Szept

Pieśni O Runach

3 posty w tym temacie

Pieśni o runach to jedne z nielicznych (obok Eddy Poetyckiej, Havamali czy Sag, w tym, Sagi o Egilu) zachowanych od starożytności tekstów z interpretacją run. I tak naprawdę wszystkie inne interpretacje, jakie znaleźć można w książkach o runach, są tylko tym, co na lekcjach polskiego nazywano: "Co poeta miał na myśli"

I powstają z tego często dziwne twory, bo coś tam w czymś tam pasowało nawet do interpretacji tarotowych czy innych. Później jeszcze jeden od drugiego przepisywał, dzięki czemu mamy np runę czarownic, czy runę ochrony algiz. Ta ostatnia do dziś budzi wiele kontrowersji i dyskusji i tak naprawdę nie wiemy jakie faktycznie jest jej znaczenie. Coś przyjąć możemy i przyjmujemy. Tu też uwaga, że tak popularna tarcza algizowa, też nie jest takim sobie słodkim i bezpiecznym amuletem. Dlatego warto czasem sięgnąć do historii i pierwotnego znaczenia pewnych symboli.

Ale wracając do pieśni. Warto je poznać wraz z mitologią germańską, bo tam właśnie jest najwięcej zrozumienia tego, co Poeta chciał powiedzieć przez. Dla przykładu Germanie rozróżniali inny system żywiołów, niż znany nam dziś z kultury Greckiej, wiec nie ma co przypisywać runie żywiołu, jakiego nie znali Germanie. Niestety zdarza się to dość powszechnie na różnych stronach internetowych oraz w ksiazkach o runach.

Inny przykład to runa Thurizas. Bez wiedzy kim byli Thursowie i jaka była ich rola w wierzeniach germańskich, ciężko poznać wlaściwe znaczenie runy. Albo runa Ingwaz. W pieśni nie ma nic o poczęciach, ciążach czy narodzinach, a jednak jest to najczęsciej spotykana interpretacja w rozkładach.

Poniżej podaję pieśni o runach, a bardzo ciekawe i naprawdę warte przestudiowania proby wyjasnienia tych pieśni mozna znaleźc na stronie: <a class="postlink" href="http://www.runy.net.pl/">http://www.runy.net.pl w zakladce: "O runach". Jest to strona Tomasza Misterki, autora książki "Ścieżki i bezdroża runiczne". Poniższe pieśni, też pozwoliłam sobie przytoczyć z tej strony.

Warto tu zwrócić uwagę, ze podane pieśni należą do 3 różnych kultur i czasem dość znacznie różnią się w opisie znaczenia między sobą.

FEHU - pieniądze, bydlo, dobrobyt

Staroangielski - Feoh

Bogactwo każdemu służy,

Dzielić nim trza się z innymi,

by znaleźć uznanie w oczach tego,

który zna przyszłość.

Staronordycki - Fe

Zapłata raduje współtowarzyszy;

Wilki dorastają w lesie.

Staroislandzki - Fe

Zapłata poróżnić może towarzyszy,

Pożoga, kłótnie i spory

Oto droga węża.

Przywódca. Złoto.

URUZ - tur, mżawka, żużel

Staroangielski - Ur

Tur to mądre zwierzę,

ze wspaniałymi rogami.

Silny nimi w walce.

O łowcy z wrzosowisk, to cudowne zwierzę.

Staronordycki - Ur

Żużel z kiepskiego jest żelaza;

Reny często biegają na silnym mrozie.

Staroislandzki - Ur

Mżawka jest płaczem chmur

I marznąc w lód się zamienia

I nienawidzą jej pasterze.

Ulewny Deszcz. Władca.

THURIZAS - olbrzym, cierń

Staroangielski - Thorn

Ciernie są bardzo ostre,

wrogiem są każdemu rycerzowi w dotyku,

ciężko jest w nich usiedzieć.

Staronordycki - Thurs

Olbrzym chorobę kobietom sprowadza;

Mało radości jest w trudzie i znoju.

Staroislandzki - Thurs

Olbrzym męczy kobiety

Władca skalistych klifów.

Mieszka wśród nich wraz z żoną.

