Gość Kuanan

Proszę O Wasze Sugestie

17 postów w tym temacie

Witam po dłuższej przerwie.Zwracam się do Was z prośbą o podpowiedź jak zinterpretować takie oto zjawisko:Widzę osobę, z jej czakry korony wychodzi słup bialego światła, po czym przechodzi ono (światło) w kolor srebrny. Cała osoba jest skąpana w bieli na zasadzie mgiełki... W rozmowie owa osoba mówi,że bardzo często ma pulsowanie w koronie. Pulsowanie jest dość intensywne.Raczej nie bolesne, choć bywają dni, że jest dokuczliwe.Jestem ciekawa Waszych opinii w tej materii.Pozdrawiam

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

za dużo energii idzie do góry, za dużo.

choć kolor srebrny jest bardzo korzystny, od czasu do czasu :)

jakby chciała toy rozwijać, mogę podpowiedzieć tej osobie coś niecoś.

Edytowane przez Sosnowiczanin
0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

hmm... a ona nie jest przypadkiem podlaczona do jakiegos zrodla (z gory)

wskazywaloby na to wedlug mnie to pulsowanie - ze jest za duzo energii wczakrze i za duzo doplywa do calego ukladu (cala w bialej mgielce)

moze czakra jest jakos uszkodzona

czy ta osoba nie pracowala wczesniej nad otwarciem/poszerzeniem tej czakry?

nie probowala sie podlczac w zcasie medytacji pod jakies zrodlo?

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Dla mnie jest to bardziej związane z pobudzeniem lub otwearciem osmej czakry, tym samym połaczeniem ze żródłem, nie jakimś tam żródłem, :-) . A pulsowanie w koronie być moze z tego powodu ze naplywa juz całkiem inna energia i i byc moze korona musi sie do tego przyzwyczaić, dostroić. Nie rozpatrywał bym tego w kwesti negatywnej, .

Edytowane przez rastar
0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

dzięki za wypowiedzi :)

za dużo energii idzie do góry, za dużo.

choć kolor srebrny jest bardzo korzystny, od czasu do czasu :)

jakby chciała toy rozwijać, mogę podpowiedzieć tej osobie coś niecoś.

Sosna, możesz rozwinąć ten korzystny i dlaczego od czasu do czasu?Skontaktuje się z Tobą w tej sprawie na gg, w imieniu tej osoby.

hmm... a ona nie jest przypadkiem podlaczona do jakiegos zrodla (z gory)

wskazywaloby na to wedlug mnie to pulsowanie - ze jest za duzo energii wczakrze i za duzo doplywa do calego ukladu (cala w bialej mgielce)

moze czakra jest jakos uszkodzona

czy ta osoba nie pracowala wczesniej nad otwarciem/poszerzeniem tej czakry?

nie probowala sie podlczac w zcasie medytacji pod jakies zrodlo?

nie jest podłączoną, bynajmniej świadomie. Pulsowanie ma w koronie odkąd pamięta, i nie pracowała nad otwarciem/poszerzeniem ww. czakry oraz nie medytuje.

Edytowane przez Kuanan
0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Jęsli to ta osoba, o której myślę, to owszem swego czasu sporo medytowała, podróżowała w wizjach i należy do tak zwanych widzących. Plus zajmowała sie odrobinę eneregetyką.

A jeśli to nie ta osoba, to moze zwyczajnie sie na cos otwiera, czy jak to niektórzy nazywają przebudza.

Ale tak czy inaczej wziłabym sobie do serca słowa Sosny, ze za dużo idzie do góry. Warto pomyśleć też o dobrym uziemieniu.

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

a ja mysle ze ta energia nie szkodzi, i ze zeczywiscie sie na nia otwiera. Co wiecej moim zdaniem sama znajdzie ujscie jesli bedzie jej zaduzo poniewarz ona nie zatrzymuje sie tylko przeplywa bardziej porownalbym ja do przemywajacego strumienia niz di palacego slonca. :-)

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Tak, pod warunkiem, ze ma przepływ. W tym wypadku otwarte są górne czakry a totalnie zamknięte dolne. Ta osoba ma reiki i moze spokojnie chocby tą metodą harmonizować swoje czakry. Poza tym jak Sosna zauważyl bez korzeni ciężko żyć i marna to roślinka co ma tylko słońce. Sama energia szkodliwa nie jest, ale jeśli nie ma równowagi to już nie jest dobrze.

