Kuba

Sny zmarłe osoby

4 posty w tym temacie

Witam. Czy jest ktoś  kto wytłumaczy mi dlaczego śnią mi się zmarli, najczęściej dziadkowie, ewentualnie czy jest ktoś kto by mógł zinterpretować moje sny, bo naprawdę część z nich jest bardzo dziwna. Pozdrawiam

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach
7 godzin temu, Kuba napisał:

Witam. Czy jest ktoś  kto wytłumaczy mi dlaczego śnią mi się zmarli, najczęściej dziadkowie, ewentualnie czy jest ktoś kto by mógł zinterpretować moje sny, bo naprawdę część z nich jest bardzo dziwna. Pozdrawiam

Sny odzwierciedlają twoją głębię psychiczną - podświadomość i  nie-świadomość - 

Jungowskie archetypy.

Psychologia analityczna Junga definiuje archetypy jako podstawowe wrodzone psychologiczne struktury, pierwotne schematy fantazyjnych obrazów. Usytuowane w tak zwanej nieświadomości zbiorowej są bodźcami naszej wyobraźni.

Archetypy są podstawą ludzkiej symboliki i wyrażają się w mitach, wierzeniach, marzeniach, literaturze i sztuce. Archetypy same w sobie nie są obrazami ale raczej schematami, psychologicznym tłem i możliwościami.

Jung uważał, że archetypy posiadają cechy pozorne aniżeli bytowe, i nawet te tylko w ograniczonym znaczeniu. Pierwotny obraz uzyskuje swe znaczenie dopiero gdy przebije się do świadomości, i zostanie wypełniony treścią jej materialnych doświadczeń. Jung porównuje taki twór z procesem krystalizacji w którym jak wiemy temperatura powoduje kształtowanie się kryształu w roztworze, jednocześnie bez przyjmowania materialnej formy (prawdziwa definicja temperatury w dziełach Waltera Russella dop). Zatem tworzenie mitu jest procesem transformacji archetypów w obrazy, bezmyślne wypowiedzi nieświadomych psychicznych zdarzeń  językiem obiektów zewnętrznego świata. Pomimo swojej pozorności i skrajnej powszechności, archetypy cechują się towarzystwem wysokiego ładunku emocjonalnego, oddają wrażenia, inspirują i urzekają kiedy stają się bardziej wyraziste, gdyż pochodzą z uniwersalnej i niezmiennej podstawy ludzkiej natury.

Jung wierzył, że archetypy są niezależne od społeczności lub nawet całej rasy i są dziedziczone. Stworzył pojęcie zbiorowej nieświadomości by zdefiniować najgłębszy poziom nieświadomości przekraczającej granice jednostek, zbiorów, lub całego świata archetypów. Koncepcja archetypów sporządza zbiór niezmiennych archetypicznych struktur, które charakteryzują właściwości świata jako całości.

Podczas dalszej lektury pojęcie archetypu jest użyte by wskazać najbardziej ogólny, podstawowy i uniwersalny pierwotny szkielet idei, który leży w podstawie wszystkich struktur w humanistycznych i naukowych obszarach.

Nie istnieje żadna kompleksowa lista Jungowskich archetypów. Jung nie przedstawił formalnego systemu ale raczej dodawał archetypy na bazie hipotezy, iż jeden archetyp może wypływać z innego.

Postaramy się wyróżnić najważniejsze Jungowskie archetypy i zgrupujemy je w sposób który ujawni związek pomiędzy nimi. Przyjrzyjmy się najpierw jak podstawowa tetrada wyłania się z całości. Neutralna całość rozdziela się na męskość i żeńskość – jest to podstawowa dychotomia.

yinyangyinyang2 copy

Druga dychotomia osiąga w gruncie lustrzane zakończenia binarnego podziału ponieważ odzwierciedla główne przeciwieństwa w każdej swojej części. Jako rezultat, każda z części, męska i żeńska, otrzymuje obraz przeciwnej części i siebie.