Saturn. Władca Thingu

ANZUS - ujście rzeki, Usta, Bóg (As)

Staroangielski - Os

Usta są źródłem każdej rozmowy,

wspomaga mądrość i zadowolenie mądrych,

błogosławieństwo i rozrywka dla możnych.

Staronordycki - Oss

Ujście rzeki jest źródłem każdej drogi;

Pochwa jest źródłem miecza.

Staroislandzki - Ass

As jest najstarszym ojcem,

Władcą Asgardu,

Dowódcą Vallhalli.

Kapłan. Jowisz.

RAIDO - jazda konna, podroż

Staroangielski - Rad

Podróż jest prosta dla każdego,

dopóki w domu zostaje

Odwagę wzmacnia temu kto nowe

szlaki odkrywa

na grzbiecie dzielnego konia.

Staronordycki - Raeidh

Mówią że podróż najbardziej męczy konia;

Rządzący zapomniał o najlepszym mieczu.

Staroislandzki - Reidh

Jazda jest błogosławieństwem siedzącego

Szybkim sposobem podróży

I trudem dla konia.

Godny Pan. Podróż

KENAZ - pochodnia, wrzód

Staroangielski - Cen

Pochodnia daje jasny płomień

dla wszystkich lśni i rozjaśnia mrok,

chroniąc miejsce spoczynku władcy.

Staronordycki - Kaun

Wrzód jest przekleństwem dla dzieci;

Smutek powoduje iż człowiek blednie.

Staroislandzki - Kaun

Wrzód jest złem dla dzieci

I ich zmorą

I źródłem rozkładu.

Król. Uraz

GEBO - prezent, dar

Staroangielski - Gyfu

Hojność podnosi zaufanie i honor,

co jest podporą władców;

wspomaga utrzymanie i pomoc dla tych mężczyzn,

którym brakuje wszystkiego.

Runatall (fragment):

8. (147) Lepiej nie modlić się, niźli ponieść

zbyt wielkie koszty za wymodlone;

Lepiej nie dostać, niźli zbyt wielką ponieść ofiarę,

-- przerwa --

Tak Thund stary zapisał, nim ludzie powstali,

Gdy wyrósł wysoko, gdy przybył do domu;

WUNJO- radość

Staroangielski - Wenne

Rozkoszy zażywa kto nie zna cierpienia,

smutku ani obawy,

i ten kto dobrobyt, szczęście i dobry dom posiada.

HAGALAZ - grad

Staroangielski - Haegl

Grad jest najbielszym z ziaren;

Wiruje z wysokości nieba,

w podmuchach wiatru

i zmienia się w wodę;

Staronordycki - Hagall

Grad jest najzimniejszym z ziaren;

Chrystus stworzył świat dawno temu.

Starosilandzki - Hagall

Grad to zimne ziarno

I deszcz ze śniegiem

I choroba dla węży.

Dowódca. Grad.

NAUDIZ - potrzeba, koniecznośc, ostateczność

Staroangielski - Nyd

Kłopot jest ciężarem dla serca;

W nim jest źródło rozwiązań

znajdowanych przez ludzi,

dla wszystkich, którzy czas biorą pod uwagę.

Staronordycki - Naudhr

Potrzeba chwili daje mały wybór;

Nagi człowiek zamarznie na mrozie.

Staroislandzki - Naudh

Potrzeba jest przywiązaniem do przeszłości

I trudnym wyborem

I pracą w trudzie i znoju.

Potomek mgły. Praca

ISA - lód

Staroangielski - Is

Lód jest zimny i śliski;

połyskuje jak szkło i drogie klejnoty;

podłogę tworzy wykutą przez mróz

piękną gdy na nią patrzysz.

Staronordycki - Is

Lód możemy nazwać solidnym mostem;

Ślepiec potrzebuje przewodnika.

Staroislandzki - Iss

Lód jest powłoką rzeki,

I dachem dla fal

I niebezpieczeństwem dla ludzi.

Noszący hełm dzika. Lód

JERA - rok, plony

Staroangielski - Ger

Lato radością jest dla ludzi,

gdy Bóg, święty król nieba,

zadaje ból ziemi by z niej wydobyć owoce

dla biednych i bogatych.

