Podbiał pospolity

[Gość]

Podbiał pospolity

Palenie podbiału w przypadku kaszlu i astmy zalecał już grecki lekarz Dioskurides. Łacińska nazwa rośliny oznacza dosłownie ?rozpędzacz kaszlu?.

Podbiał to bardzo pospolita roślina w Polsce. Rośnie przy drogach, na brzegach wód lub w wiklinach, najchętniej na glebach zasadowych, zwięzłych, gliniastych i wilgotnych, częsty na torach kolejowych. Roślina wytwarza liczne kłącza, z których wyrastają łatwo ukorzeniające się długi rozłogi. Kwitnie wczesną wiosna (marzec lub kwiecień), przed wypuszczeniem liści. Pędy kwiatowe wysokie do 20 centymetrów są pokryte klinowatymi łuskami z pojedynczymi kwiatami na szczycie, w postaci koszyczków wypełnionych żółtymi kwiatami, brzegiem języczkowatymi zaś w środku, rurkowatymi. Na noc kwiaty zamykają się, rano otwierają i po przekwitnięciu koszyczki tworzą kulki puchu zawierające owoce.

Surowiec:

Surowcem są młode, ale dobrze rozwinięte liście a także kwiat podbiału.

Działanie:

Odwary z liści podbiału mają silne działanie powlekające błony śluzowe jamy ustnej i gardła i wykrztuśne. Zawarte w odwarze garbniki działają przeciwzapalnie, ściągająco i przeciwbakteryjnie. Bogate w cynk liście mogą być stosowane w stanie świeżym przy otarciach skóry i chronicznych ranach. Kwiaty podbiału wywierają silniejsze od liści działanie rozkurczowe, natomiast słabsze powlekające i ściągające.

Działania niepożądane:

Podbiał zawiera alkaloidy pirolizydowe, które w doświadczeniach na szczurach powodowały uszkodzenie wątroby. Ilości tych alkaloidów w podbiale są niewielkie, ale nie zaleca się stosowania przetworów podbiału przez dłuższy czas.

Zastosowanie:

Przetwory z liści podbiału stosuje się w nieżycie górnych dróg oddechowych, z objawami bólu w gardle, utrudnionym przełykaniu i odkrztuszaniu. Zalecane są także w przewlekłym zapaleniu oskrzeli oraz suchym nieżycie gardła u palaczy i osób w podeszłym wieku.

Kwiat podbiału stosuje się w wielu dolegliwościach płucnych, jak bronchit, astma i uporczywy drażniący kaszel. Ze względu na właściwości rozkurczające przetwory z kwiatu podbiału zaleca się osobom starszym, u których częściej obserwuje się skurcz oskrzeli. Zewnętrznie odwary z kwiatów podbiału stosuje się w postaci obmywań i okładów w łojotokowym zapaleniu skóry, stanach zapalnych, odczynach rumieniowych skóry, a także w oparzeniach słonecznych I i II stopnia.

Przetwory:

Odwar z liści podbiału

1 łyżkę liści zalać 1-1,5 szklanki ciepłej wody i ogrzewać do wrzenia. Gotować powoli pod przykryciem 3 minuty. Odstawić na 10 minut i przecedzić. Pić 1/4 do 1/3 szklanki 3-5 razy dziennie między posiłkami przy kaszlu. Ten sam odwar stosuje się zewnętrznie do okładów na skórę przy stłuczeniach, zaczerwienieniu i siniakach oraz na wrzody i inne trudno gojące się rany.

Zioła dla astmatyków

Zmieszać po 50 g liści podbiału i ziela tymianku oraz po 25 g ziela fiołka trójbarwnego, ziela glistnika, korzenia albo kwiatów pierwiosnka, kwiatów ślazu i owoców kopru włoskiego lub anyżu. Zalać 1 łyżkę ziół 1,5 szklanki letnią wodą i odstawić na 30 minut do napęcznienia. Ogrzać powoli do wrzenia, ale nie gotować. Odstawić na 10 minut i przecedzić. Pić 3-4 razy dziennie po pół szklanki naparu.

Zioła powlekające

Zmieszać po 20 g liści podbiału, korzenia lukrecji, kwiatów ślazu i nasion lnu. Zalać 1 łyżkę ziół szklanką ciepłej wody i po 20 minut ogrzać do wrzenia. Gotować powoli pod przykryciem 2 minuty, odstawić na 10 minut i przecedzić. Pić 5-6 razy dziennie małymi porcjami w stanach zapalnych przełyku, jamy ustnej i gardła.

http://www.cyberbaba.pl/content/view/26/80/1/16/