Męski obraz sam w sobie jest aktywnością, podczas gdy jego obraz żeński to pasywność. Jako całość ta para daje całkowicie funkcyjną myśl rozwoju: aktyw PORUSZA pasyw.

Z drugiej strony, żeński obraz jest potencjalnością, natomiast jej obraz męski jest realizmem. Ta para jako całość daje całkowicie strukturalny myśl rozwoju: potencjał RODZI rzeczywistość.

Tetrada połączona ze swoim lustrzanym obrazem formuje strukturę, która przedstawia związek pomiędzy indywidualną a kolektywną nieświadomością.

Anima i Animus, dwa najbardziej znane Jungowskie archetypy, wyraźnie rozdzielają psychologię mężczyzny i kobiety. W kontekście pierwotnej dychotomii, Anima przedstawia nieświadomą (żeńską) część duszy mężczyzny, natomiast Animus, reprezentuje nieświadomą (męską) część kobiecej duszy. Dzięki temu spostrzeżeniu możemy stworzyć dwa oddzielne układy, które grupują Jungowskie archetypy – jeden dla mężczyzny i jeden dla kobiety.

Wpierw rozpatrzmy męską wersję tego schematu.

1scheme copyArchetypem jaźni jest boski projekt człowieka wdrukowany w jego duszę. Jaźń „istnieje” poza czasem i przestrzenią i znajduje się ponad poziomem świadomości. W procesie samoidentyfikacji, który jest biologicznie manifestowany przez indywidualną płeć, jaźń jest podzielona na dwie części: Ego i Anima dla mężczyzn i Ego i Animus dla kobiet.

Świadomość mężczyzny identyfikuje się z Ego: świadomość mężczyzny identyfikuje się z częścią Yang a Anima z częścią Ying duszy człowieka. To drugie pozostaje najczęściej nieświadome(ukryte). Mitologicznie, ten proces różnicowania jaźni w męskie i żeńskie części jest opisany w sympozjum Platona, gdzie pierwotne androgeny są dzielone na dwie części.

Ego, jako zasada Yang, jest podzielona na aktyw (Bohater) i pasyw (Mędrzec). Anima z kolei, jest podzielona na potencjał (Wielka Matka) i rzeczywistość (Dziecko). Na tym poziomie jednostka wchodzi w interakcje ze środowiskiem społecznym i wybierając dla siebie jedną z czterech rol; zgodnie z preferencją, jednakże może się to zmienić w zależności od sytuacji. Musimy mieć na uwadze, że mężczyzna wybiera rolę ze wszystkich czterech możliwości, pomimo że męskie role Bohatera i Mędrca są bardziej społecznie i psychologicznie akceptowalne. Rozważamy ten zbiór czterech ról jako granicę pomiędzy kolektywną a indywidualną nieświadomością. Odchodząc od Ego i zanurzając się głębiej w zbiorowej nieświadomości, dochodzimy do archetypów Czarodzieja i Wróżki.

Archetypiczna postać czarodzieja łączy cechy bohatera i mędrca, co może być możliwe poprzez częściową utratę indywidualności i rozkład w kolektywnej nieświadomości. Jednocześnie, będąc odbiciem indywidualnego Ego w przestrzeni kolektywnej nieświadomości, Czarodziej nabiera magicznych cech. Z perspektywy mężczyzny, archetyp wróżki jest mistyczną i przyciągającą figurą, która łączy cechy Dziecka i Wielkiej Matki. Wróżka jest odbiciem indywidualnej Animy w kolektywnej nieświadomości.

Cień jest  odzwierciedleniem archetypu jaźni w kolektywnej nieświadomości i oznacza poziom gdzie indywidualność zanika i manifestuje się jako indywidualny wkład do ustalania kolektywnej karmy.

Żeńska wersja schematu.

