Czy Mozna Inwokować Inkuby I Sukkuby ?

[Hellgorak 0]

Niech będzie pozdrowiona najświętsza wiedza mistrza Theriona Baphometa XI°

Mam pytanie do was moi mili, czy jako adept mogę inwokować sukkuby i inkuby, czy jako adept niedoświadczony moge wykonać ten rytuał inwokacji ? czy jako adept jakimi rytuałami moge się zajac by nabrać doświadczenia ?

[Mistyk 243]

Już poprzednie pokolenia natworzyły - myślo-krztałtów ,duchów dobrych i złych , sukkubów , inkubów ,bogów ,aniołów ,archaniołów ,poltergeistów , diabłów ,demonów ,Szatana Pana (biorą za Boga Stwórcę ), a to po prostu skumulowane energie psychiczne./duchowe ludzi są niezrównoważone .

Edytowane 27 Styczeń 2016 przez Mistyk

[Hellgorak 0]

A co do pozostałych pytań ?

[Mistyk 243]

Tak wywołasz/wytworzysz co chcesz :Nasze myśli tworzą naszą rzeczywistość

09

wtorek

Oct 2007

Posted by ZF in Refleksje nad życiem, Rozwój, Świadomość ≈ 200 komentarzy

Tagiafirmacje, ego, konflikt, kreacja, nieszczęście, ofiara, szczęście

To, co myślimy o sobie, staje się dla nas prawdą.

Jestem przeko­nana, że każdy, ze mną włącznie, jest całkowicie odpowiedzialny za wszystko w swoim życiu, tak najlepsze, jak i najgorsze.

Każda po­wstała w nas myśl tworzy naszą przyszłość.

Każdy z nas tworzy swoje doświadczenia dzięki własnym myślom i uczuciom.

Myśli i wypowiedziane słowa kreują nasz los.

Sami tworzymy pewne sytuacje, a potem negujemy naszą moc, obwi­niając za własną frustrację innych ludzi.

Nie ma osoby, miejsca lub rzeczy, które miałyby władzę nad nami, ponieważ tylko MY tworzymy myśli w naszym umyśle.

Tworzymy nasze doświadczenia, naszą rzeczy­wistość i wszystko, co się z tym wiąże. Jeśli w naszych umysłach stwo­rzymy pokój, harmonię i równowagę, znajdziemy je również w życiu.

Które z tych stwierdzeń jest typowe dla was?

„Ludzie zawsze się mnie czepiają”.

„Wszyscy są zawsze pomocni”.

Każde z tych przekonań będzie tworzyć całkowicie odmienne do­świadczenia.

To, co sądzimy o sobie i życiu, staje się dla nas prawdą.

Wszechświat zawsze wspiera każdą myśl, którą zechcemy po­myśleć i w którą zechcemy uwierzyć.

Mówiąc inaczej, nasza podświadomość akceptuje wszystko, co wybierzemy budując nasze przekonania. To znaczy, że to, w co wierzę myśląc o sobie i życiu, staje się dla mnie prawdą. Wybrane przez ciebie myśli o sobie i życiu stają się prawdą dla ciebie. Nie jesteśmy niczym ograniczeni w naszym myśleniu.

Skoro już to wiemy, całkiem sensowny staje się wybór stwierdze­nia: „Wszyscy są zawsze pomocni”, zamiast: „Ludzie zawsze się mnie czepiają”.

Wszechobecna Moc nigdy nas nie osądza ani nie krytykuje.

Ona nas akceptuje takimi, jakimi jesteśmy, sprawiając, że ży­wione przez nas przekonania odzwierciedlają się w naszym życiu.

Jeśli chcę sądzić, że życie jest puste i nikt mnie nie kocha, na pewno potwierdzi się to w moim życiu.

Ale jeśli zechcę odrzucić to przekonanie i powiem sobie: „Miłość jest wszędzie, kocham i jestem godny miłości”, będę trwał przy tej myśli i powtarzał ją wielokrotnie, to stanic się ona dla mnie prawdą.

I oto kochający ludzie pojawią się w moim życiu; ci, którzy już w nim są, będą dla mnie jeszcze milsi, a i mnie przyjdzie łatwo wyrażać pozytywne uczucia wobec innych.

Większość z nas ma nierozsądne wyobrażenie o tym, kim jeste­śmy, i bardzo wiele sztywnych zasad określających, jak żyć.

Nie chodzi o to, by siebie potępiać, bo każdy z nas stara się najlepiej, jak może wdanej chwili. Gdybyśmy lepiej wiedzieli, lepiej rozumieli i byli bardziej świadomi, prawdopodobnie postępowaliby­śmy inaczej. Proszę, nie popadajcie w depresję dlatego, że jesteście tacy, jacy jesteście. Już sam fakt, że znaleźliście tę książkę i odkry­liście mnie, znaczy, że chcecie dokonać korzystnej zmiany w życiu.

