Szept

Islam

2 posty w tym temacie

Islam

Uniwersalna religia monoteistyczna. Wyjątkowa gorliwość wyznawców posunięta do ofiar śmiertelnych. Umrzeć dla Allaha to największy zaszczyt. Zabić niewiernego również. W skrajnych przypadkach gorliwość ta posunięta jest do świętej wojny - dżihadu - walki zbrojnej. Wyznawcy islamu to około 1,2 mld. Muzułmanie żyją głównie w Azji i Afryce.

Islam stanowi kontynuację wcześniejszych religii monoteistycznych: judaizmu i chrześcijaństwa, dlatego też przez samych muzułmanów jest uważany za religię Abrahama (arab. Ibrahim). Ponieważ Bóg objawił się Mahometowi, który był jedynie prorokiem, muzułmanie odrzucają nazwę mahometanizm, gdyż sugeruje ona, że Mahomet ma boską naturę.

W przekonaniu muzułmanów islam jedynie poprawia zniekształcenia, które do pierwotnej wiary w jednego Boga wprowadzili jej wcześniejsi wyznawcy - żydzi i chrześcijanie. Stąd żydzi i chrześcijanie, jako wyznawcy tego samego Boga co muzułmanie, cieszą się w islamie szacunkiem i mają autonomię jako ludzie księgi (ahl al-kitab), tzn. ludy mające objawione księgi uznawane przez islam. Za niewiernych (kafir) uważa się w islamie politeistów.

Mahomet początkowo głosił islam w rodzinnej Mekce, a od 622, czyli od wywędrowania (hidżra), w Medynie i wśród plemion Półwyspu Arabskiego. W 638 uznano rok wywędrowania Mahometa za początek nowej ery liczonej w latach księżycowych, krótszych o 12 dni od lat słonecznych. W 630 Mahomet powrócił z emigracji do rodzinnego miasta, gdzie w świątyni Al-Kaba zniszczył staroarabskie idole.

Po śmierci Mahometa (632), w wyniku podbojów, islam rozpowszechnił się na cały Bliski Wschód i Afrykę Północną, skąd promieniował dalej dzięki wpływom kulturalnym i handlowym. Islamizacji świata sprzyjał handel, który rozwinął się na terenie całego świata muzułmańskiego. Po Mahomecie zwierzchnictwo nad gminą muzułmańską przejęli kalifowie, czyli następcy proroka.

Pierwszych 4 kalifów (632 - 661) nazwano obieralnymi, po nich przyszły 2 kolejne dynastie kalifów (uważających się za przedstawicieli Boga na ziemi): Umajjadów (661 - 750) i Abbasydów (750 - 1258). Prawo obu dynastii do zwierzchności nad muzułmanami kwestionowali szyici, którzy domagali się władzy dla Alego Ibn Abi Taliba, zięcia i brata stryjecznego proroka, oraz charydżyci, żądający władzy obieralnej.

Po śmierci proroka opracowano tekst objawień, który nazwano Koranem, czyli recytacją słów Boga. Koran zawiera podstawowe dogmaty islamu oraz prezentuje muzułmańską wersję dziejów ludzkości i proroków.

Teologia (kalam) rozwinęła się w wyniku kontrowersji dotyczących natury Boga oraz stosunków między człowiekiem a Bogiem. Powstało wiele nurtów: od racjonalistycznych (mutazylizm) po dogmatyczne (dżabrijja). Szczególny wpływ na rozwój teologii muzułmańskiej miało dziedzictwo filozofii greckiej i hellenistycznej. Dzieła Platona, Arystotelesa i Plotyna w przekładach na język arabski stały się podstawą filozofii muzułmańskiej, tworzonej przez tak wybitnych uczonych jak: Al-Farabi, Ibn Sina (Awicenna), Ibn Ruszd (Awerroes).

Podstawą wierzeń muzułmańskich jest ścisły monoteizm (arab. tauhid) odrzucający antropomorfizm Boga (po arabsku Allaha), Bóg jest bowiem czystą abstrakcją. W teologii islamu wyróżnia się 99 przymiotów Boga, a jego naczelną cechą jest miłosierdzie. Za największy grzech uważa się przypisywanie Bogu wspólników (arab. szirk). Prócz monoteizmu dogmaty wiary obejmują wiarę w anioły i szatana (zwanego też Iblisem). Wierzy się w proroków i wysłanników, do których zalicza się proroków biblijnych (Noego, Abrahama, Mojżesza i innych) oraz Jezusa. Ostatnim z proroków jest Mahomet. Za święte, objawione księgi uznaje się - prócz ostatecznego objawienia, którym jest Koran - również Torę, Psalmy Dawidowe i Ewangelię. Muzułmanie wierzą w Sąd Ostateczny, piekło i raj.