1scheme copy copyKobieta w przeciwieństwie do mężczyzny, identyfikuje się z częścią Yin podstawowego podziału, więc Animus jest częścią Yang i jest zepchnięty do kobiecej indywidualnej nieświadomości. Poziomy socjalizacji są reprezentowane przez te same 4 archetypiczne figury, jednakże kobiece preferencje to Dziecko i Wielka Matka. Postać Wiedźmy jest odbiciem kobiecego Ego w nieświadomości. Będąc odbiciem kobiecego ego i łącząc cechy Dziecka i Wielkiej Matki, Wiedźma posiada magiczne moce, które pochodzą z kobiecej seksualnej energii jako amalgamat etycznych i estetycznych komponentów. W kobiecym postrzeganiu, postać Mefista łączy męskie cechy siły i umysłu.

Archetypiczny obraz Cienia jest analogiczny jak w męskim schemacie.

Rozważmy charakterystykę archetypów z obydwu schematów.

Jaźń-Cień

Para Jaźń i Cień to punkt startowy i końcowy w obu schematach. W pewnym sensie, Jaźń i Cień zawierają wszystkie pośrednie archetypy, jednakże nie są one identyczne względem siebie.

Jaźń oznacza czystą indywidualność, podczas gdy Cień oznacza rozpływanie się indywidualności na kolektywną nieświadomość i jej stopniowy rozkład. Droga od Jaźni do Cienia oznacza przejście od jedności do całości. Jedność nie posiada żadnych części i jest niezróżnicowana, natomiast Całość jest wynikiem połączenia różnych części. Z perspektywy binarnego podziału, Jedność jest neutralna (n) i nie jest ani dodatnia ani ujemna, tymczasem Całość jest mediatorem (m) który łączy obydwa znaki.

nmOskar Wilde w „Portrecie Doriana Greya” daje przykład związku pomiędzy archetypem Jaźni a archetypem Cienia. Niezmienny wygląd Graya pokazuje wieczną naturę jaźni, natomiast portret jest jego cieniem i łączy w sobie karmiczne skutki jego działań. Zauważmy, że gdy Dorian jest odosobnionym indywiduum, jego obraz kulturowym zjawiskiem odnoszącym się do jego kolektywnej percepcji. Portret znajduje się w oddzielnym pokoju pod przykryciem, które symbolizuje unikanie bezpośredniego kontaktu pomiędzy Jaźnią a Cieniem: ich interakcje muszą być pośredniczone poprzez pośrednie poziomy.

Inny przykład z literatury pokazujący parę Jaźń i Cień znajdujemy w dziele Roberta Louisa, „Dziwny przypadek Dr. Jekylla i Pana Hyde’a.” Aspołeczne zachowania Pana Hyde’a pokazują, że nie istnieje etyka na poziomie Cienia. Ostateczna przemiana Dr. Jekylla w Pana Hyde’a symbolizuje rozkład świadomości do postaci Cienia, co kończy się tragicznie.

W „Cieniu” E. Schwartz, stosunek między Jaźnią a Cieniem jest ukazany przez bezpośredni konflikt – dosłownie stają naprzeciw siebie. Problem zaczyna się po tym jak Cień uzyskuje autonomię i władzę.

Ursula Le Guin w „Czarnoksiężniku z Ziemiomorza” podkreśla naturę Cienia jako „nie z tego świata”: Cień prześladujący protagonistę kiedy wkracza on do świata zmarłych.

Tetrada ról społecznych.

Jak można zobaczyć na rysunku 2, tetrada ról społecznych kompletna w swojej budowie. Faktycznie główne cztery tryby ludzkich zachowań – postrzeganie, myślenie, odczuwanie i działanie – mogą być dopasowane do czterech ról społecznych. Zachowanie Dziecka skupia się na postrzeganiu, Mędrca na myśleniu, Wielkiej Matki na odczuwaniu a Bohatera na działaniu. Cztery tryby odpowiadają czterem wartościom kulturowym: piękno, prawda, dobro i siła.