Dlatego trzeba się dobrze uziemić.

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

jesli ta osoba ma to odkad pamieta, jak pisze Kuanan, to nie moze miec calkiem pozamykanych dolnych czakr, najwyzej troche - bo by sie wykonczyla ciagla emisja energii w gore ( o ile to idzie w te strone), bez doplywu energii z dolu, swojej wlasnej energii nie mamy w nieskonczonych zasobach - musialaby miec jakies dodatkowe, fizjologiczne objawy

Kuanan - czy ta osoba jest zdrowa, (pomijam grypki itp.)?

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Ta osoba raczej jest zdrowa, jest po 2 stopniu Reiki i wiele wie a jeszcze więcej doswiadczała na poziomie duchowym.

Czakry miała oczyszczane przy reiki i potem sama sporo robilą sobie reiki, oczyszczała itd.

Według mnie problem dotyczy tu raczej braku równowagi między dołem a górą. Być może jest to wynik, ze za wiele w górze za małe uziemienie?

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Kuanan pisze, ze to zjawisko wystepuje u tej osoby, odkad ona (tamta osoba) pamieta

tak jest czy to sie "zrobilo" po reiki ->?

Reiki daje niesamowicie duzo energii, nadmiar energii moze powodowac pulsowanie czy szczypanie

moze, gdy sama pracuje z reiki to nie zamyka polaczenia... choc zdaje sie, sa na to odpowiednie, nie wiem jak to nazwac, rytualy (?)

a niezrownowazone czakry moze miec i tak

kiedy kolezanka robila mi zabieg reiki, to energia leciala jak wodospad, rwaca rzeka ;)

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Ta osoba miała to już wcześniej, przed reiki.

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Sosno, masz dużo racji.

Proszę, jednak o sugestie czym to pulsowanie może być spowodowane, ponieważ osoba o której obecnie pisze, nie ma reiki w ogóle, u niej również występuje pulsowanie w koronie, widzę słup światła srebrnego.omawiana osoba nie pojawia się na forach, mało tego nie zajmuje się ezo w żaden sposób, i nawet nie wiedziała co to czakry. Zdrowa jest, bynajmniej nie wie, czy na coś cierpi.

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach
Dnia 25.01.2012 o 22:20, Gość Kuanan napisał:

Sosno, masz dużo racji.

Proszę, jednak o sugestie czym to pulsowanie może być spowodowane, ponieważ osoba o której obecnie pisze, nie ma reiki w ogóle, u niej również występuje pulsowanie w koronie, widzę słup światła srebrnego.omawiana osoba nie pojawia się na forach, mało tego nie zajmuje się ezo w żaden sposób, i nawet nie wiedziała co to czakry. Zdrowa jest, bynajmniej nie wie, czy na coś cierpi.

To tak prosto ,bo geniusz tkwi w prostocie ,za dużo archetypowych symboli ,z głębi psychiki -nieświadomoścx i podświadomości  ,wypływa na wierzch świadomości 

1. Zasada energii psychicznej 
Energia psychiczna (libido) jest fenomenem zależnym od energii fizycznej (biologicznej, fizjologicznej), ale jej źródłem są również procesy uczuciowe, intelektualne, wyobraźnia, uaktywnione wpływem, jaki mają na psyche symbole o znaczeniu archetypowym, zawarte np. w dziełach sztuki, snach, rytuałach, w stanach medytacyjnych. Ich energetyczna rola wynika z tego, że sięgają one poziomu nieświadomości zbiorowej. Symbole archetypowe są, zdaniem Junga, wrodzone, dlatego mają dla całości psychiki znaczenie witalne i regulacyjne, zaznaczając się w formie i treści procesów psychicznych (forma myślenia, stany uczuciowe, fantazjowanie, sny), tak na poziomie świadomości, jak i nieświadomości. Uzupełnieniem koncepcji energii psychicznej Junga jest jego teoria wrodzonych typów postawy psychicznej - esktrawertywnego i introwertywnego. Ekstrawersja oznacza tendencję do naturalnego kierowania energii w stronę obiektów zewnętrznych (do otoczenia), a introwersja naturalne kierowanie jej do wewnątrz (ku podmiotowi jako obiektowi wewnętrznemu). 

