Poszukiwacz

Najlepsze Medytacje

6 postów w tym temacie

Zależy mi na krótkim opisie różnych rodzajów medytacji (w formie algorytmu) i krótkim opisie Waszych subiektywnych odczuć jakie po zastosowaniu ich u Was zagościły.

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Poszukiwaczu, mam do Ciebie prośbę, czytaj starsze posty w działach, a nie twórz nowych nowych. Masz w dziale opisanych sporo medytacji, wystarczy przejrzeć dział. Mam wrażenie, ze idziesz na łatwiznę i chciałbyś aby ktoś Ci tu wypunktował i opisał wszystko. A to czasem trzeba samemu troche trudu sobie zadać i poszperać. Każda medytacja jest inna i każdą odbiera sie indywidualnie. Rózne juz tu są opisane wraz z odczuciami osób, które je stosowały czy polecają.

Poza tym dajesz temat z tytułem "Najlepsze medytacje" a takich nie ma bo to są indywidualne i subiektywne odczucia. Nie ma najlepszych medytacji, wszystkie są dobre, tylko trzeba sobie dobrać odpowiadajacą nam.

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Najlepsze, tzn. najlepsze dla konkretnej osoby, która akurat pisze post ...... a przeglądałem niedawno cały dział i jakoś nic interesującego nie znalazłem, stąd nowy temat.

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

To wypracuj sobie swoja własną metodę medytacji. Wiele osob tak robi. Skad niby my, którzy nic o Tobie nie wiemy, albo wiemy bardzo niewiele na podstawie postów, jakie piszesz, jaka ma być dla Ciebie najlepsza medytacja. Wydaje sie, ze nawet Ty tego nie wiesz, wiec tym bardziej obcy ludzie.

Wypracuj sobie swoj własny system medytacyjny, to jest najlepsza metoda i najlepsza medytacja.

1

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

@Poszukiwacz....strasznie kluczysz, pamiętam jak w którymś temacie prosiłeś o idealna medytację, na wyciszenie z pobudzeniem, czy jakoś tak. Sporo osób Ci sugerowało swoje metody, które nota bene były bardzo zbliżone, ale Ty cały czas byłeś na nie. jak Ci się powiedziało, że sam musisz pokombinować, to Ty też że nie. To samo tu Szept Ci mówi, a Ty znowu na nie. Ja rozumiem, że sugestie mogą naprowadzić, pomóc, ale weź chłopie sam zacznij sprawdzać i testować bo nigdy nie dojdziesz jaka medytacja jest najlepsza dla Ciebie. To samo w dziale zdrowia - pytasz o muzykę dla dziecka, to nie jest skomplikowane poczytać w internecie nt tego co dziecko słyszy na danym etapie życia, na jakie dźwięki jest wrażliwe, co jest za mocnym decybelem, a szybko przekonasz się jaka muzyka jest dla niego najlepsza. Poza tym obserwuj, jak puścisz mu Nirvanę (przenośnia) i zobaczysz jak się buziak śmieje to to są te rytmy, a jak puścisz mu Jeżowską i zacznie płakać to wyłączasz i szukasz dalej. A może wycie wilków, a może ... YouTube....!

Konsultuj, a nie się wyręczaj, szukaj i testuj a nie idź na łatwiznę...To jest najlepsza metoda.

Powodzenia

3

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Jest wiele metod medytacji ,tak jak i wiele różnych charakterów ,mentalności ludzkich na świecie ,itp . każdy bowinien więc tak długo szukać ,badać siebie i swoje reakcje emocjonalne ,aż znajdzie odpowiednią dla siebie medytację

, opiszę najlepszą według mnie - Medytację - Zen (Zazen - siedzenie po Japońsku )

Czym jest ZEN

O Zen można powiedzieć tylko to, czym on nie jest. Nie jest więc ani systemem ideowym, ani metafizycznym, ani religią. Nie zajmuje się ani dogmatami, ani wiarą, ani symbolami, ani świątyniami, ani ślubami zakonnymi. Nie ma nic do odszukania, ani do osiągnięcia. Nie jest drogą, nie wymaga żadnej wiary, nie ma żadnego koloru ani smaku, nie obiecuje żadnego raju. Nie proponuje żadnego wyboru.

Jest przeżytym doświadczeniem. Prostą siedzącą praktyką. Ludzie zawsze chcą dostać coś w zamian za swój wysiłek. W Zen przeżywamy wysiłek. I każdą inną czynność, krok po kroku.

Co to właściwie jest Droga Zen

- Co to jest Zen?

Nie wiem

- Jakie jest znaczenie Zen?

Hotei w milczącej odpowiedzi natychmiast upuścił swój worek na ziemię.

- Więc - co to jest urzeczywistnienie Zen?