  Rola Tryby zachowań   Wartość   Temperament 
Dziecko Postrzeganie Piękno Sangwinik
Mędrzec Myślenie Prawda Flegmatyk
Wielka Matka Odczuwanie Dobro Melancholik
Bohater Akcja Siła Choleryk

Można zauważyć pewne różnice pomiędzy męskimi i żeński społecznymi rolami: męskie role nastawione są na ekspansję, natomiast żeńskie poszukują harmonizacji.

Warto wspomnieć, że archetypy na tym poziomie są realizowane nie tylko na poziomie oddzielnych jednostek ale także na poziomie instytucji, organizacji a nawet państw.

Przedstawione schematy skutecznie wyczerpują wszystkie Jungowskie archetypy, dwaz nich tj. Persona i Kuglarz pojawiają się jako kompozyty – zawierające kilka archetypów. Schematy definiują strukturę i naturę związków pomiędzy archetypami.


Komentarze i dopiski:

Tetrada odpowiada tetragramowi YHWH , 4 kabalistycznym światom, 4 żywiołom oraz 4 kolorom w tarocie. Dodatkowo w Tarocie znajdujemy 4 archetypy ról społecznych tj. Bohater, Mędrzec, Dziecko oraz Wielka Matka, odpowiadają one 4 kartom wielkich arkanów: Rydwan, Pustelnik Słońce oraz Cesarzowa.

tn_07 tn_09 tn_19 tn_03

Bohater to Yod tetragramu i najwyższy z 4 kabalistycznych światów czyli Atziluth. Reprezentuje akcję i impuls do działania, odpowiada jemu żywioł ognia oraz buławy w tarocie. Pierwotna siła, i matryca najwyższego poziomu gdzie rodzą się archetypy. To także część duszy Chiah, czyli siła życia.

Wielka Matka to Heh i drugi kabalistyczny świat Briah, świat kreacji i odpowiadająca mu częśc duszy Neshamah czyli intuicja. Kielichy czyli symbol formy, symbol kobiety jako łono wszechświata oraz symbol odczuwania (recepcji).

Mędrzec to Vau i trzeci kabalistyczny świat, Yetzirah, świat formacji oraz Ruach czyli intelekt. Reprezentuje proces myślenia oraz mediacji pomiędzy ogniem a wodą. Miecze w Tarocie symbolizują intelekt jako nieprzejednane ostrze, które wykrawa świat i dzieli go na mniejsze podjednostki a potem analizuje je oddzielnie by dojść do prawdy. Jest to myślenie w trybie zachowań oraz analiza.

W końcu Dziecko to końcowe Heh i ostatni świat, materialny i zwierzęca dusza. Jest to postrzeganie świata, doświadczanie piękna kreacji.

Jungowski archetyp kuglarza, pojawia się w wielu kulturach jako hedonistyczny, nierzadko pół zwierzęcy magik posiadający wiedzę tajemną. To najczęściej patroni magii i rytuałów. W greckiej mitologii odpowiednikiem kuglarza jest Hermes w słowiańskiej byłby to bydlęcy Bóg magii Weles.

Źródło: http://hermenes.com/Homepage/Jung_arch_en.html
Inne odnośniki: http://schoolworkhelper.net/carl-jungs-archetype-the-trickster/

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach
3 godziny temu, kabanos napisał:

Mi bardzo często śni się babcia- zmarła w 2009 roku, zwykle po snach z jej udziałem czuję się spokojny i zrelaksowany.

To umi

era twoje stare ja 

Edytowane przez Mistyk
0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Umiera twoje stare ja ,stara osobowość ,czytaj dokładnie  ,aleś się przyczepił o połowę wyrazu ,jprd same geniusze hahaha ,daj na drugi raz jakieś faktycznie trudne i niemożliwe pytanie  ,a nie zawracasz głowę głupotami  , mam ważniejsze sprawy na głowie ,a wiesz co to parapsychologia ? tym się zajmuję .

0

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na stronach

Żeby dodać komentarz, musisz założyć konto lub zalogować się

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze

Dodaj konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!


Zarejestruj nowe konto

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się tutaj.


Zaloguj się teraz

  • Przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników, przeglądających tę stronę.