimy naczynia napełnione pachnącymi ziołami i przyprawami. Do mieszanek takich można używać: przypraw egzotycznych (kardamon, cynamon, goździk, imbir, gałka muszkatołowa, pieprz, wanilia), ziół o pachnących kwiatach (rumianek, goździk, hyzop, lawenda, róża, rozmaryn, majeranek, bez lilak, fiołek), ziół o pachnących liściach (arcydzięgiel, bazylia, hyzop, melisa, tymianek cytrynowy, lubczyk, nostrzyk, mięta, rozmaryn, szałwia, majeranek, estragon, tymianek, fiołek), ziół o innych częściach pachnących (korzeń arcydzięgla, jagody jałowca, skórka pomarańczowa lub cytrynowa), olejki eteryczne (w wielu krajach można kupić je w drogeriach) otrzymuje się je poprzez destylację z parą wodną surowców olejkowych. "Pot-pourri" można zestawić według własnych upodobań, pamiętając, żeby w jednej mieszance nie znalazły się dwa surowce o silnym zapachu. Mieszanki zapachowe ziół bywają wkładane do wnętrza poduszek, mogą one w ten sposób oddziaływać leczniczo.

Poduszka przeciw bólom głowy: 2 części kwiatów lawendy,! cześć kwitnącego ziela majeranku zmieszać z niewielką ilością pogniecionych goździków i umieścić

w poszewce poduszki.

Poduszka wzmacniająca nerwy i sprawność umysłową: 2 części liści mięty, 2 części kwiatów rumianku i l część ziela marzanki wonnej zmieszać ze sobą

i umieścić pod podszewką poduszki.

*źródło

1

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Barwniki roślinne

Wiele roślin zielarskich jest źródłem cennych barwników roślinnych, znanych ze swej trwałości.

Poza tym barwienie za pomocą surowców zielarskich nadaje tkaninom zapach ziół.

Sam proces barwienia jest dość trudny, dlatego wymieniamy tylko gatunki roślin będące źródłem barwników, ich części użytkowe oraz barwy, jakie możemy z nich uzyskać za pomocą różnych zapraw utrwalających.

Żywokost (świeże liście, pędy i kwiaty): w chlorku cynowym daje kolor żółty, w dwuchromianie potasu - zielonkawo-poma-rańczowy. Mniszek (cała roślina, korzeń, liść): w ałunie z kwasem winnym - płowy, w siarczanie żelazowym z kwasem winnym - szary, chlorek cynowy - żółtawo-płowy.

Skrzyp (świeże wyłącznie płonę rośliny): dwuchromian potasu - ochra jasnożółta, ałun z kwasem winnym - bladożółty.

Jałowiec (suszone rozdrobnione jagody): ałun z kwasem winnym - bladokremowy, dwuchromian potasu - blady khaki. Marzanna barwierska (suszony sproszkowany korzeń): ałun z kwasem winnym - marchewkowo-czerwony, dwuchromian potasu - czerwono-brązowy, chlorek cynowy - różowo-pomarańczowy. Nagietek (suche płatki lub świeże koszyczki kwiatowe): ałun z kwasem winnym - blady kremowożółty, dwuchromian potasu - żółtopłowy.

Cebula (zewnętrzne suche łuski): ałun z kwasem winnym - intensywnie żółty, dwuchromian potasu - brązowy "ciepły", siarczan żelazowy z kwasem winnym - ciemnobrązowy, chlorek cynowy - intensywny pomarańczowy.

Pietruszka (świeże pędy i liście): dwuchromian pota - zielonkawożółty, ałun z kwasem winnym - blady kremowożółty. Dziurawiec (świeże kwiatostany): dwuchromian potasu -mocno żółtobrązowy, ałun z kwasem winnym - blady brązowy, Szczaw (świeże pędy, liście, kwiaty): dwuchromian potasu - żółtawopłowy, chlorek cynowy - blady żółtawozielony. Pokrzywa (świeże wierzchołki pędów): ałun z kwasem winnym - matowo żółtopłowy, dwuchromian potasu - mocno pomarańczowobrązowy, siarczan żelazowy z kwasem winnym - "zadymiony" szary, chlorek cynowy - ochra ciemnożółta. Wrotycz (świeże liście): chlorek cynowy - ostry cytrynowo-żółty, dwuchromian potasu - matowo musztardowożółty.

* źródło

1

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Świetnie, ze się ten temat pojawił, a dokładniej odkopano go z pomroków dziejów :)

Podstawowe sposoby to tradycyjne odwary i napary, czyli herbatki. Ale oczywiście zioła można stosować w innej formie. Zielna juz co nie co opisała i to bardzo dobrze.

Zioła można przyjmować w różnych formach, np w postaci sałatek.

Dla przykładu Sałatka na dobre trawienie:

Drobno krojona bulwa kopru włoskiego, liście cykorii, 1-2 liści złocienia, garść liści melisy, do tego dressing z oliwy z oliwek i cytryny plus przypraw.

Do sałatek można dodawać różne zioła oraz kwiaty, które wzbogacają nie tylko smak ale i wartości odżywcze sałatki.A na polach i w lasach sporo tego jest. Czosnek niedźwiedzi, komosa, mniszek lekarski, pokrzywa, to jedne z bardziej popularnych ziół.

Oliwy ziołowe, to kolejne sposoby zastosowania ziół. Tu mamy oliwy z wyciągami na ciepło i na zimno. I tu i tu zioła zalewamy oliwą i po odpowiednim czasie przelewamy przez torebkę i zlewamy do butelek. Taka oliwa nadaje się do stosowania spożywczego lub do kosmetyki.

Nalewki i wina ziołowe to kolejne świetne zastosowanie ziół. Poza tym Kompresy, kataplazmy, a nawet kapsułki ziołowe (w aptekach można dostać puste kapsułki, które napełniamy sproszkowanymi ziołami). Można też samemu robić ziołowe pigułki, cukierki, syropy, czopki.

W książkach o kosmetyce i leczeniu ziołami są też proste i skuteczne przepisy na szampony ziołowe, toniki, kremy i maści.

Apteki robiące leki czasem sprzedają masło kakaowe, lanolinę czy glicerynę, na bazie których można zrobić wiele ziołowych preparatów. Bazą do tego są też woski pszczele i olejki naturalne.

Polecam takie własnoręcznie robione kosmetyki i maści, bo działają dużo lepiej niż te kupne i wiemy co w nich jest.

Tak, więc życzę miłej produkcji ziołowych preparatów.

1

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Wczoraj byłam w aptece, która wykonuje leki i tak:

- kapsuełk tradycyjnych u nas raczej się nie dostanie, ale można dostać kapsułki okrągłe zrobione z oplatków;

- jako spoiwo do zrobienia ziołowych tabletek mozna zrobic z mocno stężonej żelatyny;

- guma arabska jest do dostania w aptece ale tylko do stosowania zewnętzrnego, albo do kadzideł;

- lanolinę i masło kakaowe mozna kupic bez problemu

- wosk pszczeli do nabycia w sklepach zielarskich

Miłego robienia leków ;)

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

balsam na mą udręczoną duszę ;) czyli Wasze porady dot. ziół w praktyce :) dzięki wielkie (odnosi się również do wątku ziołowych kadzideł):_slonko:

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Żeby dodać komentarz, musisz założyć konto lub zalogować się

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze

Dodaj konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!


Zarejestruj nowe konto

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się tutaj.


Zaloguj się teraz

  • Przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników, przeglądających tę stronę.