2. Zasada funkcji psychicznych 
Orientację w rzeczywistości zapewniają ludzkiemu "ja" cztery podstawowe funkcje psychiczne, dwie racjonalne - uczucie i myślenie - oraz dwie irracjonalne - percepcja (spostrzeganie zmysłowe) i intuicja (spostrzeganie pozazmysłowe). Koncepcja ta zawiera dwie ważne różnice w stosunku do tradycyjnego nurtu psychologii. Pierwsza polega na uznaniu uczucia za funkcję racjonalną i równorzędną, aczkolwiek opozycyjną, w stosunku do myślenia. Wartościowanie uczuciowe (subiektywne) jest komplementarne wobec osądu intelektualnego (obiektywnego), tak jak wrażenia i spostrzeżenia zmysłowe są komplementarne wobec intuicyjnego odbioru informacji. Różne układy między funkcjami orientującymi (dominacji, podrzędność) odpowiadają za kształtowanie się psychicznych typów funkcjonalnych - czterech ekstrawertywnych i czterech introwertywnych. 

3. Zasada jedności przeciwieństw 
Psychika bazuje na przeciwieństwach funkcjonalnych, które pozostają w dynamicznej równowadze, znoszą się (konflikt) lub wzajemnie kompensują (relacja zastępcza). Przeciwieństwa tworzą dynamiczną jedność, regulującą równowagę całości procesów psychicznych i przebieg rozwoju osobowości, w szczególności w kulturowej fazie rozwoju (indywiduacja). W ramach zasady przeciwieństw odbywa się asymilacja wzorców, obrazów i symboli o znaczeniu psychologicznym, duchowym, społeczno-kulturowym, moralnym, egzystencjalnym. Przeciwieństwa psychologiczne (opozycyjne systemy psychiki, przeciwstawne funkcje świadomości) tworzą dynamiczne układy w psyche jednostki, a także w strukturze społecznej i kulturze, np. w dynamice kolejnych epok lansujących przeciwstawne wartości (np. racjonalizm i irracjonalizm). Podstawowe opozycje o znaczeniu psychologicznym, zdaniem Junga, są następujące: świadomość-nieświadomość, ekstrawersja-introwersja, uczucie-myślenie, intuicja-percepcja, duch-materia. 

4. Zasada Cienia indywidualnego i zbiorowego 
Rozwój świadomości indywidualnej (ego) powoduje, że w nieświadomości organizują się tłumione i wypierane treści naładowane intensywną energią emocjonalną, tzw. kompleksy psychiczne. Tworzą one nieświadomość indywidualną - Cień indywidualny. Ułomna kondycja człowieka zapisana jest w Cieniu. Mechanizmy unikania i inne typy mechanizmów obronnych sprawiają, że ten Cień "powiększa się", a następnie ulega projekcji w negatywnych wyobrażeniach indywidualnych (negatywne fantazje, lęki, fobie, koszmarne sny, urojenia, katastroficzne wizje) lub zbiorowych (lękowe wierzenia, natrętne rytuały pogłoski, uprzedzenia). Intensywne napięcie Cienia indywidualnego sprzyja procesowi jego symbolizacji. Ciemna, negatywna strona świadomości ma w każdej kulturze swoją uniwersalną wartość - archetyp Cienia. Na styku płaszczyzny psychologicznej (nieświadomość indywidualna) i kulturowej (nieświadomość zbiorowa) Cień może ulegać dogmatyzacji lub personifikacji (np. wyobrażenie szatana, personifikacje śmierci, Hades, Szeol). W płaszczyźnie społecznej i religijnej staje się treścią dogmatów i ideologii (ideologia "złego", walka ze złem, satanizm, nihilizm). Indywidualny i zbiorowy kontakt z Cieniem (dialog świadomości z nieświadomością) jest podłożem przemiany psychicznej polegającej na asymilacji treści Cienia (odrodzenie osobowości). Kontakt z Cieniem służy asymilacji psychologicznej względności praw świadomości i nieświadomości; jest także podstawą duchowej i moralnej transformacji. 