W CO WIERZĘ

Utwierdźcie się w tym pragnieniu. „Mężczyźni nie płaczą”, „Kobiety nie potrafią zajmować się pieniędzmi”. Cóż za ograniczające przeko­nania, z którymi przyszło nam żyć!

Kiedy jesteśmy mali, uczymy się stosunku do siebie i do życia obserwując dorosłych wokół nas.

W ten sposób uczymy się, co myśleć o nas samych i naszym świe­cie.

Zatem, jeśli przebywamy w otoczeniu ludzi bardzo nieszczęśli­wych, przerażonych, pełnych poczucia winy lub złości, uczymy się wielu negatywnych rzeczy o sobie i otaczającym nas świecie.

„Nigdy niczego nie robię dobrze”. „To moja wina”. „Jeśli się złoszczę, jestem złym człowiekiem”.

Takie przekonania tworzą życie pełne frustracji.

Kiedy dorastamy, mamy tendencję do odtwarzania emocjonalne­go klimatu domu naszego dzieciństwa.

Nie jest to ani dobre, ani złe, prawidłowe czy niewłaściwe; to jest klimat, w którym czujemy się „u siebie”. Mamy również tendencję do odtwarzania w naszych osobistych związkach tych samych modeli stosunków, jakie łączyły nas z matką czy ojcem, lub też ich wzajemnych relacji. Zastanówcie się, jak często stwier­dzaliście, że wasz partner czy szef był „taki jak” wasza matka lub ojciec.

Sami też traktujemy siebie podobnie jak traktowali nas rodzice. Narzekamy i karzemy się w ten sam sposób. Jeśli się wsłuchasz, możesz niemalże usłyszeć te same słowa. Kochamy i zachęcamy siebie w ten sam sposób, w jaki nas kochano i dopingowano, kiedy byliśmy dziećmi.

„Ty nigdy nie robisz niczego prawidłowo”. „To wszystko twoja wina”. Jak często mówiliście do siebie w ten sposób? „Jesteś cudowny”. „Kocham cię”. Jak często to sobie powtarzacie?

Mimo wszystko nie winiłabym za to naszych rodziców.

Wszyscy jesteśmy ofiarami ofiar, które prawdopodobnie przeka­zały nam całą swoją wiedzę.

Jeśli wasza matka lub ojciec nie wiedzie­li, jak kochać siebie, nie mogli nauczyć was tej miłości. Mogli was nauczyć tylko tego, co sami otrzymali w dzieciństwie. Jeśli chcecie lepiej zrozumieć swoich rodziców, poproście ich, aby opowiedzieli wam o swoim dzieciństwie. Jeśli posłuchacie ich uważnie, dowiecie się, skąd wzięły się ich własne lęki i sztywne reguły postępowania. Ci ludzie, którzy obarczyli was tym całym „bagażem”, byli tak samo przerażeni i zalęknieni jak wy.

Sądzę, że to my wybieramy sobie rodziców.

Każdy z nas decyduje o inkarnacji na tej planecie w szczegól­nym miejscu i czasie. Dokonaliśmy wyboru przyjścia tu, aby otrzymać szczególną lekcję.

Lekcję, która poprowadzi nas ducho­wą i ewolucyjną ścieżką.

Wybieramy sobie płeć, barwę skóry, kraj i rozglądamy się za skreślonego typu rodzicami.

Oni będą od­zwierciedleniem wzorca, nad którym będziemy pracować całe życie.

https://zenforest.wordpress.com/2007/10/09/hello-world/

[ElohimMihael 1]

Cudownie. Kolejna osoba, która zamiast odpowiedzieć konkretnie na postawione w tytule tematu pytanie robi przysłowiowe: "pierdolenie o szopenie", z którego nic wartościowego nie wynika, a tylko stwarza pozory, że coś się wie, że już o tym, że nic samego wartościowego nie powie tylko odsyła do innych stron ezoterycznych, które za wiele o pewnych rzeczach nie mówią, a już na pewno w tym wypadku nie odpowiadają na pytanie postawione w temacie.

Po pierwsze omawiane tu istoty nie są żadnymi egregorami. Ci którzy mówiąc o aniołach, demonach, Upadłych i ogólnie rasie Bogów itp. chyba ich nie spotkali, że nazywają ich jakimiś żałosnymi egregorami.

Po drugie Hellgorak o jakim konkretnie rytuale piszesz?

Można ewokować sukkuba lub inkuba.

Po co ci to?

I co ważniejsze jakie masz doświadczenie w magii, ezoteryce?

[Mistyk 243]

KAŻDY OCZYWIŚCIE JEST JEGO /JEJ ALTER-EGO ,jest lustrzanym odbiciem widzącym swoje cechy charakteru w drugiej osobie, i projektujący własne cechy na drugiego człowieka.