Drogi Samobójco!

[Gość]

Drogi Samobójco!

Zanim uczynisz to co masz w planach,

chcę porozmawiać o twoich ranach.

O życiu, które cie bardzo skrzywdziło,

o samotności, w której się żyło,

o twoich bliznach i twoich nałogach,

okrutnym świecie i licznych wrogach.

O twoim dzieciństwie i twojej męce,

o tym jak ból przelewałeś na ręce.

Tak wiele ran niepotrzebnie powstało,

opowiedz mi proszę, jak to się stało?

[Denosis 10]

Rany moje bardzo głębokie,

A co się ze mną stanie - zobacz trzecim okiem.

Chodź nie musisz, bo wiesz co ja zrobie,

Historia zatraci moje istnienie - a ja dziękuję Tobie

Za to że chcesz mnie od czynu odwrócić,

Jednak to skutku nie przyniesie - nie masz co się ze mną kłócić,

Wokół latarnie miała przyjechać taksówką,

Dzwonie do niej na komórkę nie odbiera, kij z tą komórką !

Czekam na nią już kwadrans trzeci,

Czas wydłuża się jakbym stał tam od stuleci.

I nie ma jej dalej, chciałem poprosić o jej ręke,

Nie było mi to dane, wróciłem do domu,

W telewizji o wypadku feralnym,

To była ona, rozpoznałem ją po chwili,

Chciałem w to nie wieżyć,

Rzuciłem czymś ciężkim w TV,

Wybiegłem, nie patrzyłem kto gdzie i dlaczego,

Chciałem zbadać ten nieznany rejon.

Dzień który miał być najlepszy stał się koszmarem życia.

Moja dziewczyna umarła, ja Ci mówie przecież,

Że dwóch kochanków spodka się na drugim świecie.

Dlatego zakończe moje marne istnienie

I wrócę do mojej kochanki - to moje przeznaczenie.

Taka odpowiedź na Twój wiersz...

[Gość Syberius]

Vayen jeżeli poezja nazwiemy starą rymowankę "-kto Ty jesteś, -Polak mały" to wzniosłaś się na wyżyny, bo właśnie to mi przyszło na myśl jak przeczytałem Twój "wiersz"