5. Zasada autonomii nieświadomości 
Wiele zjawisk i procesów psychicznych, także u jednostek dojrzałych, ma charakter autonomiczny w stosunku do świadomości (ego). Podlegają one tylko częściowo kontroli świadomości, wywołując przeżycia typu numinalnego (tremendum, fascinosum). Ten rodzaj przeżyć wynika z oddziaływania na kompleks "ja" skondensowanych treści nieświadomości zbiorowej - archetypów. Autonomia nieświadomości zależy głównie od wpływu archetypów i symboli, przejawia się jako fatum (los), impuls twórczy, doznanie parapsychiczne, wizja o charakterze proroczym, sen archetypowy ("wielki"), olśnienie (naukowe), objawienie (religijne), poczucie misji. Autonomiczną naturę mają również objawy zaburzeń psychicznych, np. natręctwa, urojenia, wizje psychotyczne, halucynacje (np. tzw. "głosy"). Działają one na świadomość niejako z zewnątrz - jako nakaz, postulat, konieczność, przymus. Niższą, bardziej pierwotną formą autonomicznych wpływów nieświadomości stanowią popędy. 

6. Zasada kompensacji 
Złożona organizacja psychiczna wyraża się w zróżnicowaniu przepływu energii psychicznej między procesami świadomości i nieświadomości. Część tych procesów ma charakter kompensacyjny, tzn. niespełnione, istotne potrzeby przebiegają w formie zastępczej - zwykle ukrytej, utajonej, przesadnej, przemieszczonej. Kompensacja jest nie tylko negatywną formą obronną (pogląd Freuda), ale spełnia ogólne funkcje regulacyjne; może częściowo realizować cel rozwojowy (w rodzaju twórczej, pozytywnej sublimacji). Pozwala na zachowanie psychicznego, choć nieświadomego, kontaktu z istotną treścią nieświadomości zbiorowej (archetyp) i umożliwia przejściowo zachowanie całości psyche. Wiele objawów zaburzeń psychicznych i przejawów dezintegracji to wyraz kompensacyjnych wpływów nieświadomości. Kompensacja dotyczy różnych aspektów psychicznych, np. opozycji myślenie-uczucie, ekstrawersja-introwersja i in. 

7. Zasada inflacji psychicznej 
W kontakcie z symbolami i archetypami nieświadomości zbiorowej, np. w procesie twórczym, w przełomowych momentach życia, ego uzyskuje szczególny rodzaj wglądu i emocjonalnego "naładowania". Energia psychiczna wznosi się na poziom ekstremalny, a ego może ulegać "rozdęciu", tj. inflacji. Stan inflacji ego Jung nazywa owładnięciem. Treścią stanu inflacji mogą być różne archetypy (Stary Mędrzec, Wielka Matka, jaźń). Ego ulega wtedy intensywnemu oddziaływaniu nieświadomości zbiorowej, niczym dajmoniona (bóstwa). Inflacja ego jest nieodłącznym elementem procesu indywiduacji (przeżycia twórcze, doświadczenie religijne, kryzys połowy życia), ale mogą też być doświadczeniem negatywnym, kiedy ego traci swą autonomię (przejściowe lub stabilne stany psychotyczne). 

8. Zasada jaźni 
Ego jest wtórnym ośrodkiem regulującym aktywność systemu psychicznego, rozwijającym się (po 1 r. ż.) i dominującym w świadomej części psychiki (według Freuda odpowiada za procesy wtórne). Nadrzędny ośrodek integracji psychicznej, który może zapanować nad systemem świadomym i nieświadomym to archetyp jaźni. Jaźń jest postulatem rozwoju osobowości. Osiągnięcie jaźni oznacza doświadczenie pełni psychicznej, jedności z obrazem Boga (Chrystusa, Jahwe, Allaha, Buddy). Kontakt psychiczny ego z jaźnią tworzy tzw. oś ego-jaźń (według E.F. Edingera). Zasada jaźni ujawnia się nie tylko w formie personifikacji transcendentnego Boga. Uniwersalnym wyobrażeniem jaźni, jej symbolem, są też obrazy mandali, np. koła, krzyża, spirali, kolistego węża (uroborosa), wieloosiowego, symetrycznego kryształu, w nauce -- model atomu, struktura benzenu. Zasada jaźni, według Junga, wiąże się z naturalnymi obrazami czwórcy (mandali psychicznej). Czwórca, jako nadrzędna forma organizacji ludzkiej psyche, odzwierciedla naturalny porządek świata i kosmosu. Dwie podstawowe psychologiczne formy czwórcy to cztery funkcje orientujące psychikę (uczucie, myślenie, percepcja, intuicja) oraz czterowymiarowa relacja ducha, materii, ego i nieświadomości zbiorowej (archetypów). 