Charakterystyczną cechą islamu jest jego wszechobejmujący charakter, a przez to ścisłe powiązanie kwestii religijnych i świeckich. Islam reguluje życie indywidualne i społeczne muzułmanów tworzących wspólnotę w pełni podległą jednemu Bogu. Ponieważ człowiek jest winien Bogu absolutne posłuszeństwo, państwo i władzę uważa się za pochodzące od Boga. Stąd wywodzi się zasada pełnego podporządkowania Bogu, wyrażona w muzułmańskim determinizmie i kontrowersjach na temat przeznaczenia człowieka (kadar). Z tych kontrowersji ukształtowały się najważniejsze nurty teologiczne: opowiadające się za wolną wolą człowieka i sprawiedliwością Boga (kadaryzm, mutazylizm) oraz im przeciwne (aszaryzm, maturydyzm).

W teologii aszaryckiej człowiek ma ograniczoną wolność: w momencie podejmowania decyzji o swoim postępowaniu wybiera jakiś wcześniej stworzony przez Boga uczynek, a następnie go wykonuje. Aszaryzm określił ortodoksyjne poglądy teologiczne do dziś obowiązujące w teologii sunnickiej.

Od IX w. rozwijały się różne formy mistycyzmu zwanego sufizmem (arab. suf - wełna - mistycy bowiem nosili włosienice). Sufizm proponuje alternatywne wobec oficjalnej dogmatyki formy poznawania Boga i oddawania mu czci. Odwołuje się do instynktownego poznania Boga, zwane marifa, przeciwstawianego wiedzy naukowej. Do XI w. ideologia sufizmu była rozwijana przez indywidualnych myślicieli mistyków, takich jak Al-Dżunajd (zm. 910) i Al-Halladż (zm. 922).

Rytuał muzułmański wiąże się z 5 obowiązkami, określanymi mianem filarów religii (arkan ad-din), które obejmują:

1. wyznanie wiary,

2. modlitwę,

3. post,

4. jałmużnę,

5. pielgrzymkę.

Wyznanie wiary (szahada) jest potwierdzeniem ścisłego monoteizmu i posłannictwa proroka Mahometa za pomocą formułki: Nie ma bóstwa prócz Boga (Allaha), a Mahomet jest jego wysłannikiem. Wypowiedzenie szahady równa się przyjęciu islamu, stąd każdy muzułmanin winien wygłosić ją co najmniej raz w życiu. Niemowlętom szahadę szepcze się zaraz po urodzeniu.

Modlitwa (salat) jest odmawiana 5 razy w ciągu doby:

1. o świcie,

2. w południe,

3. wieczorem,

4. o zachodzie słońca,

5. w nocy.

Porę modlitwy ogłasza z minaretu muezzin, śpiewnie recytujący wezwanie do modlitwy (azan). Przed przystąpieniem do modlitwy muzułmanie dokonują rytualnych ablucji (wudu), by osiągnąć stan czystości. Modlitwę odmawia się w dowolnym czystym miejscu, zwykle na dywaniku modlitewnym (sadżdżada). Jedynie południowa modlitwa w piątek winna mieć charakter zespołowy i odbywać się w meczecie; gromadzi się tam cała społeczność danej miejscowości pod przewodnictwem imama. Podczas modlitwy muzułmanie na całym świecie zwracają się twarzą w kierunku świątyni Al-Kaba w Mekce; ten kierunek, zwany kibla, wyznacza nisza (mihrab) w meczecie. Modlitwa obejmuje wybrane fragmenty Koranu, a przede wszystkim surę otwierającą - Al-Fatihę. Odprawianiu modłów towarzyszą pokłony i czołobicia.

Post (saum) oznacza powstrzymywanie się od:

1. jedzenia,

2. picia,

3. palenia,

4. stosunków płciowych w ciągu dnia.

Trwa on przez cały miesiąc ramadan - 10. miesiąc kalendarza muzułmańskiego. Post kończy się Świętem Zakończenia Postu (Id al-Fitr).

Jałmużna (zakat) stanowi 2,5-procentowy, płacony od posiadanego majątku, podatek na rzecz sierot, wdów i ludzi upośledzonych.

Ostatnim filarem jest pielgrzymka do Mekki (hadżdż), którą przynajmniej raz w życiu powinien przedsięwziąć każdy zdrowy muzułmanin, który finansowo i fizycznie może podołać trudom podróży. Główne ceremonie pielgrzymkowe przypadają na pierwsze dni miesiąca zu al-hidżdża (12. miesiąc kalendarza muzułmańskiego), ale na pielgrzymkę można udać się o dowolnej porze - taka pielgrzymka nazywa się mniejszą. Uroczystości hadżdżu kończą się Świętem Ofiar (Id al-Adha), nawiązującym do ofiary z syna, którą chciał złożyć prorok Ibrahim (Abraham). Wierni składają wówczas ofiary ze zwierząt (owce, kozy, wielbłądy) i spożywają ich mięso.

Przy opisywaniu powyższych religii korzystałem z Multimedialnej Encyklopedii PWN

........................................................................................