Staronordycki - Ar

Obfitość jest dobrodziejstwem dla człowieka;

Frothi słynie ze swej szczodrobliwości.

Staroislandzki -Ar

Zbiory są zyskiem ludzkości

I dobre lato

I dojrzewające pola.

Władca praw. Rok

EIHWAZ - cis

Staroangielski - Eoh

Cis, drzewem jest o szorstkiej korze,

twardy, głęboko w ziemi siedzi,

korzenie jego są mocne

strażnikiem jest ognia i radości w majątku.

Staronordycki - Yr

Cis jest najzieleńszy z drzew w zimie;

Nie sypie iskrami gdy się pali.

Staroislandzki - Yr

Z cisu są mocne łuki,

Ma siłę kruchego żelaza,

I daje ogromne strzały.

Potomek Yngwiego. Łuk

PERTHO - niespodzianka, gra losowa, przypadek (znaczenie niejasne)

Staroangielski - Peorth

Peorth jest źródłem rozrywki

i zabawy dla możnych,

tam gdzie wojownicy siedzą

w chwale, w biesiadnej izbie.

ALGIZ - łoś, świątynia, Eolh (znaczenie niejasne)

Staroangielski - Eolh-secg

Eolh-secg najczęściej znajdziesz na bagnach;

rośnie w wodzie zadając rany duchowe,

pokryje się krwią każdy wojownik,

który go dotknie.

Staronordycki — Yr

Cis jest najzieleńszy z drzew w zimie;

nie sypie iskrami gdy się pali.

Staroislandzki — Yr

Z cisu są mocne łuki,

Ma siłę kruchego żelaza,

I daje ogromne strzały.

Potomek Yngwiego. Łuk.

SOWILO - słońce, zwyciestwo

Staroangielski - Sigel

Słońce jest nadzieją żeglarzy,

gdy wyruszają na połowy

dopóki kierunek fal,

nie każe im wracać na ląd

Staronordycki - Sol

Słońce jest światłem świata.

Chylę czoło przed boskimi prawami.

Staroislandzki - Sol

Słońce jest tarczą chmur

I blaskiem zwycięstwa

W smutku życia wśród lodów.

Potomek zwycięzcy. Koło

TIWAZ - Tyr

Staroangielski - Tir

Tyr jest gwiazdą przewodnią;

dobrze jest wiernym być władcy;

świeci w ciemności nawet w mgle

nocnej i nigdy nie zawodzi.

Staronordycki - Tyr

Tyr jest jednorękim Bogiem.

Kowal często sam dmie w miechy.

Staroislandzki - Tyr

Tyr jest jednorękim Asem

Za sprawą wilków

Prawa ustanawia w świątyni.

Zarządca. Mars.

BERKANO - galązka brzozy, topola

Staroangielski - Beorc

Topola nie daje owoców;

nawet bez nasion ma jednak odrosty,

które wyrosną z jej liści.

Dumne są jej gałęzie

i wspaniale zdobią jej koronę,

która się pnie ku niebiosom.

Staronordycki - Bjarkan

Brzoza ma najzieleńsze liście ze wszystkich;

Loki miał szczęście w swoich oszustwach.

Staroislandzki - Bjarkan

Brzoza jest liściastą kończyną,

I małym drzewem,

Pełnym młodości drewnem.

Obrońca. Srebrna jodła

EHWAZ - koń

Staroangielski - Eh

Koń jest radością książąt wśród wojowników.

Ogier jest dumny ze swych kopyt,

gdy bogaty człowiek w siodle

nie szczędzi mu pochwał;

Jest ogromną wygodą dla obieżyświatów

MANNAZ - czlowiek

Staroangielski - Man

Radosny człowiek jest drogi dla współbraci;

lecz każdy może zawieść zaufanie,

dlatego Pan swoim prawem,

zapewnił istnienie krukom.

Staronordycki - Madhr

Człowiek jest siłą ziemi;

Wspaniałe są szpony jastrzębia.

Staroislandzki - Madhr

Mężczyzna jest radością towarzyszy,

Ziemia mu towarzyszką,

I statki ma ku ozdobie.

