Gość Sok ze skał

Łużyczanie - wymierający naród.

1 post w tym temacie

Pamiętajmy o tym, że jesteśmy Słowianami z krwi i kości i zawsze nimi będziemy. Dzisiaj nam nic nie zagraża, ale na naszych oczach (a raczej z boku, niewidoczny) umiera jeden z naszych bratnich narodów Słowiańskich- Łużyczanie. Za Mieszka I Łużyce należały do Polski. Dzisiaj w granicach naszego kraju jest tylko niewielki skrawek tych ziem, a takimi znanymi miastami (polskimi) są m.in. Zgorzelec, Forst czy Gubin. Od najdawniejszych czasów Łużyczanie rozdzielali Niemców od Polaków. Jednak gdy Polska podupadła, Germanie na dobre zapuścili swe korzenie w ich pięknej ziemi. Przestało istnieć Księstwo Miśnieńskie, a Łużyce stały się (niczym nasz Śląsk) punktem masowego osadnictwa niemieckiego.

Dzisiaj miasta łużyckie leżą w większości w Niemczech (troszkę w Polsce i troszkę w Czechach), a najsławniejsze z nich to: Meissen (Miśnia), Cottbus (Chociebuż), Bautzen (Budziszyn), Wiesswasser (Biała Woda- w oryginale: Bieła Woda), Lobau (Lubiniec). Same Łużyce dzielą się na północne i południowe. Tak samo język łużycki ma 2 dialekty. Przed II wojną światową Łużyczanie (sami siebie nazywają Serbami Łużyckimi) byli dość liczną grupą (ok. 300 tys.) i stanowili większość na tych niemieckich już ziemiach, a gdzieniegdzie były całe miejscowości "czystołużyckie". Jednak czubek Hitler większość Łużyczan wymordował i została tylko garstka. Po upadku faszyzmu Łużyczanie błagali na kolanach Stalina, aby ten dał im wole państwo po ponad 800 letniej okupacji- tak się nie stało. Po wojnie ich liczebność wzrosła do ok. 100 tys. Jednak dzisiaj na skutek wielkich migracji na zachód spowodowanej biedą we wschodnich Niemczech, mass-mediów wymuszających znajomość niemieckiego, bardzo duża liczba Łużyczan zasymilowała się i wyjechała z Łużyc. Niegdysiejsze "czystołużyckie" wioski zaczęły przyciągać (za komuny jeszcze) fale robotników do fabryk tam budowanych i tak stopniowo Łużyce umierały... i już prawie umarły. Dzisiaj szacuje się, że Łużyczan jest ok. 60 tys., z czego tylko 20 tys. mówi płynnie swym językiem. I to głównie na południu, bo Łużyce Północne prawie w ogóle się “odłużyczyły”. Co prawda działa radio łużyckie, czy gazeta w tym języku, ale dzisiaj nikomu nie opłaca się tam mówić językiem przodków- uważają się za Niemców.

Łużyce dzisiaj są obszarem dwujęzykowym. Wszystkie tablice nazwy miast, ulic, druki urzędowe pisane są po niemiecku i łużycku. Jednak wszyscy urzędnicy to Niemcy i nikt nie odpowie takiemu Łużyczaninowi w jego języku. Od niedawna na Łużycach działa szkolny program “Witaj” (to oryginalna łużycka nazwa), dzięki któremu w szkołach są klasy łużyckie prowadzone po łużycku i najmłodsze pokolenie uczy się kultury swych dziadów. Ale czy to wystarczy? Dzisiaj aby nie zatracić tożsamości narodowej, trzeba mieć niepodległe państwo- a tego jednego brak Łużyczaninom. Jak tak dalej pójdzie, to na początku XXII wieku nie będzie ani jednego Łużyczanina.

Jeszcze jedną rzecz chciałem poruszyć- a mianowicie język Serbów Łużyckich. Mało kto wie, że Łużyczanie to potomkowie... Polaków! W III w. n.e. wyemigrowali z naszych pięknych gór do dzisiejszych Łużyc i tam osiedlili się. Ich język podlegał wpływom niemieckim, czeskim i połabskim, lecz jest to obcy nam język NAJBARDZIEJ ze wszystkich podobny do polskiego! (bardziej niż słowacki!). Oto przykład tekstu z Serbskiego Kodeksu Narodowego: “Serbski lud a kużdy Serb ma prawo na zachowanje swojeje narodneje identity w starodawnem sedleńskem - Łużicach“. Trochę zalatuje czeskim, ale brzmi swojsko! Dodatkowo polecam obejrzenie mapki, gdybyście mieli kłopoty z odnalezieniem “Serbskiej macicy“ (cytat z ww. kodeksu). Oficjalną stronę Łużyc znajdziecie po wpisaniu w przeglądarce “Domowina“ (lub w dziale LINKI).

Poniżej podaję słowa do tego hymnu - zarówno po dolno jak i górnołużycku:

hudźba [=muzyka]: Korla Awgust Kocor

słowa [=słowa :D]: Handrij Zejler

Rjana Łužica

Rjana Łužica,

sprawna přećelna,

mojich serbskich wótcow kraj,

mojich zbóžnych sonow raj,

swjate su mi twoje hona!

Časo přichodny,

zakćěj radostny!

Ow, zo bychu z twojeho

klina wušli mužojo,

hódni wěčnoh wopomnjeća!

Rědna Łužyca

Rědna Łužyca,

spšawna, pśijazna,

mojich serbskich woścow kraj,

mojich glucnych myslow raj,

swěte su mě twoje strony.

Cas ty pśichodny,

zakwiś radostny!

Och, gab muže stanuli,

za swoj narod źěłali,

godne nimjer wobspomnjeśa!

f-luzyce-00px-flag_of_sorbs-svg.jpg?w=300&h=180

Flaga Łużyc. Zwróć uwagę, że wszystkie flagi narodowe Słowian (z niewielkimi odstępstwami) mają 3 podstawowe kolory: niebieski, czerwony i biały. Ich kolejnośc występowania jest zawsze inna.

http://slavinja.prv.pl/

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Żeby dodać komentarz, musisz założyć konto lub zalogować się

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze

Dodaj konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!


Zarejestruj nowe konto

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się tutaj.


Zaloguj się teraz

  • Przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników, przeglądających tę stronę.