Szczęśliwy Chińczyk od razu zarzucił worek na ramię i poszedł w swoją stronę

- Co to jest Zen?

Kiedy pracujesz, tylko pracuj. Kiedy odpoczywasz, tylko odpoczywaj. Kiedy jesz, tylko jedz.

Nan-in powiedział: - Zen nie jest trudny. Jeśli jesteś lekarzem, dobrze traktuj swoich pacjentów. To jest Zen.

- Więc co to w końcu jest Zen?

Po prostu sam spróbuj.

Być może odpowiedzi na to pytanie szukałeś lub planujesz szukać również w książkach. W związku z tym kilka uwag dotyczących publikacji o Zen:

Jest w sumie sporo pozycji na ten temat, ale należy zachować ostrożność w ich doborze. Jest to ważne zwłaszcza na początku, kiedy samemu trudno ocenić, czy autor rzeczywiście pisze o Zen, czy też snuje swoje luźne wariacje na ten temat. Z kolei niektóre inne książki (np. zbiór koanów "Mumon-kan") adresowane są do zaawansowanego ćwiczącego i mogą wprowadzić w pomieszanie, osobę, która dopiero rozpoczyna praktykę. Równie ostrożnie należy traktować różne materiały publikowane w Internecie (np. ten tekst ;) a zwłasza wypowiedzi na listach dyskusyjnych Zen i Buddyzmu.

Dosyć szczególne teksty publikują też różne organizacje chrześcijańskie, a zwłaszcza katolickie. Często są to zupełnie niekompetentne wypowiedzi osób (np. ks. Dziewiecki), które nie tylko nigdy nie praktykowały Zen, ale wręcz nie mają pojęcia o jego podstawowych założeniach teoretycznych. Fałszują oni obraz Buddzymu, który jest o 6 wieków starszy od Chrześcijaństwa i ma ponad 600 milionów wyznawców na całym świecie.

I jeszcze jedna rzecz, której powinieneś być świadomy. Czytanie o Zen to nie Zen. Zwłaszcza dla ludzi Zachodu może pojawić się pokusa, żeby zostawić to na poziomie intelektualnym, czytać kolejne książki, coraz mądrzej dyskutować itd.Zen jest poza słowami.

Czy chcę iść Drogą Zen?

Zanim zrobisz następny krok, powinieneś sam sobie szczerze na to pytanie odpowiedzieć.

Już po pierwszym kroku, powinieneś zorientować się, że:

Zen nie jest religią (jeśli jako religię rozumiemy zagwarantowany dogmatami punkt widzenia), ani filozofią (filozofia opiera się na słowach).

Zen jest Drogą Życia, czyli takim sposobem życia, który prowadzi do poznania istoty rzeczywistości i samego siebie.

Zen nie może być traktowany jako hobby, dodatkowe zainteresowanie. Tak naprawdę to ćwiczenie wymaga od nas 100% zaangażowania, choć oczywiście nie jest to łatwe.

Zen powinien stać się najważniejszą rzeczą w Twoim życiu.

Zen opiera się na praktyce i doświadczeniu - nie na wierze i dogmatach. Każdy może spróbować tej Drogi, ale jeśli traktujesz swoje życie poważnie - nie da się jej połączyć z Drogą Wiary (np. chrześcijaństwem).

Twoje postępy na Drodze Zen, zależą tylko od Ciebie, od wysiłku i zaangażowania, które potrafisz włożyć w praktykę. Mówi się: "Dużo gliny - duży Budda. Mało gliny - mały Budda".

Nie możesz praktykować Zen i używać narkotyków. W Zen ćwiczy się czysty umysł, podczas gdy narkotyki zniekształcają świadomość.

Twoje życie jest w Twoich rękach. Zdecydowałeś się spróbować? Jeśli tak - zrób następny krok.

Usiądź w Zazen

Pierwsza rzeczą, której trzeba się dokładnie nauczyć, to ułożenie ciała podczas siedzenia.

Jeśli nie masz maty i poduszki, których używa się podczas siedzenia, to powinny wystarczyć do tego celu dwa koce. Jeden z nich złóż tak, aby przypominał kształtem kwadratową matę. Jej szerokość powinna być taka, aby nogi nie wystawały, kiedy będą ułożone do zazen. Drugi koc złóż w kostkę - zastąpi poduszkę.

Usiądź na przedzie poduszki lub złożonego koca.

Ułóż odpowiednio nogi. Mogą być skrzyżowane (np. pełny lotos, pół lotos, ćwierć lotos lub siad birmański) lub w pozycji nazywanej z języka japońskiego "seiza" (postaram się wykonać fotografie lub rysunki, które lepiej zilustrują to o czym piszę).