9. Zasada funkcji transcendentnej (symbolicznej) 
Aktywność i treść procesów psychicznych w ciągłym procesie rozwoju osobowości odnosi się pośrednio (przez nieświadomość) lub bezpośrednio (przez świadomość) do nadrzędnej funkcji psychologicznej, jednoczącej świadomość i nieświadomość oraz inne przeciwieństwa psychologiczne - funkcji transcendentnej. Symbole i wartości nadrzędne - jaźń i pozostałe archetypy nieświadomości zbiorowej (sztuka, przeżycia i dogmaty religijne) - oddziałują na intensywnie na świadomość, wiążąc ją z transcendentnym aspektem psychiki i spełniając funkcję religijną. 

10. Zasada indywiduacji (kulturowej fazy rozwoju) 
Po fazie naturalnej rozwoju (socjalizacja, identyfikacja sfery biologicznej, instynktów) zadaniem jednostki jest wejście w fazę kulturową rozwoju (indywiduacja). Następuje wtedy integracja sfery archetypów i ego oraz przemiana świadomości - bądź w formie permanentnych zmian orientacji i organizacji psychiki, bądź w formie wyraźnego kryzysu połowy życia. Elementy kryzysowe są szczególnie widoczne w zaburzeniach psychicznych typu nerwicowego i afektywnego, które - przy słabo ukształtowanym ego i niedostatecznej integracji z podłożem kulturowym - utrwalają się. Głębsze zaburzenia i zaczynające się wcześniej w rozwoju (dzieciństwo, okres dojrzewania), objawiające się jako psychozy, mogą kończyć się rozpadem osiowej struktury psychiki (indywiduacja w tym przypadku jest zablokowana). Przełom procesu indywiduacji wyraża się zwykle tzw. kryzysem połowy życia, w czasie którego następuje przemiana osobowości (odrodzenie). Odpowiednie fazy przemiany zaznaczają się też w procesie terapii. Jung przewiduje cztery jej fazy: katharsis (oczyszczenie), wyjaśnianie, edukacja, odrodzenie. 

11. Zasada finalności procesów psychicznych (teleologiczna) 
Indywidualny rozwój (faza naturalna dojrzewania i proces indywiduacji) jest procesem twórczym, uwarunkowanym czynnikami wrodzonymi, doświadczeniami dzieciństwa i wypracowanymi cechami osobowości, ale przede wszystkim jest procesem zmierzającym do celu, jakim jest realizacja wewnętrznej jaźni i zbudowanie dojrzałej osobowości. Osobowość nie jest gotowym tworem lub nabytym od otoczenia, ale syntezą wysiłku wewnętrznego i zewnętrznych uwarunkowań, które są regulowane przez dziedziczne wzorce psychologiczne - archetypy. "Finałem" przemian jest osobowość jako wynik stopniowych i przełomowych transformacji. 

12. Zasada synchroniczności 
Wiele procesów psyche, ulegając wpływom nieświadomości zbiorowej, nie podlega prostej regule przyczyna-skutek. Mają one charakter zależności akauzalnej. Przykładem zjawiska synchroniczności są niejasne zbiegi okoliczności, zjawiska losowe (fatum), sny prorocze, objawienia religijne. Czynnik akauzalności został stwierdzony w fizyce cząstek elementarnych (ta sama cząsteczka jest jednocześnie rejestrowana jako zjawisko falowe (energia) i materialne (masa). Tzw. przypadek, kiedy nie stwierdza się określonej zależności przyczynowej w rozumieniu logiki Arystotelesa, w psychologii może być nośnikiem istotnego znaczenia (związek znaczeniowy). Synchroniczność (znaczeniowa zbieżność zdarzeń jest wyrazem manifestacji procesów nieświadomości zbiorowej. Powiązania pozaprzyczynowe między różnymi aspektami rzeczywistości zakłada także mistyczna idea jednego świata (unus mundus). 


Artykuł pochodzi ze stron Wydawnictwa ENETEIA: http://edukacja.eneteia.pl

http://www.psychologia.edu.pl/czytelnia/50-artykuly/928-dwanascie-zasad-psychologii-junga.html

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Żeby dodać komentarz, musisz założyć konto lub zalogować się

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze

Dodaj konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!


Zarejestruj nowe konto

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się tutaj.


Zaloguj się teraz

  • Przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników, przeglądających tę stronę.