źródło: http://www.filozofiaczyreligia.yoyo.pl/p...ligie.html

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach
W skrajnych przypadkach gorliwość ta posunięta jest do świętej wojny - dżihadu - walki zbrojnej.
To tylko jedna z dwóch głównych wykładni Koranu. Druga mówi o dżihadzie jako procesie nawracania. Inna bajka, że parafrazując Koran, jeśli nie pomogą słowa użyj miecza.
Stąd żydzi i chrześcijanie, jako wyznawcy tego samego Boga co muzułmanie, cieszą się w islamie szacunkiem i mają autonomię jako ludzie księgi (ahl al-kitab), tzn. ludy mające objawione księgi uznawane przez islam. Za niewiernych (kafir) uważa się w islamie politeistów.

Muslimi nienawidzą Żydów, gdyż tak każe Księga. Początkowo, rzeczywiście byli oni otaczani szacunkiem. Ale niestety, późniejsze wersy Koranu znoszą znaczenie pierwszych w przypadku norm kolizyjnych. Późniejszymi były tak zwane wersy miecza. Nie były już tak pozytywnie nastawione do Żydów ? jak zwykle sprzeczka polityczna? Nie jestem pewien, czy chciałabyś opisu na forum, co zrobili w Banu Quanza, na polecenie Proroka.

Chrześcijanie jako tacy, są obojętni Muslimom. Samego Chrystysa uważają za mędrca, ale nie za proroka. Krytykują nie raz chrześcijan za ukryty politeizm (kult boga w 3 osobach, kult maryjny, kulty świętych? trudno im się dziwić), których jak wiesz, nienawidzą. Dla odmiany.

Sura 5 ? Stół Zastawiony.

12 Bóg zawarł przymierze z synami Izraela i wyłoniliśmy spośród nich dwunastu przywódców. I powiedział Bóg: ?Zaprawdę, ja jestem z wami! Jeśli będziecie odprawiać modlitwę, jeśli będziecie dawać jałmużnę, jeśli będziecie wierzyć w Moich posłańców i jeśli będziecie ich wspomagać, i jeśli dacie Bogu piękną pożyczkę ? to, z pewnością, Ja odpuszczę wam wasze złe czyny i wprowadzę was do Ogrodów, gdzie w dole płyną strumyki! A ktokolwiek spośród was będzie potem niewierny, ten zabłądził daleko z równej drogi!"

13 Za to, że oni naruszyli swoje przymierze, My ich przeklęliśmy i uczyniliśmy ich serca zatwardziałymi. Oni wypaczają sens słów i zapominają część tego, co im zostało przypomniane. Ty nieustannie odkrywać będziesz zdradę z ich strony, z wyjątkiem nielicznych spośród nich. Lecz odpuść im i przebacz! Zaprawdę, Bóg kocha dobrze czyniących!

14 Od tych, którzy mówią: ?Jesteśmy chrześcijanami!", wzięliśmy przymierze. Lecz oni zapomnieli część tego, co im zostało przypomniane; My wznieciliśmy wrogość i nienawiść wśród nich aż do Dnia Zmartwychwstania. I niebawem obwieści im Bóg to, co oni czynili.

?O wy, którzy wierzycie! Nie bierzcie sobie za przyjaciół żydów i chrześcijan; oni są przyjaciółmi jedni dla drugich. A kto z was bierze ich sobie za przyjaciół, to sam jest spośród nich.?- Koran 5:51

??zabijajcie bałwochwalców, tam gdzie ich znajdziecie; chwytajcie ich, oblegajcie i przygotowujcie dla nich wszelkie zasadzki!?- Koran 9:5

? Zwalczajcie tych, którzy nie wierzą w Boga (?) dopóki oni nie zapłacą daniny własną ręką i nie zostaną upokorzeni.?- Koran 9:29

"Prawem Allaha ponad jego niewolnikami jest to, że powinni oni Jego (Jedynego) czcić i nie powinni czcić nikogo poza Nim.?- hadis Sahih Bukari 4:52:108

Zaprawdę, gorsi od zwierząt u Boga są ci, którzy odrzucili wiarę i nie wierzą.

Tak więc chyba widać, że innowierca może albo płacić danine i być poniżany, albo się nawrócić?

? Zwalczajcie tych, którzy nie wierzą w Boga (?) dopóki oni nie zapłacą daniny własną ręką i nie zostaną upokorzeni.?- Koran 9:29

Temat Aishy, zwłaszcza w kontekście tego, że Mahomet jest ?doskonałym muzułmaninem? i wzorem do naśladowania, pominę, gdyż napawa mnie obrzydzeniem.

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Żeby dodać komentarz, musisz założyć konto lub zalogować się

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze

Dodaj konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!


Zarejestruj nowe konto

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się tutaj.


Zaloguj się teraz

  • Przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników, przeglądających tę stronę.