Wyprostuj plecy - powinny być prostopadłe do podłogi. Wyciągając kręgosłup do góry możesz przez chwilę sobie wyobrazić, że ktoś ciągnie Cię za sznurek, przywiązany dokładnie do samego czubka głowy, natomiast Twoje ciało zwisa bez napięcia na tym sznurku. Krótko mówiąc - pozycja powinna być prosta, ale rozluźniona. "Otwórz" klatkę piersiową, wypychając ją lekko do przodu i obciągając ramiona do tyłu.

Głowa również powinna być prosto, podbródek powinien być lekko cofnięty (czyli uszy powinny znaleźć się w linii barków).

Zwykle stosuje się jedno z dwóch podstawowych ułożeń dłoni:

Pochodzące ze szkoły soto (chociaż stosowane obecnie często również w niektórych szkołach rinzai):

Palce lewej dłoni spoczywają na palcach prawej. Dłonie są skierowane grzbietem w dół, a kciuki łączą się lekko tworząc koło lub owal.

Pochodzące ze szkoły rinzai:

Lewa dłoń obejmuje prawą dłoń. Kciuki są schowane, a dłonie zaciśnięte.

W przypadku obu ułożeń ręce powinny znajdować się na brzuchu, przy punkcie który mieści się około 3 - 4 cm poniżej pępka. Jest to "hara" - ważny punkt energetyczny, czakram. Możesz sam spróbować go wyczuć. Podczas siedzenia ważne jest, aby środek ciężkości (również mentalny) znajdował się właśnie tam, a nie np. w głowie.

Oczy są swobodnie, bez napięcia skierowane w stronę podłogi, mniej więcej pod kątem 45 stopni. Nie należy wpatrywać się w podłogę - wzrok powinien być "puszczony".

Pomimo tych wszystkich detali o które trzeba zadbać, pozycja powinna stać się naturalna. Nie powinno być żadnych zbędnych napięć (pracują tylko te mięśnie, które utrzymują prostą postawę).

Dobrze jest, jeśli ktoś doświadczony może skorygować Twoją pozycję - samemu łatwo coś przeoczyć.

Drugim elementem zazen jest właściwy oddech.

Oddech powinien być głęboki i "z brzucha", czyli z przepony. Oczywiście należy oddychać nosem, a nie ustami. Podczas oddychania, należy być świadomym swojego hara, środka, czyli punktu energetycznego mieszczącego się mniej więcej 4 cm poniżej pępka. Głębokość oddechu powinna stać się naturalna, nie wymuszona.

Trzecia sprawa, chyba najtrudniejsza, to właściwy stan umysłu.

Określa się go "umysłem nie-myślenia". Polega to na tym, że ani nie chwytamy się pojawiających się myśli, ani też nie zatrzymujemy ich.

Można powiedzieć, że ułożenie ciała jest jak góra. Myśli, które się pojawiają to chmury. Góra nie biegnie za chmurami, ani też nie zatrzymuje ich.

Wkrótce powinieneś zauważyć, że kiedy jesteś świadomy pojawiających się myśli, to zamiast wpadać w "transy myślowe" (jak to zwykle w naszym życiu bywa), myśli znikają jak ukłute bańki mydlane.

Ćwiczenie, które jest w tym pomocne i od którego większość zaczyna praktykę zen, to liczenie oddechu. Polega ono na tym, że w myślach liczymy wydechy od 1 do 10 i potem od nowa. Proste? Spróbuj - przekonasz się, że nasze rozbiegane umysły nie łatwo potrafią wykonać tak prostą czynność. Wydaje Ci się, że jesteś zupełnie przytomny, kiedy nagle zdasz sobie sprawę, że właśnie doliczyłeś np. do 30-tu. Albo, że nie wiesz właściwie do ilu doliczyłeś, bo przypomniała Ci się ostatnia randka z dziewczyną / chłopakiem ;)

Bądź w pełni przytomny, uważny i obecny, tak bardzo jak to tylko jest możliwe.

Nie ma zen bez zazen. Siedzieć powinieneś regularnie - jeśli to możliwe najlepiej ok. pół godziny rano i wieczorem.

Zapamiętaj: zazen to ciche, bezprzedmiotowe siedzenie z przytomnym i pustym umysłem.

Znajdź swojego Mistrza Zen i grupę ćwiczących

<dodatek ode mnie,niech mistrz nie myśli za ciebie,niech daje ci jedynie wskazówki,sam masz podążać swoją ścieżką,nie opierając się na kimś>

Samotne ćwiczenie jest bardzo ważne, ale powinieneś skonfrontować swoje doświadczenie z Mistrzem Zen, jeśli traktujesz to co robisz poważnie.

