_Domi_

Ćwiczenia wizualizacji

5 postów w tym temacie

Ćwiczenia wizualizacji

Połóż przed sobą duże, dojrzałe, kolorowe jabłko. Przyjrzyj mu się uważnie i staraj się zapamiętać jak najwięcej szczegółów. Następnie zamknij oczy. Pod przymkniętymi powiekami skieruj gałki oczne nieco do góry i spróbuj przywołać obraz widzianego przed chwilą jabłka. Przypomnij sobie jego kształt, wielkość i kolory. Postaraj się, aby widziany obraz był jak żywy. Otwórz oczy i sprawdź, na ile to, co zobaczyłeś pod zamkniętymi powiekami, przypomina obraz rzeczywisty. Teraz weź jabłko do ręki i powąchaj je. Skojarz ten zapach z czymś, co sobie łatwo przypominasz, opisz go i ponownie zamknij oczy. Jak teraz ?widzisz" swoje jabłko?

Następnie wprowadź do tej sceny ruch. Przybliż owoc do twarzy, poczuj jego intensywny zapach, wyobraź sobie, że barwy są bardziej nasycone, wyraźne i że jabłko jest większe. W swoich wizjach pójdź jeszcze dalej: wyobraź sobie, że gryziesz jabłko. Poczuj słodki smak jego soku i postaraj się usłyszeć chrupanie. Zjedz jabłko do końca i kiedy zostanie Ci tylko ogryzek, otwórz oczy. Baw się przy tym jak małe dziecko. Porzuć powagę urzędu, stanowiska i wieku.

Powtarzaj to ćwiczenie z wieloma innymi przedmiotami, które są kolorowe, różnią się konsystencją, pachną i smakują. Rób to zawsze i wszędzie. Kiedy idziesz ulicą, wyobrażaj sobie ludzi poprzebieranych w zabawny sposób. Kiedy ktoś złości się na Ciebie albo kiedy boisz się kogoś, wyobraź go sobie małego jak krasnoludka ze spuszczonymi spodniami. Nie dość, że wcale się nie zdenerwujesz, tylko przeciwnie, nieźle się ubawisz, to jeszcze wyćwiczysz wyobraźnię, która obok intuicji jest podstawą życiowego sukcesu.

Źródło: Bożena Figarska "Żyj z pasją"

1

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Ja co prawda nie mam problemu z wizualizowaniem, ale Domi niski ukłon dla Ciebie za ten temat. Dobrze napisane, dzięki.

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Na początku każdy może mieć problem z wizualizacją, dlatego watro zacząć od czegoś, co dobrze się zna np. twarz bliskiej osoby, oglądamy ją przecież bardzo często, ale nie zawsze zwracamy uwagę na szczegóły. Należy jej się dobrze przyjrzeć, a po jakimś czasie spróbować odtworzyć w pamięci z najdrobniejszymi detalami.

Szczegóły są ważne, bo to one nadają obrazowi charakterystyczne cechy. Ja lubię wizualizować ruch, to z początku nie jest taka prosta sprawa, ale kiedy zacznie się od statycznych przedmiotów, później łatwiej jest przeprowadzić projekcję takiego filmu w wyobraźni. Im szybciej, tym ciekawiej, można sobie pomóc odtwarzając w umyśle sceny ze swojego ulubionego serialu. Każdy sposób jest dobry, jeśli prowadzi do celu.

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

A czemu sprzyja wizualizacja i jej trening ? służy rozwojowi pamięci / osobowości ,ponieważ to jacy jesteśmy ,co odczuwamy ,o czym myślimy  ,w głównej mierze składa się z naszych wspomnień ,nastrojów i emocjonalnych wzlotów i upadków ,można powiedzieć ,że nasz umysł ,składa się ze wspomnień /przeszłości  .

Napiszę nieco bardziej zaawansowaną wizualizację ( wyobrażnię kreatywną i podróże astralne /duchowe ).

Po skończeniu obowiązków dnia codziennego , siadamy w jakimś spokojnym i odizolowanym od ludzi miejscu ( by myślokrztałty otoczenia ,nie zaśmieciły naszego umysłu swoimi poglądami i myślami ,oraz uczuciami ) ,zamykamy oczy , wchodzimy w stan medytacyjny , i po czasie odtwarzamy w wyobrażni scenę z danego dnia , tylko że od tyłu  ( jak film  ) tylko projektorem w tym przypadku jest nasz umysł , wyobrażamy sobie każdy szczegół ( warunek ! BĄDŻMY ZE SOBĄ ABSOLUTNIE SZCZERZY ), i jeśli coś poszło nie tak (powinniśmy to poczuć ) ,możemy to zmienić ,poprzez ukierunkowaną /aktywną wyobrażnię .

https://zenforest.wordpress.com/2007/10/09/hello-world/

To, co myślimy o sobie, staje się dla nas prawdą.

Jestem przeko­nana, że każdy, ze mną włącznie, jest całkowicie odpowiedzialny za wszystko w swoim życiu, tak najlepsze, jak i najgorsze.

Każda po­wstała w nas myśl tworzy naszą przyszłość.
Każdy z nas tworzy swoje doświadczenia dzięki własnym myślom i uczuciom.
Myśli i wypowiedziane słowa kreują nasz los.

Sami tworzymy pewne sytuacje, a potem negujemy naszą moc, obwi­niając za własną frustrację innych ludzi.

Nie ma osoby, miejsca lub rzeczy, które miałyby władzę nad nami, ponieważ tylko MY tworzymy myśli w naszym umyśle.

Tworzymy nasze doświadczenia, naszą rzeczy­wistość i wszystko, co się z tym wiąże. Jeśli w naszych umysłach stwo­rzymy pokój, harmonię i równowagę, znajdziemy je również w życiu.
Które z tych stwierdzeń jest typowe dla was?
„Ludzie zawsze się mnie czepiają”.
„Wszyscy są zawsze pomocni”.

Każde z tych przekonań będzie tworzyć całkowicie odmienne do­świadczenia.
To, co sądzimy o sobie i życiu, staje się dla nas prawdą.

Wszechświat zawsze wspiera każdą myśl, którą zechcemy po­myśleć i w którą zechcemy uwierzyć.

Mówiąc inaczej, nasza podświadomość akceptuje wszystko, co wybierzemy budując nasze przekonania. To znaczy, że to, w co wierzę myśląc o sobie i życiu, staje się dla mnie prawdą. Wybrane przez ciebie myśli o sobie i życiu stają się prawdą dla ciebie. Nie jesteśmy niczym ograniczeni w naszym myśleniu.
Skoro już to wiemy, całkiem sensowny staje się wybór stwierdze­nia: „Wszyscy są zawsze pomocni”, zamiast: „Ludzie zawsze się mnie czepiają”.

 

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Żeby dodać komentarz, musisz założyć konto lub zalogować się

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze

Dodaj konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!


Zarejestruj nowe konto

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się tutaj.


Zaloguj się teraz

  • Przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników, przeglądających tę stronę.