Człowiek. Szczodrość

LAGUZ - woda

Staroangielski - Lagu

Ocean jest nieskończony dla ludzi,

gdy przemierzają go w swych kruchych łodziach

fale morskie ich przerażają

a głębia morska jest nieujarzmiona.

Staronordycki - Logr

Wodospad to rzeka spadająca z gór;

a ozdoby są ze złota.

Staroislandzki - Logr

Woda jest pracującym jeziorem,

I gejzerem

I domem dla ryb.

Chwalebny. Jeden

INGWAZ - Ing, prawdopodobnie jedno z imion Boga Freya

Staroangielski - Ing

Ing był największym wśród Zachodnich Duńczyków,

gdy na swym rydwanie odpłynął na zachód wśród fal.

Tak Heardingowie zwali swego bohatera.

DAGAZ - dzień

Staroangielski - Daeg

Dzień, wspaniałe światło stwórcy,

jest wysyłany przez Pana;

jest uwielbiany przez ludzi,

jako źródło nadziei i szczęścia

dla bogatych i biednych,

służy dobrze wszystkim

OTHALA - własność, ojcowizna

Staroangielski - Ethel

Dobytek jest bardzo drogi każdemu człowiekowi,

jeśli może przebywać w swym domu

w porządku i ciągłym wzroście posiadania.

A teraz mam nadzieję, że spece od Run sprostują, co skrzywiłam i uzupełnią moje wypociny. :)

Pozdrawiam.

P.S.

Szerszeniu, skubnęłam te pieśni z Twojej strony, ale to widac od razu :)

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Muszę tę "starożytność" sprostować...

  • Abecedarium Normannicum, (fragment dzieła Codex San-gallensis 878), datowany na IX w. n.e.
  • Staroangielski poemat to najstarszy zachowany poemat (zwany również Anglo-Saksońskim). Język, w jakim został spisany, sugeruje wersję języka, którym mówiono w Anglii i Szkocji w okresie V-XII wieku naszej ery. Pochodzi z dzieła Cottonian MS.Otho B X (znacznie późniejszego).
  • Staronorweski poemat runiczny datowany jest na XIII w. n. e.
  • Staroislandzki poemat runiczny jest najmłodszy wśród pozostałych poematów, bowiem datuje się go na XV w.n.e., a jednocześnie uznaje się go za bardziej tradycyjny niż staronorweski, ze względu na dużą izolację Islandii od wpływów zewnętrznych.

Zarówno abecedarium jak i dwa ostatnie poematy odnoszą się do futharku młodszego (16 znaków).

Anglo-Saksoński odnosi się do anglo-saksońskiego futhorcu (29 znaków zawirających i 24 znaki futharku starszego)

W obojętnym układzie, to co jest robione to pewna (nad)interpretacja w dobrym układzie oparta na źródłach, w złym, po prostu wyssana z palca albo tak jak rzekłaś z tarotów, teorii energii kształtów albo co gorsza z teorii Guido von Lista i jego armanen futhark (stad najczęściej np. ten seks w gebo) - czyli już z XIX/XX wiecznego okultyzmu.

Tymczasem starożytność... to okres, którego data końcowa okresu zwykle wiązana jest z upadkiem bądź poważnymi przemianami cesarstwa rzymskiego - najczęściej wymienia się rok 476, czyli koniec panowania ostatniego cesarza zachodniorzymskiego Romulusa Augustulusa. Wskazuje się także m.in. rok 395, czyli podział cesarstwa na dwie części po śmierci Teodozjusza I, początki arabskich podbojów w VII wieku i szereg innych dat.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Staro%C5%BCytno%C5%9B%C4%87

Komplet zaś tych tekstów, to już w zasadzie średniowiecze.

1

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Dzięki za sprostowanie, przesadziłam równo :) O parę ładnych wieków. :)

A możesz cos napisac o tych pozostałych znakach anglo-saksońskiego futhorcu?

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Żeby dodać komentarz, musisz założyć konto lub zalogować się

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze

Dodaj konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!


Zarejestruj nowe konto

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się tutaj.


Zaloguj się teraz

  • Przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników, przeglądających tę stronę.