Dodatkowo, samotna praktyka jest bardzo trudna i łatwo się zniechęcić lub wejść w ślepą uliczkę. Tutaj pomocna jest praktyka w grupie.

Nieocenioną wartość ma praktyka sesshin - wspólnego intensywnego ćwiczenia Zen (zwykle trwa ono około tygodnia).

Znalezienie swojego Mistrza Zen i grupy osób współćwiczących nie jest łatwe. Każda szkoła ma swój własny styl i formę, które różnią się między sobą.

Są szkoły gdzie główny nacisk kładzie się na dyscyplinę i formę, gdzie indziej z kolei bardzo ważna jest dynamika. Mówi się, że różne style Zen, a właściwie nawet różne szkoły Buddyzmu, różnią się między sobą forą, ale istota praktyki jest ta sama.

Powinieneś zdać się na swoją intuicję, wyczucie i rozum, żeby wybrać, która z nich jest dla Ciebie właściwa.

To samo tyczy się Mistrza Zen. Nie jesteśmy w stanie rozpoznać, czy ktoś ma wgląd Mistrza Zen, jeśli sami go nie mamy. Cóż więc pozostaje? Spróbuj i sprawdź!

Istnieją dwie główne szkoły Zen: Rinzai oraz Soto.

Szkoła Rinzai jest bardzo dynamiczna. Duży nacisk kładzie się też na życie codzienne. W tej linii ćwiczy się z koanami. W zendo siedzi twarzami do środka sali. Metodami często stosowanymi są krzyk i uderzenie kija. Założycielem jest Rinzai Gigen (chiń. Lin Chi).

Szkoła Soto kładzie nacisk na "siedzenie dla siedzenia". W tej szkole w zendo siedzi się twarzami do ściany. Jej założycielem jest Dogen.

Mówi się, że szkoła Soto jest jak powiew wiatru, Rinzai natomiast jak uderzenie pioruna.

Oprócz wyżej wymienionych istnieje jeszcze bardzo wiele innych szkół, często też zawierają one elementy obu styli.

Jeszcze raz napiszę jasno i wyraźnie: według mnie dla współczesnego europejczyka samotna praktyka Zen, bez Mistrza i grupy, jest niemożliwa. Jesteśmy zbyt ślepi i pomieszani, aby móc samemu wywrócić swój logiczny świat do góry nogami i iść pod prąd.

Kilka adresów i telefonów, które mogą być przydatne, znajdziesz w dziale Kontakty.

Co dalej?

Jeśli już znalazłeś swojego Mistrza i właściwą grupę, powineś tam otrzymać wskazówki co do dalszej praktyki. Warto jednak zawsze pamiętać o kilku kluczowych punktach:

Zen praktykuje się całym sobą, w 100%.

Zen powinien być najważniejszy w Twoim życiu.

W Zen nie ma "misjonarstwa". Idź swoją Drogą, nie nawracaj innych, bądź tolerancyjny. Jeśli ktoś chce Twojej pomocy - pomóż mu, jeśli nie - nie narzucaj się.

Każda sytuacja życia jest sytuacją Zen.

Praktyka Zen nie ma końca - nawet jeśli jesteś Mistrzem, zawsze jest coś do zrobienia. Mówi się, że prawdziwe ćwiczenie zaczyna się dopiero jak już jest się Mistrzem. To co robiłeś wcześniej, to był tylko wstęp...

Żyj prosto i skromnie.

Uważaj też na zjawisko tzw. "choroby Zen". Może ona się przejawiać w różny sposób, np.:

"Tyle już doświadczyłem w Zen. Jestem już naprawdę niezły w te klocki."

Błąd: Kto jest niezły? To tylko Twoje Ego!

"Moja sangha / szkoła Zen ćwiczy super dobrze. Nie ma innej tak dobrej szkoły. Na świecie nie ma tak rewelacyjnego Mistrza. Ludzie z pozostałych szkół ćwiczą na niższym poziomie."

Błąd: Jeśli nie próbowałeś - nie mów. Jeśli próbowałeś i przekonałeś się, że inny Mistrz / grupa nie jest dla Ciebie odpowiednia, nie znaczy to, że nie jest właściwa dla kogoś innego.

"Na świecie nie ma nic innego niż Zen. Tylko o tym powinno się rozmawiać i żyć tym."

Błąd: Jeśli nie żyjesz w klasztorze, to życie niesie ze sobą wiele różnych spraw. Poza tym jest wiele różnych Dróg, nie tylko Zen. Warto być otwartym.

:yinyang:/>

Edytowane przez Mistyk
0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Żeby dodać komentarz, musisz założyć konto lub zalogować się

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze

Dodaj konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!


Zarejestruj nowe konto

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się tutaj.


Zaloguj się teraz

  • Przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników, przeglądających tę stronę.